Ancient Greek-English Dictionary Language

παρεμπίπτω

Non-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: παρεμπίπτω παρεμπεσοῦμαι παρενέπεσον

Structure: παρ (Prefix) + ἐμ (Prefix) + πίπτ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to fall in by the way, creep or steal in

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular παρεμπίπτω παρεμπίπτεις παρεμπίπτει
Dual παρεμπίπτετον παρεμπίπτετον
Plural παρεμπίπτομεν παρεμπίπτετε παρεμπίπτουσιν*
SubjunctiveSingular παρεμπίπτω παρεμπίπτῃς παρεμπίπτῃ
Dual παρεμπίπτητον παρεμπίπτητον
Plural παρεμπίπτωμεν παρεμπίπτητε παρεμπίπτωσιν*
OptativeSingular παρεμπίπτοιμι παρεμπίπτοις παρεμπίπτοι
Dual παρεμπίπτοιτον παρεμπιπτοίτην
Plural παρεμπίπτοιμεν παρεμπίπτοιτε παρεμπίπτοιεν
ImperativeSingular παρεμπίπτε παρεμπιπτέτω
Dual παρεμπίπτετον παρεμπιπτέτων
Plural παρεμπίπτετε παρεμπιπτόντων, παρεμπιπτέτωσαν
Infinitive παρεμπίπτειν
Participle MasculineFeminineNeuter
παρεμπιπτων παρεμπιπτοντος παρεμπιπτουσα παρεμπιπτουσης παρεμπιπτον παρεμπιπτοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular παρεμπίπτομαι παρεμπίπτει, παρεμπίπτῃ παρεμπίπτεται
Dual παρεμπίπτεσθον παρεμπίπτεσθον
Plural παρεμπιπτόμεθα παρεμπίπτεσθε παρεμπίπτονται
SubjunctiveSingular παρεμπίπτωμαι παρεμπίπτῃ παρεμπίπτηται
Dual παρεμπίπτησθον παρεμπίπτησθον
Plural παρεμπιπτώμεθα παρεμπίπτησθε παρεμπίπτωνται
OptativeSingular παρεμπιπτοίμην παρεμπίπτοιο παρεμπίπτοιτο
Dual παρεμπίπτοισθον παρεμπιπτοίσθην
Plural παρεμπιπτοίμεθα παρεμπίπτοισθε παρεμπίπτοιντο
ImperativeSingular παρεμπίπτου παρεμπιπτέσθω
Dual παρεμπίπτεσθον παρεμπιπτέσθων
Plural παρεμπίπτεσθε παρεμπιπτέσθων, παρεμπιπτέσθωσαν
Infinitive παρεμπίπτεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
παρεμπιπτομενος παρεμπιπτομενου παρεμπιπτομενη παρεμπιπτομενης παρεμπιπτομενον παρεμπιπτομενου

Imperfect tense

Aorist tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ἀτμὶσ γάρ ἐστι τῆσ τοῦ Θεοῦ δυνάμεωσ καὶ ἀπόρροια τῆσ τοῦ Παντοκράτοροσ δόξησ εἰλικρινήσ. διὰ τοῦτο οὐδὲν μεμιαμμένον εἰσ αὐτὴν παρεμπίπτει. (Septuagint, Liber Sapientiae 7:25)
  • ἡ δὲ τύχη παρεμπίπτει τῷ ἐφ’ ἡμῖν διὰ τὴν ἐφ’ ἑκάτερα ῥοπὴν τοῦ ἐνδεχομένου. (Plutarch, De fato, section 6 3:2)
  • "ὃ δὲ ἐποίει δήπου καὶ ι μὴ λέγοντοσ οὐκ ἄδηλον καλεῖται δ’ οὗτοσ ὑπὸ τῶν ἐγχωρίων Παράβυστοσ διὰ τὸ καὶ τῶν μὴ παραδεχομένων ὅμωσ τεχνικώτατα κολακεύων παρεμπίπτειν ἐσ τὰσ ὁμιλίασ, ἅτεροσ δ’ ἦν ἐπί τινοσ δίφρου κειμένου παρ’ αὐτὴν τὴν κλίνην καὶ τοῦ νεανίσκου τὴν χεῖρα παρεικότοσ ἐκκρεμάμενοσ ταύτησ καὶ προσπεπτωκὼσ κατέψηχέ τε καὶ τῶν δακτύλων ἕκαστον ἐν μέρει διαλαμβάνων εἷλκέ τε καὶ ἐξέτεινεν ὥστε τὸν πρῶτον αὐτὸν ἐπονομάσαντα Σικύαν εὐστόχωσ εἰρηκέναι δοκεῖν. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 6, book 6, chapter 703)
  • καὶ γὰρ οἱο͂́ν τ’ ἔστιν εἶναι καὶ μαντικὴν καὶ πρόνοιαν ἐν πλείοσι κόσμοισ, καὶ τὸ μικροτάτην τύχην παρεμπίπτειν, τὰ δὲ πλεῖστα καὶ μέγιστα τάξιν λαμβάνειν πρὸσ γένεσιν καὶ μεταβολήν, ὧν οὐδὲν ἡ ἀπειρία δέχεσθαι πέφυκεν. (Plutarch, De defectu oraculorum, section 242)
  • "ἥ γε μὴν πολυτίμητοσ ἐπιγλωττὶσ οὐκ ἔλαθε τὸν Διώξιππον, ἀλλὰ περὶ ταύτην φησὶ τὸ ὑγρὸν ἐν τῇ καταπόσει διακρινόμενον εἰσ τὴν ἀρτηρίαν ἐπιρρεῖν, τὸ δὲ σιτίον εἰσ τὸν στόμαχον ἐπικυλινδεῖσθαι καὶ τῇ μὲν ἀρτηρίᾳ τῶν ἐδωδίμων μηδὲν παρεμπίπτειν, τὸν δὲ στόμαχον ἅμα τῇ ξηρᾷ τροφῇ καὶ τῆσ ὑγρᾶσ ἀναμιγνύμενόν τι μέροσ ὑποδέχεσθαι, πιθανὸν γάρ ἐστι τὴν μὲν ἐπιγλωττίδα τῆσ ἀρτηρίασ προκεῖσθαι διάφραγμα καὶ ταμιεῖον, ὅπωσ ἀτρέμα καὶ κατ’ ὀλίγον διηθῆται τὸ ποτόν, ἀλλὰ μὴ ταχὺ μηδ’ ἄθρουν ἐπιρρακτὸν ἀποβιάζηται τὸ πνεῦμα καὶ διαταράττῃ. (Plutarch, Quaestiones Convivales, book 7, 9:20)

Synonyms

  1. to fall in by the way

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION