Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

κατανύω

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: κατανύω κατανύσω

Structure: κατ (Prefix) + ἀνύ (Stem) + ω (Ending)

Etym.: from katanu/ssomai

Sense

  1. to bring to quite an end
  2. to accomplish
  3. to arrive at
  4. to accomplish, perpetrate, to murder

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κατανύω κατανύεις κατανύει
Dual κατανύετον κατανύετον
Plural κατανύομεν κατανύετε κατανύουσιν*
SubjunctiveSingular κατανύω κατανύῃς κατανύῃ
Dual κατανύητον κατανύητον
Plural κατανύωμεν κατανύητε κατανύωσιν*
OptativeSingular κατανύοιμι κατανύοις κατανύοι
Dual κατανύοιτον κατανυοίτην
Plural κατανύοιμεν κατανύοιτε κατανύοιεν
ImperativeSingular κατάνυε κατανυέτω
Dual κατανύετον κατανυέτων
Plural κατανύετε κατανυόντων, κατανυέτωσαν
Infinitive κατανύειν
Participle MasculineFeminineNeuter
κατανυων κατανυοντος κατανυουσα κατανυουσης κατανυον κατανυοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κατανύομαι κατανύει, κατανύῃ κατανύεται
Dual κατανύεσθον κατανύεσθον
Plural κατανυόμεθα κατανύεσθε κατανύονται
SubjunctiveSingular κατανύωμαι κατανύῃ κατανύηται
Dual κατανύησθον κατανύησθον
Plural κατανυώμεθα κατανύησθε κατανύωνται
OptativeSingular κατανυοίμην κατανύοιο κατανύοιτο
Dual κατανύοισθον κατανυοίσθην
Plural κατανυοίμεθα κατανύοισθε κατανύοιντο
ImperativeSingular κατανύου κατανυέσθω
Dual κατανύεσθον κατανυέσθων
Plural κατανύεσθε κατανυέσθων, κατανυέσθωσαν
Infinitive κατανύεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
κατανυομενος κατανυομενου κατανυομενη κατανυομενης κατανυομενον κατανυομενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κατανύσω κατανύσεις κατανύσει
Dual κατανύσετον κατανύσετον
Plural κατανύσομεν κατανύσετε κατανύσουσιν*
OptativeSingular κατανύσοιμι κατανύσοις κατανύσοι
Dual κατανύσοιτον κατανυσοίτην
Plural κατανύσοιμεν κατανύσοιτε κατανύσοιεν
Infinitive κατανύσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
κατανυσων κατανυσοντος κατανυσουσα κατανυσουσης κατανυσον κατανυσοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κατανύσομαι κατανύσει, κατανύσῃ κατανύσεται
Dual κατανύσεσθον κατανύσεσθον
Plural κατανυσόμεθα κατανύσεσθε κατανύσονται
OptativeSingular κατανυσοίμην κατανύσοιο κατανύσοιτο
Dual κατανύσοισθον κατανυσοίσθην
Plural κατανυσοίμεθα κατανύσοισθε κατανύσοιντο
Infinitive κατανύσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
κατανυσομενος κατανυσομενου κατανυσομενη κατανυσομενης κατανυσομενον κατανυσομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κατῆνυον κατῆνυες κατῆνυεν*
Dual κατήνυετον κατηνῦετην
Plural κατήνυομεν κατήνυετε κατῆνυον
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κατηνῦομην κατήνυου κατήνυετο
Dual κατήνυεσθον κατηνῦεσθην
Plural κατηνῦομεθα κατήνυεσθε κατήνυοντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ἐπαρθεὶσ δὲ τῷ θυμῷ ᾤετο καὶ τὴν τῶν πεφυγαδευκότων αὐτὸν κακίαν εἰσ τοὺσ Ἰουδαίουσ ἐναπερείσασθαι, διὸ συνέταξε τὸν ἁρματηλάτην ἀδιαλείπτωσ ἐλαύνοντα κατανύειν τὴν πορείαν, τῆσ ἐξ οὐρανοῦ δὴ κρίσεωσ συνούσησ αὐτῷ. οὕτω γὰρ ὑπερηφάνωσ εἶπε. πολυάνδριον Ἰουδαίων Ἱεροσόλυμα ποιήσω παραγενόμενοσ ἐκεῖ. (Septuagint, Liber Maccabees II 9:4)
  • νηῦσ ἐπίπαν μάλιστα κῃ κατανύει ἐν μακρημερίῃ ὀργυιὰσ ἑπτακισμυρίασ, νυκτὸσ δὲ ἑξακισμυρίασ. (Herodotus, The Histories, book 4, chapter 86 1:2)

Synonyms

  1. to bring to quite an end

  2. to accomplish

  3. to arrive at

  4. to accomplish

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION