Hippocrates, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΑΡΘΡΩΝ, 8.

(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΑΡΘΡΩΝ, 8.)

Εἰδέναι μὲν οὖν χρὴ, ὅτι φύσιεσ φυσίων μέγα διαφέρουσιν ἐσ τὸ Ῥηϊδίωσ ἐμπίπτειν τὰ ἐκπίπτοντα‧ διενέγκοι μὲν γὰρ ἄν τι κα κοτύλη κοτύλησ, ἡ μὲν εὐυπέρβατοσ ἐοῦσα, ἡ δὲ ἧσσον‧ πλεῖστον δὲ διαφέρει καὶ τῶν νεύρων ὁ σύνδεσμοσ, τοῖσι μὲν ἐπιδόσιασ ἔχων, τοῖσι δὲ ξυντεταμένοσ ἐών. Καὶ γὰρ ἡ ὑγρότησ τοῖσιν ἀνθρώποισι γίνεται ἡ ἐκ τῶν ἄρθρων, διὰ τῶν νεύρων τὴν ἀπάρτισιν, ἢν χαλαρά τε ἐῄ φύσει, καὶ τὰσ ἐπιτάσιασ εὐφόρωσ φέρῃ‧ συχνοὺσ γὰρ ἄν τισ ἴδοι, οἳ οὕτωσ ὑγροί εἰσιν, ὥστε, ὁπόταν ἐθέλωσι, τότε αὐτοῖσι τὰ ἄρθρα ἐξίσταται ἀνωδύνωσ, καὶ καθίσταται ἀνωδύνωσ. Διαφέρει μέντοι τι καὶ σχέσισ τοῦ σώματοσ‧ τοῖσι μὲν γὰρ εὖ ἔχουσι τὸ γυῖον καὶ σεσαρκωμένοισιν ἐκπίπτει τε ἧσσον, ἐμπίπτει τε χαλεπώτερον‧ ὅταν δὲ αὐτοὶ σφέων αὐτῶν λεπτότεροι καὶ ἀσαρκότεροι ἐώσι, τότε ἐκπίπτει τε μᾶλλον, ἐμπίπτει τε Ῥᾷον. Σημήϊον δὲ, ὅτι ταῦτα οὕτωσ ἔχει, καὶ τόδε‧ τοῖσι γὰρ βουσὶ τότε ἐκπίπτουσι μᾶλλον οἱ μηροὶ ἐκ τῆσ κοτύλησ, ἡνίκα ἂν αὐτοὶ σφέων αὐτῶν λεπτότατοι ἐώσιν‧ γίνονται δὲ βόεσ λεπτότατοι, τοῦ χειμῶνοσ τελευτῶντοσ‧ τότε οὖν καὶ ἐξαρθρέουσι μάλιστα, εἰ δή τι καὶ τοιοῦτο δεῖ ἐν ἰητρικῇ γράψαι‧ δεῖ δέ‧ καλῶσ γὰρ Ὅμηροσ καταμεμαθήκει, ὅτι πάντων τῶν προβάτων βόεσ μάλιστα πονέουσι ταύτην τὴν ὡρ́ην, καὶ βοῶν οἱ ἀρόται, ὅτι κατὰ τὸν χειμῶνα ἐργάζονται. Τούτοισι τοίνυν ἐκπίπτει μάλιστα‧ οὗτοι γὰρ μάλιστα λεπτύνονται. Τὰ μὲν γὰρ ἄλλα βοσκήματα δύναται βραχείην τὴν ποίην βόσκεσθαι‧ βοῦσ δὲ οὐ μάλα, πρὶν βαθεῖα γένηται‧ τοῖσι μὲν γὰρ ἄλλοισίν ἐστι λεπτὴ ἡ προβολὴ τοῦ χείλεοσ, λεπτὴ δὲ ἡ ἄνω γνάθοσ‧ βοϊ δὲ παχείη μὲν ἡ προβολὴ τοῦ χείλεοσ, παχείη δὲ καὶ ἀμβλεῖα ἡ ἄνω γνάθοσ‧ διὰ ταῦτα ὑποβάλλειν ὑπὸ τὰσ βραχείασ ποίασ οὐ δύναται. Τά τε αὖ μώνυχα τῶν ζώων, ἅτε ἀμφόδοντα ἐόντα, δύναται μὲν σαρκάζειν, δύναται δὲ ὑπὸ τὴν βραχείην ποίην ὑποβάλλειν τοὺσ ὀδόντασ, καὶ ἥδεται τῇ οὕτωσ ἐχούσῃ ποίῃ μᾶλλον, ἢ τῇ βαθείῃ‧ καὶ γὰρ τὸ ἐπίπαν ἀμείνων καὶ στερεωτέρη ἡ βραχείη ποίη τῆσ βαθείησ, ποτὶ καὶ πρὶν ἐκκαρπεῖν τὴν βαθείην. Διὰ τοῦτο οὖν ἐποίησεν ὧδε τάδε τὰ ἔπη‧ [Ὡσ δ’ ὁπότ’ ἀσπάσιον ἐάρ ἤλυθε βουσὶν ἕλιξιν], ὅτι ἀσμενωτάτη αὐτοῖσιν ἡ βαθείη ποίη φαίνεται. Ἀτὰρ καὶ ἄλλωσ ὁ βοὺσ χαλαρὸν φύσει τὸ ἄρθρον τοῦτο ἔχει μᾶλλον τῶν ἄλλων ζώων‧ διὰ τοῦτο καὶ εἰλίπουν ἐστὶ μᾶλλον τῶν ἄλλων ζώων, καὶ μάλιστα ὅταν λεπτὸν καὶ γηραλέον ἐῄ. Διὰ ταῦτα πάντα καὶ ἐκπίπτει βοϊ μάλιστα‧ πλείω δὲ γέγραπται περὶ αὐτέου, ὅτι πάντων τῶν προειρημένων ταῦτα μαρτύριά ἐστιν. Περὶ οὗ οὖν ὁ λόγοσ, τοῖσιν ἀσάρκοισι μᾶλλον ἐκπίπτει, καὶ θᾶσσον ἐμπίπτει, ἢ τοῖσι σεσαρκωμένοισιν‧ καὶ ἧσσον ἐπιφλεγμαίνει τοῖσιν ὑγροῖσιν καὶ τοῖσιν ἀσάρκοισιν, ἢ τοῖσι σκελιφροῖσι καὶ σεσαρκωμένοισιν, καὶ ἧσσόν γε δέδεται ἐσ τὸν ἔπειτα χρόνον‧ ἀτὰρ καὶ ἡ μύξα πλείων ὑπείη τοῦ μετρίου μὴ ξὺν φλεγμονῇ, καὶ οὕτωσ ἂν ὀλισθηρὸν εἰή‧ μυξωδέστερα γὰρ τοὐπίπαν τὰ ἄρθρα τοῖσιν ἀσάρκοισιν, ἢ τοῖσι σεσαρκωμένοισίν ἐστιν‧ καὶ γὰρ αὗται αἱ σάρκεσ τῶν μὴ ἀπὸ τέχνησ ὀρθῶσ λελιμαγχημένων, αἱ τῶν λεπτῶν, μυξωδέστεραί εἰσιν, ἢ αἱ τῶν παχέων. Ὅσοισι μέντοι ξὺν φλεγμονῇ μύξα ὑπογίνεται, ἡ φλεγμονὴ δήσασα ἔχει τὸ ἄρθρον‧ διὰ τοῦτο οὐ μάλα ἐκπίπτει τὰ ὑπόμυξα, ἐκπίπτοντα ἂν, εἰ μή τι ἢ πλέον, ἢ ἔλασσον φλεγμονῆσ ὑπεγένετο.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION