Hellas Alive Dictionary - αποσκηπτω

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

English

한국어

ἀποσκήπτω

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: ἀποσκήπτω

Structure: ἀπο (Prefix) + σκήπτ (Stem) + ω (Ending)

Sense

to hurl from above, to hurl, upon
to fall suddenly, to come to, ending

Conjugation

Present tense

Active
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	ἀποσκήπτω	ἀποσκήπτεις	ἀποσκήπτει
	Dual		ἀποσκήπτετον	ἀποσκήπτετον
	Plural	ἀποσκήπτομεν	ἀποσκήπτετε	ἀποσκήπτουσιν*
Subjunctive	Singular	ἀποσκήπτω	ἀποσκήπτῃς	ἀποσκήπτῃ
	Dual		ἀποσκήπτητον	ἀποσκήπτητον
	Plural	ἀποσκήπτωμεν	ἀποσκήπτητε	ἀποσκήπτωσιν*
Optative	Singular	ἀποσκήπτοιμι	ἀποσκήπτοις	ἀποσκήπτοι
	Dual		ἀποσκήπτοιτον	ἀποσκηπτοίτην
	Plural	ἀποσκήπτοιμεν	ἀποσκήπτοιτε	ἀποσκήπτοιεν
Imperative	Singular		ἀποσκήπτε	ἀποσκηπτέτω
	Dual		ἀποσκήπτετον	ἀποσκηπτέτων
	Plural		ἀποσκήπτετε	ἀποσκηπτόντων, ἀποσκηπτέτωσαν
Infinitive		ἀποσκήπτειν
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		ἀποσκηπτων ἀποσκηπτοντος	ἀποσκηπτουσα ἀποσκηπτουσης	ἀποσκηπτον ἀποσκηπτοντος
Middle/Passive
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	ἀποσκήπτομαι	ἀποσκήπτει, ἀποσκήπτῃ	ἀποσκήπτεται
	Dual		ἀποσκήπτεσθον	ἀποσκήπτεσθον
	Plural	ἀποσκηπτόμεθα	ἀποσκήπτεσθε	ἀποσκήπτονται
Subjunctive	Singular	ἀποσκήπτωμαι	ἀποσκήπτῃ	ἀποσκήπτηται
	Dual		ἀποσκήπτησθον	ἀποσκήπτησθον
	Plural	ἀποσκηπτώμεθα	ἀποσκήπτησθε	ἀποσκήπτωνται
Optative	Singular	ἀποσκηπτοίμην	ἀποσκήπτοιο	ἀποσκήπτοιτο
	Dual		ἀποσκήπτοισθον	ἀποσκηπτοίσθην
	Plural	ἀποσκηπτοίμεθα	ἀποσκήπτοισθε	ἀποσκήπτοιντο
Imperative	Singular		ἀποσκήπτου	ἀποσκηπτέσθω
	Dual		ἀποσκήπτεσθον	ἀποσκηπτέσθων
	Plural		ἀποσκήπτεσθε	ἀποσκηπτέσθων, ἀποσκηπτέσθωσαν
Infinitive		ἀποσκήπτεσθαι
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		ἀποσκηπτομενος ἀποσκηπτομενου	ἀποσκηπτομενη ἀποσκηπτομενης	ἀποσκηπτομενον ἀποσκηπτομενου

Imperfect tense

Active
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	ἀπέσκηπτον	ἀπέσκηπτες	ἀπέσκηπτεν*
	Dual		ἀπεσκήπτετον	ἀπεσκηπτέτην
	Plural	ἀπεσκήπτομεν	ἀπεσκήπτετε	ἀπέσκηπτον
Middle/Passive
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	ἀπεσκηπτόμην	ἀπεσκήπτου	ἀπεσκήπτετο
	Dual		ἀπεσκήπτεσθον	ἀπεσκηπτέσθην
	Plural	ἀπεσκηπτόμεθα	ἀπεσκήπτεσθε	ἀπεσκήπτοντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

ῥᾷστα γὰρ εἰσ ὕβρεισ ἀποσκήπτει καὶ παρανομίασ τούτων ἕκαστον τῶν πολιτευμάτων αὐτὸ καθ’ ἑαυτὸ γινόμενον, ὅταν δ’ ἀνακερασθῇ πάντα μετρίωσ, τὸ παρακινοῦν μέροσ αἰεὶ καὶ ἐκβαῖνον ἐκ τοῦ συνήθουσ κόσμου ὑπὸ τοῦ σωφρονοῦντοσ καὶ μένοντοσ ἐν τοῖσ ἰδίοισ ἤθεσι κατείργεται. (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 7, chapter 55 5:1)
ἀποσκήπτει δ’ εἰσ πρώτην ὁ θυμὸσ Δωρίδα τὴν Ἀντιπάτρου μητέρα· (Flavius Josephus, De bello Judaico libri vii, 831:4)
ὁρᾷσ δὲ ὡσ ἐσ οἰκήματα τὰ μέγιστα αἰεὶ καὶ δένδρεα τὰ τοιαῦτα ἀποσκήπτει τὰ βέλεα· (Herodotus, The Histories, book 7, chapter 10E 2:2)
ὡσ αὐτὸσ εἰή κολασθῆναι δίκαιοσ ὁ ποιμήν, τὰ δὲ ποίμνια σώζεσθαι μηδὲν ἁμαρτόντα, καὶ ἠντιβόλει τὴν ὀργὴν εἰσ αὐτὸν καὶ τὴν γενεὰν αὐτοῦ πᾶσαν ἀποσκήπτειν, φείδεσθαι δὲ τοῦ λαοῦ. (Flavius Josephus, Antiquitates Judaicae, Book 7 402:1)

Synonyms

to hurl from above
- ἐνσκήπτω (to hurl, dart in or upon)
- ἐγκατασκήπτω (to hurl down among or upon)
to fall suddenly
- ἐπέρχομαι (to come suddenly upon)
- ἀνύω (to come to an end)
- περαίνω (to come to an end, end)
- συνανύτω (to come to an end with)
- τελευτάω (to come to an end)

Derived

ἐγκατασκήπτω (to fall upon, to break out among, to hurl down among or upon)
ἐνσκήπτω (to hurl, dart in or upon, to fall in or on)
ἐπισκήπτω (to make to lean upon, make to fall upon, impose on)
κατασκήπτω (to rush down or fall upon, to fall on, to storm or importune)
παρασκήπτω (to fall beside)
σκήπτω (to prop, stay, press one thing against or upon another)

Similar forms

ἀποσκήπτει (3)
ἀποσκήπτειν (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

이 저작물은 크리에이티브 커먼즈 저작자표시-비영리 4.0 국제 라이선스에 따라 이용할 수 있습니다.

bab2min@gmail.com

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

English

한국어

ἀποσκήπτω

Sense

Conjugation

Present tense

Imperfect tense

Examples

Synonyms

to hurl from above

to fall suddenly

Derived

Similar forms

SEARCH

MENU NAVIGATION

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language English 한국어

ἀποσκήπτω

Sense

Conjugation

Present tense

Imperfect tense

Examples

Synonyms

to hurl from above

to fall suddenly

Derived

Similar forms

SEARCH

MENU NAVIGATION

Ancient Greek-English Dictionary Language

English

한국어