Ancient Greek Dictionary

  - Greek-English Dictionary
Ancient Greek Dictionary  - Greek-English Dictionary  - Korean-Greek Dictionary  - Dictionary Indices
Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

προσφεύγω?

Non-contract Verb; Transliteration: prospheugō

Principal Part: προσφεύγω προσφεύξομαι

Structure: προς (Prefix) + φεύγ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to flee for refuge to

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular προσφεύγω προσφεύγεις προσφεύγει
Dual προσφεύγετον προσφεύγετον
Plural προσφεύγομεν προσφεύγετε προσφεύγουσι(ν)
SubjunctiveSingular προσφεύγω προσφεύγῃς προσφεύγῃ
Dual προσφεύγητον προσφεύγητον
Plural προσφεύγωμεν προσφεύγητε προσφεύγωσι(ν)
OptativeSingular προσφεύγοιμι προσφεύγοις προσφεύγοι
Dual προσφεύγοιτον προσφευγοίτην
Plural προσφεύγοιμεν προσφεύγοιτε προσφεύγοιεν
ImperativeSingular προσφεύγε προσφευγέτω
Dual προσφεύγετον προσφευγέτων
Plural προσφεύγετε προσφευγόντων, προσφευγέτωσαν
Infinitive προσφεύγειν
Participle MasculineFeminineNeuter
προσφευγων προσφευγοντος προσφευγουσα προσφευγουσης προσφευγον προσφευγοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular προσφεύγομαι προσφεύγει, προσφεύγῃ προσφεύγεται
Dual προσφεύγεσθον προσφεύγεσθον
Plural προσφευγόμεθα προσφεύγεσθε προσφεύγονται
SubjunctiveSingular προσφεύγωμαι προσφεύγῃ προσφεύγηται
Dual προσφεύγησθον προσφεύγησθον
Plural προσφευγώμεθα προσφεύγησθε προσφεύγωνται
OptativeSingular προσφευγοίμην προσφεύγοιο προσφεύγοιτο
Dual προσφεύγοισθον προσφευγοίσθην
Plural προσφευγοίμεθα προσφεύγοισθε προσφεύγοιντο
ImperativeSingular προσφεύγου προσφευγέσθω
Dual προσφεύγεσθον προσφευγέσθων
Plural προσφεύγεσθε προσφευγέσθων, προσφευγέσθωσαν
Infinitive προσφεύγεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
προσφευγομενος προσφευγομενου προσφευγομενη προσφευγομενης προσφευγομενον προσφευγομενου

Future tense

Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular προσφεύξομαι προσφεύξει, προσφεύξῃ προσφεύξεται
Dual προσφεύξεσθον προσφεύξεσθον
Plural προσφευξόμεθα προσφεύξεσθε προσφεύξονται
OptativeSingular προσφευξοίμην προσφεύξοιο προσφεύξοιτο
Dual προσφεύξοισθον προσφευξοίσθην
Plural προσφευξοίμεθα προσφεύξοισθε προσφεύξοιντο
Infinitive προσφεύξεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
προσφευξομενος προσφευξομενου προσφευξομενη προσφευξομενης προσφευξομενον προσφευξομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular προσέφευγον προσέφευγες προσέφευγε(ν)
Dual προσεφεύγετον προσεφευγέτην
Plural προσεφεύγομεν προσεφεύγετε προσέφευγον
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular προσεφευγόμην προσεφεύγου προσεφεύγετο
Dual προσεφεύγεσθον προσεφευγέσθην
Plural προσεφευγόμεθα προσεφεύγεσθε προσεφεύγοντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ἃ δ ὥσπερ ἱκετεύοντα προσφεύγει ταῖς οἰκίαις ἀπεῖπεν ἀνελεῖν. (Flavius Josephus, Contra Apionem, 177:1)
  • ὁ δὲ τἆλλα μὲν ἀμβλὺς ἦν ἤδη καὶ κατέψυκτο τὸ πρακτικόν, ἡδονῇ σχολῆς καὶ ταῖς περί τὸν πλοῦτον διατριβαῖς ἑαυτὸν ἐνδεδωκώς, ἐπὶ δὲ Πομπήϊον εὐθὺς ἀϊ´ξας καὶ λαβόμενος ἐντόνως αὐτοῦ περί τε τῶν διατάξεων ἃς ἔλυσεν ἐκράτει, καὶ πλέον εἶχεν ἐν τῇ βουλῇ συναγωνιζομένου Κάτωνος, ἐκπίπτων δὲ καὶ περιωθούμενος ὁ Πομπήϊος ἠναγκάζετο δημαρχοῦσι προσφεύγειν καὶ προσαρτᾶσθαι μειρακίοις: (Plutarch, Pompey, chapter 46 3:2)
  • ἐδόκει δὲ πᾶς τρόπος ἀπωλείας τοῦ λιμοῦ κουφότερος, ὥστε καὶ Ῥωμαίοις ἀπηλπικότες ἤδη τὸν ἔλεον ὅμως προσέφευγον καὶ φονεύουσι τοῖς στασιασταῖς ἑκόντες ἐνέπιπτον. (Flavius Josephus, De bello Judaico libri vii, 416:1)

Synonyms

  1. to flee for refuge to

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION