Ancient Greek Dictionary

  - Greek-English Dictionary
Ancient Greek Dictionary  - Greek-English Dictionary  - Korean-Greek Dictionary  - Dictionary Indices
Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

κατασκήπτω?

Non-contract Verb; Transliteration: kataskēptō

Principal Part: κατασκήπτω κατασκήψω

Structure: κατα (Prefix) + σκήπτ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to rush down or fall upon, to fall on
  2. to storm or importune

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κατασκήπτω κατασκήπτεις κατασκήπτει
Dual κατασκήπτετον κατασκήπτετον
Plural κατασκήπτομεν κατασκήπτετε κατασκήπτουσι(ν)
SubjunctiveSingular κατασκήπτω κατασκήπτῃς κατασκήπτῃ
Dual κατασκήπτητον κατασκήπτητον
Plural κατασκήπτωμεν κατασκήπτητε κατασκήπτωσι(ν)
OptativeSingular κατασκήπτοιμι κατασκήπτοις κατασκήπτοι
Dual κατασκήπτοιτον κατασκηπτοίτην
Plural κατασκήπτοιμεν κατασκήπτοιτε κατασκήπτοιεν
ImperativeSingular κατασκήπτε κατασκηπτέτω
Dual κατασκήπτετον κατασκηπτέτων
Plural κατασκήπτετε κατασκηπτόντων, κατασκηπτέτωσαν
Infinitive κατασκήπτειν
Participle MasculineFeminineNeuter
κατασκηπτων κατασκηπτοντος κατασκηπτουσα κατασκηπτουσης κατασκηπτον κατασκηπτοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κατασκήπτομαι κατασκήπτει, κατασκήπτῃ κατασκήπτεται
Dual κατασκήπτεσθον κατασκήπτεσθον
Plural κατασκηπτόμεθα κατασκήπτεσθε κατασκήπτονται
SubjunctiveSingular κατασκήπτωμαι κατασκήπτῃ κατασκήπτηται
Dual κατασκήπτησθον κατασκήπτησθον
Plural κατασκηπτώμεθα κατασκήπτησθε κατασκήπτωνται
OptativeSingular κατασκηπτοίμην κατασκήπτοιο κατασκήπτοιτο
Dual κατασκήπτοισθον κατασκηπτοίσθην
Plural κατασκηπτοίμεθα κατασκήπτοισθε κατασκήπτοιντο
ImperativeSingular κατασκήπτου κατασκηπτέσθω
Dual κατασκήπτεσθον κατασκηπτέσθων
Plural κατασκήπτεσθε κατασκηπτέσθων, κατασκηπτέσθωσαν
Infinitive κατασκήπτεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
κατασκηπτομενος κατασκηπτομενου κατασκηπτομενη κατασκηπτομενης κατασκηπτομενον κατασκηπτομενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κατασκήψω κατασκήψεις κατασκήψει
Dual κατασκήψετον κατασκήψετον
Plural κατασκήψομεν κατασκήψετε κατασκήψουσι(ν)
OptativeSingular κατασκήψοιμι κατασκήψοις κατασκήψοι
Dual κατασκήψοιτον κατασκηψοίτην
Plural κατασκήψοιμεν κατασκήψοιτε κατασκήψοιεν
Infinitive κατασκήψειν
Participle MasculineFeminineNeuter
κατασκηψων κατασκηψοντος κατασκηψουσα κατασκηψουσης κατασκηψον κατασκηψοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κατασκήψομαι κατασκήψει, κατασκήψῃ κατασκήψεται
Dual κατασκήψεσθον κατασκήψεσθον
Plural κατασκηψόμεθα κατασκήψεσθε κατασκήψονται
OptativeSingular κατασκηψοίμην κατασκήψοιο κατασκήψοιτο
Dual κατασκήψοισθον κατασκηψοίσθην
Plural κατασκηψοίμεθα κατασκήψοισθε κατασκήψοιντο
Infinitive κατασκήψεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
κατασκηψομενος κατασκηψομενου κατασκηψομενη κατασκηψομενης κατασκηψομενον κατασκηψομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κατέσκηπτον κατέσκηπτες κατέσκηπτε(ν)
Dual κατεσκήπτετον κατεσκηπτέτην
Plural κατεσκήπτομεν κατεσκήπτετε κατέσκηπτον
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κατεσκηπτόμην κατεσκήπτου κατεσκήπτετο
Dual κατεσκήπτεσθον κατεσκηπτέσθην
Plural κατεσκηπτόμεθα κατεσκήπτεσθε κατεσκήπτοντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ἐκ δὲ τοῦ πλήθους τῶν φθεγγομένων κατὰ μικρὸν ἀπὸ γῆς ἀναφερόμενον νέφος ἔδοξεν αὖθις ὑπονοστεῖν καὶ κατασκήπτειν εἰς τὰς τριήρεις. (Plutarch, , chapter 15 1:2)
  • ἀνθ ὧν ἐγὼ νῦν τάσδε τὰς θεὰς ἐμοὶ καλῶν ἱκνοῦμαι καὶ κατασκήπτω λιταῖς ἐλθεῖν ἀρωγοὺς ξυμμάχους θ, ἵν ἐκμάθῃς οἱών ὑπ ἀνδρῶν ἥδε φρουρεῖται πόλις. (Sophocles, Oedipus at Colonus, episode 6:22)
  • ὁ μὲν οὖν Τύλλος αὐτίκα μάλα ἐβούλετο πᾶσαν τὴν Οὐολούσκων δύναμιν παραλαβὼν ἐπὶ τὴν Ῥώμην χωρεῖν, ἑώς ἐστασίαζέ τε καὶ ἡγεμόνας ἀπολέμους εἶχεν, ὁ δὲ Μάρκιος αἰτίαν πρῶτον ᾤετο δεῖν εὐσεβῆ καὶ δικαίαν ἐνστήσασθαι τοῦ πολέμου διδάσκων, ὡς ἁπάσαις μὲν πράξεσι θεοὶ συλλαμβάνουσι, μάλιστα δὲ ταῖς κατὰ πολέμους, ὅσῳ μείζους τέ εἰσι τῶν ἄλλων καὶ εἰς ἀδήλους φιλοῦσι κατασκήπτειν τύχας. (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 8, chapter 2 3:2)
  • καὶ ἦν γὰρ πονηρὸν τὸ ὕδωρ, ῥεῦμα ἀθρόον κατασκήπτει αὐτῷ ἐς τὴν γαστέρα: (Arrian, Anabasis, book 4, chapter 4 9:1)
  • κατασκήπτειν δὲ καὶ πρηστῆρας ἐν αὐτῷ καὶ τυφῶνας ἐγγίγνεσθαι καὶ πολλάκις σείεσθαι κάτωθεν ὅλον. (Dio, Chrysostom, Orationes, 18:3)

Synonyms

  1. to rush down or fall upon

  2. to storm or importune

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION