Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

καταβιόω

ο-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: καταβιόω καταβιώσομαι κατεβίων

Structure: κατα (Prefix) + βιό (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to bring life to an end

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular καταβίω καταβίοις καταβίοι
Dual καταβίουτον καταβίουτον
Plural καταβίουμεν καταβίουτε καταβίουσιν*
SubjunctiveSingular καταβίω καταβίοις καταβίοι
Dual καταβίωτον καταβίωτον
Plural καταβίωμεν καταβίωτε καταβίωσιν*
OptativeSingular καταβίοιμι καταβίοις καταβίοι
Dual καταβίοιτον καταβιοίτην
Plural καταβίοιμεν καταβίοιτε καταβίοιεν
ImperativeSingular καταβῖου καταβιοῦτω
Dual καταβίουτον καταβιοῦτων
Plural καταβίουτε καταβιοῦντων, καταβιοῦτωσαν
Infinitive καταβίουν
Participle MasculineFeminineNeuter
καταβιων καταβιουντος καταβιουσα καταβιουσης καταβιουν καταβιουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular καταβίουμαι καταβίοι καταβίουται
Dual καταβίουσθον καταβίουσθον
Plural καταβιοῦμεθα καταβίουσθε καταβίουνται
SubjunctiveSingular καταβίωμαι καταβίοι καταβίωται
Dual καταβίωσθον καταβίωσθον
Plural καταβιώμεθα καταβίωσθε καταβίωνται
OptativeSingular καταβιοίμην καταβίοιο καταβίοιτο
Dual καταβίοισθον καταβιοίσθην
Plural καταβιοίμεθα καταβίοισθε καταβίοιντο
ImperativeSingular καταβίου καταβιοῦσθω
Dual καταβίουσθον καταβιοῦσθων
Plural καταβίουσθε καταβιοῦσθων, καταβιοῦσθωσαν
Infinitive καταβίουσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
καταβιουμενος καταβιουμενου καταβιουμενη καταβιουμενης καταβιουμενον καταβιουμενου

Future tense

Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular καταβιώσομαι καταβιώσει, καταβιώσῃ καταβιώσεται
Dual καταβιώσεσθον καταβιώσεσθον
Plural καταβιωσόμεθα καταβιώσεσθε καταβιώσονται
OptativeSingular καταβιωσοίμην καταβιώσοιο καταβιώσοιτο
Dual καταβιώσοισθον καταβιωσοίσθην
Plural καταβιωσοίμεθα καταβιώσοισθε καταβιώσοιντο
Infinitive καταβιώσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
καταβιωσομενος καταβιωσομενου καταβιωσομενη καταβιωσομενης καταβιωσομενον καταβιωσομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κατεβῖουν κατεβῖους κατεβῖουν*
Dual κατεβίουτον κατεβιοῦτην
Plural κατεβίουμεν κατεβίουτε κατεβῖουν
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κατεβιοῦμην κατεβίου κατεβίουτο
Dual κατεβίουσθον κατεβιοῦσθην
Plural κατεβιοῦμεθα κατεβίουσθε κατεβίουντο

Aorist tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κατεβίων κατεβίως κατεβίω
Dual κατεβίωτον κατεβιώτην
Plural κατεβίωμεν κατεβίωτε κατεβίωσαν
SubjunctiveSingular καταβίω καταβίῳς καταβίῳ
Dual καταβίωτον καταβίωτον
Plural καταβίωμεν καταβίωτε καταβίωσιν*
OptativeSingular καταβιοῖην καταβιοῖης καταβιοῖη
Dual καταβιοῖητον καταβιοίητην
Plural καταβιοῖημεν καταβιοῖητε καταβιοῖησαν
ImperativeSingular καταβίως καταβιώτω
Dual καταβίωτον καταβιώτων
Plural καταβίωτε καταβιώντων
Infinitive καταβιῶναι
Participle MasculineFeminineNeuter
καταβιους καταβιοντος καταβιουσα καταβιουσης καταβιον καταβιοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κατεβιόμην κατεβίου κατεβίοτο
Dual κατεβίοσθον κατεβιόσθην
Plural κατεβιόμεθα κατεβίοσθε κατεβίοντο
SubjunctiveSingular καταβίωμαι καταβίῳ καταβίωται
Dual καταβίωσθον καταβίωσθον
Plural καταβιώμεθα καταβίωσθε καταβίωνται
OptativeSingular καταβιοῖμην καταβίοιο καταβίοιτο
Dual καταβίοισθον καταβιοῖσθην
Plural καταβιοῖμεθα καταβίοισθε καταβίοιντο
ImperativeSingular καταβίου καταβιόσθω
Dual καταβίοσθον καταβιόσθων
Plural καταβίοσθε καταβιόσθων
Infinitive καταβίουσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
καταβιομενος καταβιομενου καταβιομενη καταβιομενης καταβιομενον καταβιομενου

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • καὶ εἶπεν Ἀμασίασ πρὸσ Ἀμώσ. ὁ ὁρῶν, βάδιζε ἐκχώρησον σὺ εἰσ γῆν Ἰούδα καὶ ἐκεῖ καταβίου καὶ ἐκεῖ προφητεύσεισ, (Septuagint, Prophetia Amos 7:12)
  • "διὸ καὶ εἵλοντο αὐτῶν οἱ ἔνδοξοι ἔξω τῆσ πόλεωσ καταβιοῦν, Ἰφικράτησ μὲν ἐν Θρᾴκῃ, Κόνων δ’ ἐν Κύπρῳ, Τιμόθεοσ δ’ ἐν Λέσβῳ, Χάρησ δ’ ἐν Σιγείῳ,2 καὶ αὐτὸσ ὁ Χαβρίασ ἐν Αἰγύπτῳ. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 12, book 12, chapter 20 1:189)
  • καὶ οὕτω, γε συνέβη τὸν μὲν Εὐκλείδην ἀκλεῆ καταβιοῦν, τὸν δὲ Φιλόξενον ὑπὸ πάντων φιλεῖσθαι καὶ τιμᾶσθαι. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 6, book 6, chapter 40 3:6)
  • Συρακόσιοι μὲν οὖν ἀπολύσαντεσ τῆσ τιμωρίασ τὸν Δουκέτιον ἐξέπεμψαν εἰσ τὴν Κόρινθον, καὶ ἐνταῦθα προστάξαντεσ καταβιοῦν τὴν ἱκανὴν αὐτῷ χορηγίαν συναπέστειλαν. (Diodorus Siculus, Library, book xi, chapter 92 5:2)
  • οἰκοῦσιν οὖν ὀλίγοι διὰ τοῦτο τὴν πόλιν, οἱ δὲ πολλοὶ καταβιοῦσιν ἐν τῇ χώρᾳ γεωργοῦντεσ, ἔχοντεσ εὐδαίμονα γῆν· (Strabo, Geography, Book 13, chapter 4 16:3)

Synonyms

  1. to bring life to an end

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION