- Greek-English Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

συνεξορμάω?

α-contract Verb; Transliteration: synexormaō

Principal Part: συνεξορμάω συνεξορμήσω

Structure: συν (Prefix) + ἐξ (Prefix) + ὁρμά (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to help to urge on
  2. to rush forth or sally out together

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνεξορμῶ συνεξορμᾷς συνεξορμᾷ
Dual συνεξορμᾶτον συνεξορμᾶτον
Plural συνεξορμῶμεν συνεξορμᾶτε συνεξορμῶσι(ν)
SubjunctiveSingular συνεξορμῶ συνεξορμῇς συνεξορμῇ
Dual συνεξορμῆτον συνεξορμῆτον
Plural συνεξορμῶμεν συνεξορμῆτε συνεξορμῶσι(ν)
OptativeSingular συνεξορμῷμι συνεξορμῷς συνεξορμῷ
Dual συνεξορμῷτον συνεξορμῴτην
Plural συνεξορμῷμεν συνεξορμῷτε συνεξορμῷεν
ImperativeSingular συνεξόρμα συνεξορμάτω
Dual συνεξορμᾶτον συνεξορμάτων
Plural συνεξορμᾶτε συνεξορμώντων, συνεξορμάτωσαν
Infinitive συνεξορμᾶν
Participle MasculineFeminineNeuter
συνεξορμων συνεξορμωντος συνεξορμωσα συνεξορμωσης συνεξορμων συνεξορμωντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνεξορμῶμαι συνεξορμᾷ συνεξορμᾶται
Dual συνεξορμᾶσθον συνεξορμᾶσθον
Plural συνεξορμώμεθα συνεξορμᾶσθε συνεξορμῶνται
SubjunctiveSingular συνεξορμῶμαι συνεξορμῇ συνεξορμῆται
Dual συνεξορμῆσθον συνεξορμῆσθον
Plural συνεξορμώμεθα συνεξορμῆσθε συνεξορμῶνται
OptativeSingular συνεξορμῴμην συνεξορμῷο συνεξορμῷτο
Dual συνεξορμῷσθον συνεξορμῴσθην
Plural συνεξορμῴμεθα συνεξορμῷσθε συνεξορμῷντο
ImperativeSingular συνεξορμῶ συνεξορμάσθω
Dual συνεξορμᾶσθον συνεξορμάσθων
Plural συνεξορμᾶσθε συνεξορμάσθων, συνεξορμάσθωσαν
Infinitive συνεξορμᾶσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
συνεξορμωμενος συνεξορμωμενου συνεξορμωμενη συνεξορμωμενης συνεξορμωμενον συνεξορμωμενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνεξορμήσω συνεξορμήσεις συνεξορμήσει
Dual συνεξορμήσετον συνεξορμήσετον
Plural συνεξορμήσομεν συνεξορμήσετε συνεξορμήσουσι(ν)
OptativeSingular συνεξορμήσοιμι συνεξορμήσοις συνεξορμήσοι
Dual συνεξορμήσοιτον συνεξορμησοίτην
Plural συνεξορμήσοιμεν συνεξορμήσοιτε συνεξορμήσοιεν
Infinitive συνεξορμήσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
συνεξορμησων συνεξορμησοντος συνεξορμησουσα συνεξορμησουσης συνεξορμησον συνεξορμησοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνεξορμήσομαι συνεξορμήσει, συνεξορμήσῃ συνεξορμήσεται
Dual συνεξορμήσεσθον συνεξορμήσεσθον
Plural συνεξορμησόμεθα συνεξορμήσεσθε συνεξορμήσονται
OptativeSingular συνεξορμησοίμην συνεξορμήσοιο συνεξορμήσοιτο
Dual συνεξορμήσοισθον συνεξορμησοίσθην
Plural συνεξορμησοίμεθα συνεξορμήσοισθε συνεξορμήσοιντο
Infinitive συνεξορμήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
συνεξορμησομενος συνεξορμησομενου συνεξορμησομενη συνεξορμησομενης συνεξορμησομενον συνεξορμησομενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • τοὺς ἄλλους βασιλεῖς ἐξισωθῆναι σατραπῶν γὰρ οἰκέτας καὶ δούλους ἐπιτρόπων Πτολεμαίου καὶ Σελεύκου κεκτῆσθαι πλείονα συμπάντων ὁμοῦ τῶν ἐν Σπάρτῃ βασιλέων, ἐὰν δὲ σωφροσύνῃ καὶ λιτότητι καὶ μεγαλοψυχίᾳ τὰς ἐκείνων ὑπερβαλόμενος τρυφὰς ἰσότητα καὶ κοινωνίαν καταστήσῃ τοῖς πολίταις, ὄνομα καὶ δόξαν ὡς ἀληθῶς βασιλέως μεγάλου κτησόμενος, οὕτω μετέπεσον ταῖς γνώμαις αἱ γυναῖκες ὑπὸ τῆς φιλοτιμίας ἐπαρθεῖσαι τοῦ νεανίσκου, καὶ τοσαύτῃ κατεσχέθησαν οἱο῀ν ἐπιπνοίᾳ πρὸς τὸ καλόν, ὥστε τὸν μὲν Ἆγιν συνεξορμᾶν καὶ συνεπιταχύνειν, μεταπεμπομένας δὲ τοὺς φίλους παρακαλεῖν καὶ ταῖς ἄλλαις διαλέγεσθαι γυναιξίν, ἅτε δὴ τοὺς Λακεδαιμονίους ἐπισταμένας κατηκόους ὄντας ἀεὶ τῶν γυναικῶν, καὶ πλεῖον ἐκείναις τῶν δημοσίων ἢ τῶν ἰδίων αὑτοῖς πολυπραγμονεῖν διδόντας. (Plutarch, Agis, chapter 7 2:1)
  • "ἀλλὰ δορκάδας μὲν θηρεύουσι καὶ λαγωοὺς καὶ ἐλάφους ἀγρότερός τις συνεπιθωϋ´σσει καὶ συνεξορμᾷ θεός, εὔχονται δ Ἀρισταίῳ δολοῦντες ὀρύγμασι καὶ βρόχοις λύκους καὶ ἄρκτους, ὃς πρῶτος θήρεσσιν ἔπηξε ποδάγρας: (Plutarch, Amatorius, section 14 1:5)
  • φύσει καὶ προχείροις μάλιστα φεύγειν προσήκει καὶ φυλάττεσθαι τοὺς γαργαλισμοὺς καὶ τὰς ψηλαφήσεις, ἐν αἷς τὰ λειότατα τοῦ σώματος ὀλισθάνοντα καὶ συρρέοντα κινεῖ καὶ συνεξορμᾷ τὸ πάθος: (Plutarch, De Se Ipsum Citra Invidiam Laudando, section 21 1:1)
  • ἀλλὰ μὴν εὐπραξίαις τε καὶ τιμαῖς καὶ ἀρχαῖς παίδων ἀδελφοῦ χαίροντα καὶ σεμνυνόμενον αὔξειν προσήκει καὶ συνεξορμᾶν πρὸς τὰ καλὰ καὶ κατορθοῦντας ἀφειδῶς ἐπαινεῖν: (Plutarch, De fraterno amore, section 21 5:1)
  • ἀλλὰ μὴν εὐπραξίαις τε καὶ τιμαῖς καὶ ἀρχαῖς παίδων ἀδελφοῦ χαίροντα καὶ σεμνυνόμενον αὔξειν προσήκει καὶ συνεξορμᾶν πρὸς τὰ καλὰ καὶ κατορθοῦντας ἀφειδῶς ἐπαινεῖν: (Plutarch, De fraterno amore, section 21 14:1)

Synonyms

  1. to help to urge on

  2. to rush forth or sally out together

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION