Ancient Greek-English Dictionary Language

ἀναπίπτω

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: ἀναπίπτω

Structure: ἀνα (Prefix) + πίπτ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to fall back
  2. to fall back, give ground, to flag, lose heart
  3. to be given up
  4. to recline

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀναπίπτω ἀναπίπτεις ἀναπίπτει
Dual ἀναπίπτετον ἀναπίπτετον
Plural ἀναπίπτομεν ἀναπίπτετε ἀναπίπτουσιν*
SubjunctiveSingular ἀναπίπτω ἀναπίπτῃς ἀναπίπτῃ
Dual ἀναπίπτητον ἀναπίπτητον
Plural ἀναπίπτωμεν ἀναπίπτητε ἀναπίπτωσιν*
OptativeSingular ἀναπίπτοιμι ἀναπίπτοις ἀναπίπτοι
Dual ἀναπίπτοιτον ἀναπιπτοίτην
Plural ἀναπίπτοιμεν ἀναπίπτοιτε ἀναπίπτοιεν
ImperativeSingular ἀναπίπτε ἀναπιπτέτω
Dual ἀναπίπτετον ἀναπιπτέτων
Plural ἀναπίπτετε ἀναπιπτόντων, ἀναπιπτέτωσαν
Infinitive ἀναπίπτειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀναπιπτων ἀναπιπτοντος ἀναπιπτουσα ἀναπιπτουσης ἀναπιπτον ἀναπιπτοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀναπίπτομαι ἀναπίπτει, ἀναπίπτῃ ἀναπίπτεται
Dual ἀναπίπτεσθον ἀναπίπτεσθον
Plural ἀναπιπτόμεθα ἀναπίπτεσθε ἀναπίπτονται
SubjunctiveSingular ἀναπίπτωμαι ἀναπίπτῃ ἀναπίπτηται
Dual ἀναπίπτησθον ἀναπίπτησθον
Plural ἀναπιπτώμεθα ἀναπίπτησθε ἀναπίπτωνται
OptativeSingular ἀναπιπτοίμην ἀναπίπτοιο ἀναπίπτοιτο
Dual ἀναπίπτοισθον ἀναπιπτοίσθην
Plural ἀναπιπτοίμεθα ἀναπίπτοισθε ἀναπίπτοιντο
ImperativeSingular ἀναπίπτου ἀναπιπτέσθω
Dual ἀναπίπτεσθον ἀναπιπτέσθων
Plural ἀναπίπτεσθε ἀναπιπτέσθων, ἀναπιπτέσθωσαν
Infinitive ἀναπίπτεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀναπιπτομενος ἀναπιπτομενου ἀναπιπτομενη ἀναπιπτομενης ἀναπιπτομενον ἀναπιπτομενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • πέπωκ’ ἐγώ, μὰ Δία τὸν Μενδαῖον ὅτι τὸ ἀναπίπτειν κυρίωσ ἐπὶ ψυχῆσ ἐστιν, οἱο͂ν ἀθυμεῖν, ὀλιγοδρανεῖν. (Athenaeus, The Deipnosophists, book 1, chapter 41 4:4)
  • "ἢ ὅτι ἐν τάξει μὲν κάθηνται, ἐν τάξει δὲ προνεύουσιν, ἐν τάξει δὲ ἀναπίπτουσιν (Athenaeus, The Deipnosophists, book 1, chapter 426)
  • διὰ τί δὲ ἄλλο ἄλυποι ἀλλήλοισ εἰσὶν οἱ ἐμπλέοντεσ ἢ διότι ἐν τάξει μὲν κάθηνται, ἐν τάξει δὲ προνεύουσιν, ἐν τάξει δ’ ἀναπίπτουσιν, ἐν τάξει δ’ ἐμβαίνουσι καὶ ἐκβαίνουσιν; (Xenophon, Works on Socrates, , chapter 8 9:2)
  • ἐν μικρῷ δὲ ἀναλαμβανομένου ἀναπίπτειν· (Xenophon, Minor Works, , chapter 8 9:4)
  • οὗτοσ δὲ τοὺσ παριόντασ ὁδοιπόρουσ ἠνάγκαζεν ἐπί τινοσ κλίνησ ἀναπίπτειν, καὶ τῶν μὲν μακροτέρων τὰ ὑπερέχοντα μέρη τοῦ σώματοσ ἀπέκοπτε, τῶν δ’ ἐλαττόνων τοὺσ πόδασ προέκρουεν, ἀφ’ οὗπερ Προκρούστησ ὠνομάσθη. (Diodorus Siculus, Bibliotheca Historica, book 4, chapter 59 5:3)

Synonyms

  1. to fall back

  2. to be given up

  3. to recline

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION