Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

μαντευτέος

First/Second declension Adjective; Transliteration:

Principal Part: μαντευτέος μαντευτέον

Structure: μαντευτε (Stem) + ος (Ending)

Etym.: 분사형

Sense

  1. one must divine

Declension

First/Second declension
M/F Neuter
SingularNominative μαντευτέος μαντεύτεον
Genitive μαντευτέου μαντευτέου
Dative μαντευτέῳ μαντευτέῳ
Accusative μαντευτέον μαντεύτεον
Vocative μαντευτέε μαντεύτεον
DualN/A/V μαντευτέω μαντευτέω
G/D μαντευτέοιν μαντευτέοιν
PluralNominative μαντευτέοι μαντεύτεα
Genitive μαντευτέων μαντευτέων
Dative μαντευτέοις μαντευτέοις
Accusative μαντευτέους μαντεύτεα
Vocative μαντευτέοι μαντεύτεα
Positive Comparative Superlative
Adjective μαντευτέος μαντευτέου μαντευτεότερος μαντευτεοτέρου μαντευτεότατος μαντευτεοτάτου
Adverb μαντευτέως μαντευτεότερον μαντευτεότατα

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • τῷ γὰρ θεῷ τἀναντί’ οὐ μαντευτέον. (Euripides, Ion, episode 3:22)
  • τὰσ δ’ ἀεὶ μετ’ ἀφροσύνησ καὶ τῆσ ἄλλησ κακίασ ἑπομένασ πολλή που ἀλογία τῷ νῷ μειγνύναι τὸν βουλόμενον ὅτι καλλίστην ἰδόντα καὶ ἀστασιαστοτάτην μεῖξιν καὶ κρᾶσιν, ἐν ταύτῃ μαθεῖν πειρᾶσθαι τί ποτε ἔν τ’ ἀνθρώπῳ καὶ τῷ παντὶ πέφυκεν ἀγαθὸν καὶ τίνα ἰδέαν αὐτὴν εἶναί ποτε μαντευτέον. (Plato, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, 318:2)

Synonyms

  1. one must divine

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION