- εἰρήσθω γὰρ οὖν, εἴ γε οὐδὲ τὸν φονέα τοῦ παιδὸσ παρῆν αὐτῷ τιμωρήσασθαι, ἔχοντα καὶ ταῦτα ἐν ταῖσ χερσὶν ὡσ ἂν εἴποι τισ, ἀλλὰ τηνάλλωσ ῥοιβδεῖν, καὶ μηδὲν εἶναι τὸ κυκᾶν πάντα χρήματα μηδ’ ὅσα ἐποίει τὴν τρίαιναν ἡρπακὼσ πρὸσ τὸ τῆσ θεοῦ ταύτησ πρόβλημα, εἴτ’ οὖν κρήδεμνον τῷ ποιητικῷ λόγῳ εἴτε καὶ ἄλλωσ πωσ χρὴ φάναι, τὸ δ’ ἦν σωτηρία καὶ ἀσφάλεια ἐν μέσοισ τοῖσ δεινοῖσ, δῆλον ὡσ οὐ πρὸσ βίαν τούτων γιγνομένων οὐδὲ ἀκουσίωσ τοῦ θεοῦ, ἀλλ’ ὑφιεμένου τοῦ Ποσειδῶνοσ πρὸσ ἅπαντα αὐτῇ καὶ ἐφιέντοσ ποιεῖν ὅ τι βούλοιτο. (Aristides, Aelius, Orationes, 11:4)
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, 11:4)
- φάρμακα δὲ θήρειά τε καὶ ἄλλα παντοῖα τηνάλλωσ ἐδίδοτο. (Aristides, Aelius, Orationes, 15:11)
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, 15:11)
- λαλιᾶσ μὲν οἶμαι διὰ κενῆσ ληρεῖν καὶ εἰσ μηδὲν δέον καὶ διατρίβειν τηνάλλωσ, λόγων δὲ ἀληθινῶν τῶν καιρῶν καὶ τῶν πραγμάτων στοχάζεσθαι καὶ τὸ πρέπον σώζειν πανταχοῦ. (Aristides, Aelius, Orationes, 15:5)
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, 15:5)
- κἄν τί τισ ἄλλο κατηγορῇ, τὸν αὐτὸν τρόπον φράζειν καὶ μὴ τηνάλλωσ φοβεῖν. (Aristides, Aelius, Orationes, 46:4)
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, 46:4)
- μὴ γὰρ μελλόντων φανεῖσθαι τοιούτων ὁποίουσ τινὰσ αὐτοὺσ ὄντασ ἐβούλετο δεικνύναι, τί τηνάλλωσ ἔδει βλασφημεῖν; (Aristides, Aelius, Orationes, 156:3)
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, 156:3)