- Greek-English Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

ἐπιπίπτω?

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration: epipiptō

Principal Part: ἐπιπίπτω ἐπιπεσοῦμαι

Structure: ἐπι (Prefix) + πίπτ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to fall upon or over
  2. to fall upon, attack, assail

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐπιπίπτω ἐπιπίπτεις ἐπιπίπτει
Dual ἐπιπίπτετον ἐπιπίπτετον
Plural ἐπιπίπτομεν ἐπιπίπτετε ἐπιπίπτουσι(ν)
SubjunctiveSingular ἐπιπίπτω ἐπιπίπτῃς ἐπιπίπτῃ
Dual ἐπιπίπτητον ἐπιπίπτητον
Plural ἐπιπίπτωμεν ἐπιπίπτητε ἐπιπίπτωσι(ν)
OptativeSingular ἐπιπίπτοιμι ἐπιπίπτοις ἐπιπίπτοι
Dual ἐπιπίπτοιτον ἐπιπιπτοίτην
Plural ἐπιπίπτοιμεν ἐπιπίπτοιτε ἐπιπίπτοιεν
ImperativeSingular ἐπιπίπτε ἐπιπιπτέτω
Dual ἐπιπίπτετον ἐπιπιπτέτων
Plural ἐπιπίπτετε ἐπιπιπτόντων, ἐπιπιπτέτωσαν
Infinitive ἐπιπίπτειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐπιπιπτων ἐπιπιπτοντος ἐπιπιπτουσα ἐπιπιπτουσης ἐπιπιπτον ἐπιπιπτοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐπιπίπτομαι ἐπιπίπτει, ἐπιπίπτῃ ἐπιπίπτεται
Dual ἐπιπίπτεσθον ἐπιπίπτεσθον
Plural ἐπιπιπτόμεθα ἐπιπίπτεσθε ἐπιπίπτονται
SubjunctiveSingular ἐπιπίπτωμαι ἐπιπίπτῃ ἐπιπίπτηται
Dual ἐπιπίπτησθον ἐπιπίπτησθον
Plural ἐπιπιπτώμεθα ἐπιπίπτησθε ἐπιπίπτωνται
OptativeSingular ἐπιπιπτοίμην ἐπιπίπτοιο ἐπιπίπτοιτο
Dual ἐπιπίπτοισθον ἐπιπιπτοίσθην
Plural ἐπιπιπτοίμεθα ἐπιπίπτοισθε ἐπιπίπτοιντο
ImperativeSingular ἐπιπίπτου ἐπιπιπτέσθω
Dual ἐπιπίπτεσθον ἐπιπιπτέσθων
Plural ἐπιπίπτεσθε ἐπιπιπτέσθων, ἐπιπιπτέσθωσαν
Infinitive ἐπιπίπτεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐπιπιπτομενος ἐπιπιπτομενου ἐπιπιπτομενη ἐπιπιπτομενης ἐπιπιπτομενον ἐπιπιπτομενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • περὶ δὲ ἡλίου δυσμὰς ἔκστασις ἐπέπεσε τῷ Ἅβραμ, καὶ ἰδοὺ φόβος σκοτεινὸς μέγας ἐπιπίπτει αὐτῷ. (Septuagint, Liber Genesis 15:12)
  • καὶ ἤρξατο ὁ φόβος Ἰούδα καὶ τῶν ἀδελφῶν αὐτοῦ καὶ ἡ πτόησις ἐπιπίπτειν ἐπὶ τὰ ἔθνη τὰ κύκλῳ αὐτῶν. (Septuagint, Liber Maccabees I 3:25)
  • πλὴν ὅτι ἐπ᾿ ὀρφανῷ ἐπιπίπτετε, ἐνάλλεσθε δὲ ἐπὶ φίλῳ ὑμῶν. (Septuagint, Liber Iob 6:27)
  • ἄκουε δ οὖν καὶ ἄλλον ἰσότιμον, Βελίτταν, Ἀμιζώκου τούτου ἀνεψιόν, ὃς ἐπεὶ κατασπασθέντα ἐκ τοῦ ἵππου ὑπὸ λέοντος εἶδε Βάσθην τὸν φίλον ἅμα δὲ ἔτυχον θηρῶντες καὶ ἤδη ὁ λέων περιπλακεὶς αὐτῷ ἐνεπεφύκει τῷ λαιμῷ καὶ τοῖς ὄνυξιν ἐσπάρασσε, καταπηδήσας καὶ αὐτὸς ἐπιπίπτει κατόπιν τῷ θηρίῳ καὶ περιέσπα, πρὸς ἑαυτὸν παροξύνων καὶ μετάγων καὶ διὰ τῶν ὀδόντων μεταξὺ διείρων τοὺς δακτύλους καὶ τὸν Βάσθην, ὡς οἱό῀ν τε ἦν, ὑπεξελεῖν πειρώμενος τοῦ δήγματος, ἄχρι δὴ ὁ λέων ἀφεὶς ἐκεῖνον ἡμιθνῆτα ἤδη ἐπὶ τὸν Βελίτταν ἀπεστράφη καὶ συμπλακεὶς ἀπέκτεινε κἀκεῖνον ὁ δὲ ἀποθνήσκων τὸ γοῦν τοσοῦτον ἔφθη πατάξας τῷ ἀκινάκῃ τὸν λέοντα εἰς τὸ στέρνον ὥστε ἅμα πάντες ἀπέθανον, καὶ ἡμεῖς ἐθάψαμεν αὐτοὺς δύο τάφους ἀναχώσαντες πλησίον, ἕνα μὲν τῶν φίλων, ἕνα δὲ καταντικρὺ τοῦ λέοντος. (Lucian, Toxaris vel amicitia, (no name) 42:1)
  • Νεανίσκοι τινὲς θρασεῖς Δαβαριττηνοὶ γένος ἐπιτηρήσαντες τὴν Πτολεμαίου γυναῖκα τοῦ βασιλέως ἐπιτρόπου μετὰ πολλῆς παρασκευῆς καί τινων ἱππέων ἀσφαλείας χάριν ἑπομένων διὰ τοῦ μεγάλου πεδίου τὴν πορείαν ποιουμένην ἐκ τῆς τοῖς βασιλεῦσιν ὑποτελοῦς χώρας εἰς τὴν Ῥωμαίων ἐπικράτειαν, ἐπιπίπτουσιν αὐτοῖς ἄφνω. (Flavius Josephus, 152:1)

Synonyms

  1. to fall upon or over

  2. to fall upon

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION