Ancient Greek-English Dictionary Language

ἐπιπίπτω

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: ἐπιπίπτω ἐπιπεσοῦμαι

Structure: ἐπι (Prefix) + πίπτ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to fall upon or over
  2. to fall upon, attack, assail

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐπιπίπτω ἐπιπίπτεις ἐπιπίπτει
Dual ἐπιπίπτετον ἐπιπίπτετον
Plural ἐπιπίπτομεν ἐπιπίπτετε ἐπιπίπτουσιν*
SubjunctiveSingular ἐπιπίπτω ἐπιπίπτῃς ἐπιπίπτῃ
Dual ἐπιπίπτητον ἐπιπίπτητον
Plural ἐπιπίπτωμεν ἐπιπίπτητε ἐπιπίπτωσιν*
OptativeSingular ἐπιπίπτοιμι ἐπιπίπτοις ἐπιπίπτοι
Dual ἐπιπίπτοιτον ἐπιπιπτοίτην
Plural ἐπιπίπτοιμεν ἐπιπίπτοιτε ἐπιπίπτοιεν
ImperativeSingular ἐπιπίπτε ἐπιπιπτέτω
Dual ἐπιπίπτετον ἐπιπιπτέτων
Plural ἐπιπίπτετε ἐπιπιπτόντων, ἐπιπιπτέτωσαν
Infinitive ἐπιπίπτειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐπιπιπτων ἐπιπιπτοντος ἐπιπιπτουσα ἐπιπιπτουσης ἐπιπιπτον ἐπιπιπτοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐπιπίπτομαι ἐπιπίπτει, ἐπιπίπτῃ ἐπιπίπτεται
Dual ἐπιπίπτεσθον ἐπιπίπτεσθον
Plural ἐπιπιπτόμεθα ἐπιπίπτεσθε ἐπιπίπτονται
SubjunctiveSingular ἐπιπίπτωμαι ἐπιπίπτῃ ἐπιπίπτηται
Dual ἐπιπίπτησθον ἐπιπίπτησθον
Plural ἐπιπιπτώμεθα ἐπιπίπτησθε ἐπιπίπτωνται
OptativeSingular ἐπιπιπτοίμην ἐπιπίπτοιο ἐπιπίπτοιτο
Dual ἐπιπίπτοισθον ἐπιπιπτοίσθην
Plural ἐπιπιπτοίμεθα ἐπιπίπτοισθε ἐπιπίπτοιντο
ImperativeSingular ἐπιπίπτου ἐπιπιπτέσθω
Dual ἐπιπίπτεσθον ἐπιπιπτέσθων
Plural ἐπιπίπτεσθε ἐπιπιπτέσθων, ἐπιπιπτέσθωσαν
Infinitive ἐπιπίπτεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐπιπιπτομενος ἐπιπιπτομενου ἐπιπιπτομενη ἐπιπιπτομενης ἐπιπιπτομενον ἐπιπιπτομενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • περὶ δὲ ἡλίου δυσμὰσ ἔκστασισ ἐπέπεσε τῷ Ἅβραμ, καὶ ἰδοὺ φόβοσ σκοτεινὸσ μέγασ ἐπιπίπτει αὐτῷ. (Septuagint, Liber Genesis 15:12)
  • καὶ ἤρξατο ὁ φόβοσ Ἰούδα καὶ τῶν ἀδελφῶν αὐτοῦ καὶ ἡ πτόησισ ἐπιπίπτειν ἐπὶ τὰ ἔθνη τὰ κύκλῳ αὐτῶν. (Septuagint, Liber Maccabees I 3:25)
  • πλὴν ὅτι ἐπ̓ ὀρφανῷ ἐπιπίπτετε, ἐνάλλεσθε δὲ ἐπὶ φίλῳ ὑμῶν. (Septuagint, Liber Iob 6:27)
  • ἄκουε δ’ οὖν καὶ ἄλλον ἰσότιμον, Βελίτταν, Ἀμιζώκου τούτου ἀνεψιόν, ὃσ ἐπεὶ κατασπασθέντα ἐκ τοῦ ἵππου ὑπὸ λέοντοσ εἶδε Βάσθην τὸν φίλον ἅμα δὲ ἔτυχον θηρῶντεσ καὶ ἤδη ὁ λέων περιπλακεὶσ αὐτῷ ἐνεπεφύκει τῷ λαιμῷ καὶ τοῖσ ὄνυξιν ἐσπάρασσε, καταπηδήσασ καὶ αὐτὸσ ἐπιπίπτει κατόπιν τῷ θηρίῳ καὶ περιέσπα, πρὸσ ἑαυτὸν παροξύνων καὶ μετάγων καὶ διὰ τῶν ὀδόντων μεταξὺ διείρων τοὺσ δακτύλουσ καὶ τὸν Βάσθην, ὡσ οἱο͂́ν τε ἦν, ὑπεξελεῖν πειρώμενοσ τοῦ δήγματοσ, ἄχρι δὴ ὁ λέων ἀφεὶσ ἐκεῖνον ἡμιθνῆτα ἤδη ἐπὶ τὸν Βελίτταν ἀπεστράφη καὶ συμπλακεὶσ ἀπέκτεινε κἀκεῖνον ὁ δὲ ἀποθνήσκων τὸ γοῦν τοσοῦτον ἔφθη πατάξασ τῷ ἀκινάκῃ τὸν λέοντα εἰσ τὸ στέρνον ὥστε ἅμα πάντεσ ἀπέθανον, καὶ ἡμεῖσ ἐθάψαμεν αὐτοὺσ δύο τάφουσ ἀναχώσαντεσ πλησίον, ἕνα μὲν τῶν φίλων, ἕνα δὲ καταντικρὺ τοῦ λέοντοσ. (Lucian, Toxaris vel amicitia, (no name) 42:1)
  • Νεανίσκοι τινὲσ θρασεῖσ Δαβαριττηνοὶ γένοσ ἐπιτηρήσαντεσ τὴν Πτολεμαίου γυναῖκα τοῦ βασιλέωσ ἐπιτρόπου μετὰ πολλῆσ παρασκευῆσ καί τινων ἱππέων ἀσφαλείασ χάριν ἑπομένων διὰ τοῦ μεγάλου πεδίου τὴν πορείαν ποιουμένην ἐκ τῆσ τοῖσ βασιλεῦσιν ὑποτελοῦσ χώρασ εἰσ τὴν Ῥωμαίων ἐπικράτειαν, ἐπιπίπτουσιν αὐτοῖσ ἄφνω. (Flavius Josephus, 152:1)

Synonyms

  1. to fall upon or over

  2. to fall upon

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION