Ancient Greek-English Dictionary Language

κλητέος

First/Second declension Adjective; Transliteration:

Principal Part: κλητέος κλητέᾱ κλητέον

Structure: κλητε (Stem) + ος (Ending)

Etym.: kale/w의 분사형

Sense

  1. to be called, named
  2. one must call

Examples

  • πῶσ οὖν νομιστέον ἢ κλητέον ὑπάρχειν αὐτοὺσ θεούσ̣ (Septuagint, Litterae Ieremiae 1:40)
  • πάντα τὰ γενόμενα ἐν αὐτοῖσ ἐστι ψευδῆ. πῶσ οὖν νομιστέον ἢ κλητέον ὡσ θεοὺσ αὐτοὺσ ὑπάρχειν̣ (Septuagint, Litterae Ieremiae 1:45)
  • ὅθεν οὔτε νομιστέον οὔτε κλητέον ὑπάρχειν αὐτοὺσ θεούσ, οὐ δυνατῶν ὄντων αὐτῶν οὔτε κρίσιν κρῖναι οὔτε εὖ ποιῆσαι ἀνθρώποισ. (Septuagint, Litterae Ieremiae 1:64)
  • δεῖ οὖν μαντεύσασθαι πῶσ ποτ’ ἄνθρωποσ ἐξαπίνησ ἔχων κύλικα προβάλλει ζητήματα καθάπερ ἐν διατριβῇ λέγων, Ἀριστοτέλησ δὲ ἄλουτον καὶ κονιορτοῦ ἥκειν πλήρη τινὰ ἐπὶ τὸ συμπόσιόν φησιν ̓ ἔπειθ’ ὁ μὲν Ὅμηροσ ἐκδιδάσκει τίνασ κλητέον, εἰπὼν ὡσ τοὺσ ἀρίστουσ τε καὶ ἐντίμουσ χρὴ καλεῖν κίκλησκεν δὲ γέροντασ ἀριστῆασ Παναχαιῶν. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 5, book 5, chapter 3 1:2)
  • δῆλον γὰρ ὡσ οὔτε ἀδελφὸν οὔτε γονέασ οὔτε γυναῖκα κλητέον οὔτ’ εἴ τισ ἰσοτίμωσ τινὰσ τούτοισ ἄγει· (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 5, book 5, chapter 4 1:1)
  • οὐδ’ ἂν ἐξ ἀνθρώπου οἶμαι μὴ τὸ ἀνθρώπου ἔκγονον γένηται, ἀλλ’ ὃ ἂν τὸ ἔκγονον ἄνθρωποσ κλητέοσ· (Plato, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, 61:2)
  • κατὰ γὰρ τὸν αὐτὸν λόγον κἂν ἐκ βασιλέωσ γίγνηταί τι ἔκγονον, βασιλεὺσ κλητέοσ· (Plato, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, 61:8)
  • οὐδὲν οἶμαι τοῦτο ὑπολογιστέον, ὅτι πλεῖ ἐν τῇ νηί, οὐδ’ ἐστὶν κλητέοσ ναύτησ· (Plato, Republic, book 1 336:1)

Synonyms

  1. to be called

  2. one must call

Related

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION