Ancient Greek-English Dictionary Language

συνανύτω

Non-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: συνανύτω

Structure: συνανύτ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to come to an end with
  2. to arrive together

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνανύτω συνανύτεις συνανύτει
Dual συνανύτετον συνανύτετον
Plural συνανύτομεν συνανύτετε συνανύτουσιν*
SubjunctiveSingular συνανύτω συνανύτῃς συνανύτῃ
Dual συνανύτητον συνανύτητον
Plural συνανύτωμεν συνανύτητε συνανύτωσιν*
OptativeSingular συνανύτοιμι συνανύτοις συνανύτοι
Dual συνανύτοιτον συνανυτοίτην
Plural συνανύτοιμεν συνανύτοιτε συνανύτοιεν
ImperativeSingular συνάνυτε συνανυτέτω
Dual συνανύτετον συνανυτέτων
Plural συνανύτετε συνανυτόντων, συνανυτέτωσαν
Infinitive συνανύτειν
Participle MasculineFeminineNeuter
συνανυτων συνανυτοντος συνανυτουσα συνανυτουσης συνανυτον συνανυτοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνανύτομαι συνανύτει, συνανύτῃ συνανύτεται
Dual συνανύτεσθον συνανύτεσθον
Plural συνανυτόμεθα συνανύτεσθε συνανύτονται
SubjunctiveSingular συνανύτωμαι συνανύτῃ συνανύτηται
Dual συνανύτησθον συνανύτησθον
Plural συνανυτώμεθα συνανύτησθε συνανύτωνται
OptativeSingular συνανυτοίμην συνανύτοιο συνανύτοιτο
Dual συνανύτοισθον συνανυτοίσθην
Plural συνανυτοίμεθα συνανύτοισθε συνανύτοιντο
ImperativeSingular συνανύτου συνανυτέσθω
Dual συνανύτεσθον συνανυτέσθων
Plural συνανύτεσθε συνανυτέσθων, συνανυτέσθωσαν
Infinitive συνανύτεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
συνανυτομενος συνανυτομενου συνανυτομενη συνανυτομενης συνανυτομενον συνανυτομενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Synonyms

  1. to come to an end with

  2. to arrive together

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION