Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

θεόσεπτος

First/Second declension Adjective; Transliteration:

Principal Part: θεόσεπτος θεόσεπτος θεόσεπτον

Structure: θεοσεπτ (Stem) + ος (Ending)

Sense

  1. feared as divine

Declension

First/Second declension
M/F Neuter
SingularNominative θεόσεπτος θεόσεπτον
Genitive θεοσέπτου θεοσέπτου
Dative θεοσέπτῳ θεοσέπτῳ
Accusative θεόσεπτον θεόσεπτον
Vocative θεόσεπτε θεόσεπτον
DualN/A/V θεοσέπτω θεοσέπτω
G/D θεοσέπτοιν θεοσέπτοιν
PluralNominative θεόσεπτοι θεόσεπτα
Genitive θεοσέπτων θεοσέπτων
Dative θεοσέπτοις θεοσέπτοις
Accusative θεοσέπτους θεόσεπτα
Vocative θεόσεπτοι θεόσεπτα
Positive Comparative Superlative
Adjective θεόσεπτος θεοσέπτου θεοσεπτότερος θεοσεπτοτέρου θεοσεπτότατος θεοσεπτοτάτου
Adverb θεοσέπτως θεοσεπτότερον θεοσεπτότατα

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ᾔσθου φωνῆσ ἅμα καὶ βροντῆσ μυκησαμένησ θεοσέπτου; (Aristophanes, Clouds, Parodos, anapests2)

Synonyms

  1. feared as divine

Similar forms

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION