θεοειδής
Third declension Adjective;
Transliteration:
Principal Part:
θεοειδής
θεοειδές
Structure:
θεοειδη
(Stem)
+
ς
(Ending)
Declension
Third declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- ἀλλ’, ὦ ἄριστε, σὺ μὲν ὥσπερ τινὰ ἀστραπὴν παραδραμοῦσαν ἅπαξ εἶδεσ αὐτήν, καὶ ἐοίκασ τὰ πρόχειρα ταῦτα, λέγω δὲ τὸ σῶμα καὶ τὴν μορφήν, ἐπαινεῖν τῶν δὲ τῆσ ψυχῆσ ἀγαθῶν ἀθέατοσ εἶ, οὐδὲ οἶσθα ὅσον τὸ κάλλοσ ἐκεῖνό ἐστιν αὐτῆσ, μακρῷ τινι ἄμεινον καὶ θεοειδέστερον τοῦ σώματοσ. (Lucian, Imagines, (no name) 11:1)
- τίκτε δὲ θυγατέρων ἱερὸν γένοσ, αἳ κατὰ γαῖαν ἄνδρασ κουρίζουσι σὺν Ἀπόλλωνι ἄνακτι καὶ Ποταμοῖσ, ταύτην δὲ Διὸσ πάρα μοῖραν ἔχουσι, Πειθώ τ’ Ἀδμήτη τε Ιἄνθη τ’ Ἠλέκτρη τε Δωρίσ τε Πρυμνώ τε καὶ Οὐρανίη θεοειδὴσ Ἱππώ τε Κλυμένη τε Ῥόδειά τε Καλλιρόη τε Ζευξώ τε Κλυτίη τε Ἰδυῖά τε Πασιθόη τε Πληξαύρη τε Γαλαξαύρη τ’ ἐρατή τε Διώνη Μηλόβοσίσ τε Φόη τε καὶ εὐειδὴσ Πολυδώρη Κερκηίσ τε φυὴν ἐρατὴ Πλουτώ τε βοῶπισ Περσηίσ τ’ Ιἄνειρά τ’ Ἀκάστη τε Ξάνθη τε Πετραίη τ’ ἐρόεσσα Μενεσθώ τ’ Εὐρώπη τε Μῆτίσ τ’ Εὐρυνόμη τε Τελεστώ τε Κροκοπεπλοσ Χρυσηίσ τ’ Ἀσίη τε καὶ ἱμερόεσσα Καλυψὼ Εὐδώρη τε Τύχη τε καὶ Ἀμφιρὼ Ὠκυρόη τε καὶ Στύξ, ἣ δή σφεων προφερεστάτη ἐστὶν ἁπασέων. (Hesiod, Theogony, Book Th. 36:1)
- τὸ δὲ ἀποφαίνειν ὅτι ἰσχυρόν τί ἐστιν ἡ ψυχὴ καὶ θεοειδὲσ καὶ ἦν ἔτι πρότερον, πρὶν ἡμᾶσ ἀνθρώπουσ γενέσθαι, οὐδὲν κωλύειν φῂσ πάντα ταῦτα μηνύειν ἀθανασίαν μὲν μή, ὅτι δὲ πολυχρόνιόν τέ ἐστιν ψυχὴ καὶ ἦν που πρότερον ἀμήχανον ὅσον χρόνον καὶ ᾔδει τε καὶ ἔπραττεν πολλὰ ἄττα· (Plato, Euthyphro, Apology, Crito, Phaedo, 662:1)
- Ῥωμαίων βασιλεὺσ Ιοὐλιανὸσ θεοειδὴσ μαρνάμενοσ πόλιασ πόλιασ καὶ τείχεα μακρὰ ἀγχεμάχων διέπερσε πυρὶ κρατερῷ τε σιδήρῳ, νωλεμέωσ δ’ ἐδάμασσε καὶ ἔθνεα πολλὰ καὶ ἄλλα· (Unknown, Greek Anthology, Volume V, book 14, chapter 148 1:1)
- ὁ δὲ ἀρτιτελήσ, ὁ τῶν τότε πολυθεάμων, ὅταν θεοειδὲσ πρόσωπον ἴδῃ κάλλοσ εὖ μεμιμημένον ἤ τινα σώματοσ ἰδέαν, πρῶτον μὲν ἔφριξε καί τι τῶν τότε ὑπῆλθεν αὐτὸν δειμάτων, εἶτα προσορῶν ὡσ θεὸν σέβεται, καὶ εἰ μὴ ἐδεδίει τὴν τῆσ σφόδρα μανίασ δόξαν, θύοι ἂν ὡσ ἀγάλματι καὶ θεῷ τοῖσ παιδικοῖσ. (Plato, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, 167:1)
- τὴν δὲ πολὺ πρῶτοσ ἴδε Τηλέμαχοσ θεοειδήσ, ἧστο γὰρ ἐν μνηστῆρσι φίλον τετιημένοσ ἦτορ, ὀσσόμενοσ πατέρ’ ἐσθλὸν ἐνὶ φρεσίν, εἴ ποθεν ἐλθὼν μνηστήρων τῶν μὲν σκέδασιν κατὰ δώματα θείη, τιμὴν δ’ αὐτὸσ ἔχοι καὶ δώμασιν οἷσιν ἀνάσσοι. (Homer, Odyssey, Book 1 11:1)
- αὐτὰρ ἐπεὶ σπεῖσάν τ’ ἔπιον θ’, ὅσον ἤθελε θυμόσ, δὴ τότ’ Ἀθηναίη καὶ Τηλέμαχοσ θεοειδὴσ ἄμφω ἱέσθην κοίλην ἐπὶ νῆα νέεσθαι. (Homer, Odyssey, Book 3 31:4)
- Ἀντίνοοσ δὲ καθῆστο καὶ Εὐρύμαχοσ θεοειδήσ, ἀρχοὶ μνηστήρων, ἀρετῇ δ’ ἔσαν ἔξοχ’ ἄριστοι. (Homer, Odyssey, Book 4 68:2)