Ancient Greek-English Dictionary Language

καταφεύγω

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: καταφεύγω καταφεύξομαι

Structure: κατα (Prefix) + φεύγ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to flee for refuge, to flee for refuge, to flee and take refuge, to flee for protection
  2. to escape
  3. to have recourse to
  4. to fall back upon, appeal to

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular καταφεύγω καταφεύγεις καταφεύγει
Dual καταφεύγετον καταφεύγετον
Plural καταφεύγομεν καταφεύγετε καταφεύγουσιν*
SubjunctiveSingular καταφεύγω καταφεύγῃς καταφεύγῃ
Dual καταφεύγητον καταφεύγητον
Plural καταφεύγωμεν καταφεύγητε καταφεύγωσιν*
OptativeSingular καταφεύγοιμι καταφεύγοις καταφεύγοι
Dual καταφεύγοιτον καταφευγοίτην
Plural καταφεύγοιμεν καταφεύγοιτε καταφεύγοιεν
ImperativeSingular καταφεύγε καταφευγέτω
Dual καταφεύγετον καταφευγέτων
Plural καταφεύγετε καταφευγόντων, καταφευγέτωσαν
Infinitive καταφεύγειν
Participle MasculineFeminineNeuter
καταφευγων καταφευγοντος καταφευγουσα καταφευγουσης καταφευγον καταφευγοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular καταφεύγομαι καταφεύγει, καταφεύγῃ καταφεύγεται
Dual καταφεύγεσθον καταφεύγεσθον
Plural καταφευγόμεθα καταφεύγεσθε καταφεύγονται
SubjunctiveSingular καταφεύγωμαι καταφεύγῃ καταφεύγηται
Dual καταφεύγησθον καταφεύγησθον
Plural καταφευγώμεθα καταφεύγησθε καταφεύγωνται
OptativeSingular καταφευγοίμην καταφεύγοιο καταφεύγοιτο
Dual καταφεύγοισθον καταφευγοίσθην
Plural καταφευγοίμεθα καταφεύγοισθε καταφεύγοιντο
ImperativeSingular καταφεύγου καταφευγέσθω
Dual καταφεύγεσθον καταφευγέσθων
Plural καταφεύγεσθε καταφευγέσθων, καταφευγέσθωσαν
Infinitive καταφεύγεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
καταφευγομενος καταφευγομενου καταφευγομενη καταφευγομενης καταφευγομενον καταφευγομενου

Future tense

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • κόσμον τινὰ προσεῖναι τοῖσ λόγοισ ἐξήλλαττον τὸν ἰδιώτην καὶ κατέφευγον εἰσ τὴν ποιητικὴν φράσιν, μεταφοραῖσ τε πολλαῖσ χρώμενοι καὶ ὑπερβολαῖσ καὶ ταῖσ ἄλλαισ τροπικαῖσ ἰδέαισ, ὀνομάτων τε γλωττηματικῶν καὶ ξένων χρήσει καὶ τῶν οὐκ εἰωθότων σχηματισμῶν τῇ διαλλαγῇ καὶ τῇ ἄλλῃ καινολογίᾳ καταπληττόμενοι τὸν ἰδιώτην. (Dionysius of Halicarnassus, chapter 3 2:1)
  • καὶ ὅταν διαπορῶ περί τινοσ τῶν ἀναφερομένων εἰσ αὐτὸν λόγων καὶ μὴ ῥᾴδιον ᾖ μοι διὰ τῶν ἄλλων σημείων τἀληθὲσ εὑρεῖν, ἐπὶ ταύτην καταφεύγω τὴν ἀρετὴν ὡσ ἐπὶ ψῆφον ἐσχάτην. (Dionysius of Halicarnassus, chapter 11 3:2)
  • καίτοι ὅπωσ μὴ ἐσ ἐκείνην ἔχῃσ καταφεύγειν τὴν ἀπολογίαν ὕστερον, ἐπιλαθέσθαι λέγων ἐν τοσούτῳ θορύβῳ καὶ πράγματι, δίσ σε τήμερον προσηγόρευσα καὶ ἑώθεν ἐπὶ τῇ οἰκίᾳ καὶ ἐν τῷ ἀνακείῳ θύοντα ὕστερον. (Lucian, Symposium, (no name) 24:1)
  • ἠλέουν οὖν οἱ Βοιωτοὶ τὴν παῖδα καὶ τοῖσ νεανίαισ ἠγανάκτουν οἱ δὲ ταῦτα πυθόμενοι εἰσ Ὀρχομενὸν καταφεύγουσιν. (Plutarch, Amatoriae narrationes, chapter 4 5:1)
  • ἀλλ’ εὐθὺσ εἰσ τὴν γῆν ἀποστρέφοντεσ ἐξέπιπτον οἱ πρῶτοι καὶ κατέφευγον εἰσ τὸ πεζὸν ἐγγὺσ παρατεταγμένον, οἱ δὲ καταλαμβανόμενοι διεφθείροντο μετὰ τῶν νεῶν. (Plutarch, , chapter 12 6:1)
  • εἰσ ὑμᾶσ καταφεύγω καὶ ἀντιβολῶ καὶ ἱκετεύω· (Andocides, Speeches, 238:4)
  • μάρτυρασ ἔχων πολλοὺσ καὶ ἀγαθοὺσ καὶ τὴν θεράπαιναν ἐξητακὼσ ἐπὶ τὸν κοινὸν ἁπάντων καταφεύγω νόμον, ὃσ οὐ τῶν ὑποβαλλομένων, ἀλλὰ τῶν μητέρων εἶναι τὰ ἔκγονα δικαιοῖ, ἐλευθέρων μὲν οὐσῶν ἐλεύθερα, δούλων δὲ δοῦλα, τοὺσ αὐτοὺσ ἔχοντα κυρίουσ, οὓσ ἂν καὶ αἱ μητέρεσ αὐτῶν ἔχωσι. (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, Books X-XX, book 11, chapter 29 4:1)

Synonyms

  1. to flee for refuge

  2. to escape

  3. to fall back upon

Related

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION