Ancient Greek-English Dictionary Language

ἐκπίπτω

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: ἐκπίπτω ἐκπεσοῦμαι ἐξέπεσον ἐκπέπτωκα

Structure: ἐκ (Prefix) + πίπτ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to fall out of
  2. to be thrown ashore, to suffer shipwreck
  3. to fall from, be deprived of
  4. to be driven out
  5. to go out or forth, sally out
  6. to come out
  7. to escape
  8. to issue from, be imparted
  9. to depart from, digress
  10. to fall off, come to naught
  11. to be hissed off the stage

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐκπίπτω ἐκπίπτεις ἐκπίπτει
Dual ἐκπίπτετον ἐκπίπτετον
Plural ἐκπίπτομεν ἐκπίπτετε ἐκπίπτουσιν*
SubjunctiveSingular ἐκπίπτω ἐκπίπτῃς ἐκπίπτῃ
Dual ἐκπίπτητον ἐκπίπτητον
Plural ἐκπίπτωμεν ἐκπίπτητε ἐκπίπτωσιν*
OptativeSingular ἐκπίπτοιμι ἐκπίπτοις ἐκπίπτοι
Dual ἐκπίπτοιτον ἐκπιπτοίτην
Plural ἐκπίπτοιμεν ἐκπίπτοιτε ἐκπίπτοιεν
ImperativeSingular ἐκπίπτε ἐκπιπτέτω
Dual ἐκπίπτετον ἐκπιπτέτων
Plural ἐκπίπτετε ἐκπιπτόντων, ἐκπιπτέτωσαν
Infinitive ἐκπίπτειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐκπιπτων ἐκπιπτοντος ἐκπιπτουσα ἐκπιπτουσης ἐκπιπτον ἐκπιπτοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐκπίπτομαι ἐκπίπτει, ἐκπίπτῃ ἐκπίπτεται
Dual ἐκπίπτεσθον ἐκπίπτεσθον
Plural ἐκπιπτόμεθα ἐκπίπτεσθε ἐκπίπτονται
SubjunctiveSingular ἐκπίπτωμαι ἐκπίπτῃ ἐκπίπτηται
Dual ἐκπίπτησθον ἐκπίπτησθον
Plural ἐκπιπτώμεθα ἐκπίπτησθε ἐκπίπτωνται
OptativeSingular ἐκπιπτοίμην ἐκπίπτοιο ἐκπίπτοιτο
Dual ἐκπίπτοισθον ἐκπιπτοίσθην
Plural ἐκπιπτοίμεθα ἐκπίπτοισθε ἐκπίπτοιντο
ImperativeSingular ἐκπίπτου ἐκπιπτέσθω
Dual ἐκπίπτεσθον ἐκπιπτέσθων
Plural ἐκπίπτεσθε ἐκπιπτέσθων, ἐκπιπτέσθωσαν
Infinitive ἐκπίπτεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐκπιπτομενος ἐκπιπτομενου ἐκπιπτομενη ἐκπιπτομενης ἐκπιπτομενον ἐκπιπτομενου

Imperfect tense

Aorist tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ἀλλ’ ὥσπερ οἱ φυσικοὶ λέγουσι τὴν ἀστραπὴν τῆσ βροντῆσ ὑστέραν μὲν ἐκπίπτειν ὡσ αἷμα τραύματοσ, προτέραν δὲ φαίνεσθαι, τὸν μὲν ψόφον ἐκδεχομένησ τῆσ ἀκοῆσ τῷ δὲ φωτὶ τῆσ ὄψεωσ ἀπαντώσησ· (Plutarch, Ad principem ineruditum, chapter, section 6 3:5)
  • αἰτία δὲ τίσ ἐστι τοῦ μήτε τὰσ μακρὰσ ἐκβαίνειν τὴν αὑτῶν φύσιν μέχρι γραμμάτων ε μηκυνομένασ μήτε τὰσ βραχείασ εἰσ ἓν ἀπὸ πολλῶν γραμμάτων συστελλομένασ ἐκπίπτειν τῆσ βραχύτητοσ, ἀλλὰ κἀκείνασ ἐν διπλασίῳ λόγῳ θεωρεῖσθαι τῶν βραχειῶν καὶ ταύτασ ἐν ἡμίσει τῶν μακρῶν, οὐκ ἀναγκαῖον ἐν τῷ παρόντι σκοπεῖν. (Dionysius of Halicarnassus, De Compositione Verborum, chapter 1517)
  • δ’ οὐκ ἐᾷ τῆσ ἱκνουμένησ συμμετρίασ τὸν λόγον ἐκπίπτειν. (Plutarch, De liberis educandis, section 9 7:1)
  • στρέφεσθαι καὶ δάκρυα ἐκπίπτειν, ἀλλ’ ὅ γε προκόπτων ἀληθῶσ, μᾶλλον ἔργοισ καὶ πράξεσιν ἀνδρὸσ ἀγαθοῦ καὶ τελείου παραβάλλων ἑαυτόν, ἅμα τῷ συνειδότι τοῦ ἐνδεοῦσ δακνόμενοσ καὶ δι’ ἐλπίδα καὶ πόθον χαίρων καὶ μεστὸσ ὢν ὁρμῆσ οὐκ ἠρεμούσησ οἱο͂̀σ τ’ ἐστι κατὰ Σιμωνίδην ἄθηλοσ ἵππῳ πῶλοσ ὣσ ἅμα τρέχειν, τῷ ἀγαθῷ μονονουχὶ συμφῦναι γλιχόμενοσ. (Plutarch, Quomodo quis suos in virtute sentiat profectus, chapter, section 14 6:1)
  • οὐδέ γ’, ἂν ὁ παθὼν αὐτὸσ ἀφῇ τοῦ φόνου, πρὶν τελευτῆσαι, τὸν δράσαντα, οὐδενὶ τῶν λοιπῶν συγγενῶν ἔξεστ’ ἐπεξιέναι, ἀλλ’ οὓσ ἐκπίπτειν καὶ φεύγειν, ἂν ἁλίσκωνται, καὶ τεθνάναι προστάττουσιν οἱ νόμοι, τούτουσ, ἐὰν ἀφεθῶσιν ἅπαξ, ἁπάντων ἐκλύει τῶν δεινῶν τοῦτο τὸ ῥῆμα. (Demosthenes, Speeches 31-40, 90:2)

Synonyms

  1. to fall out of

  2. to be thrown ashore

  3. to fall from

  4. to be driven out

  5. to go out or forth

  6. to come out

  7. to escape

  8. to issue from

  9. to depart from

  10. to fall off

  11. to be hissed off the stage

Related

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION