Ancient Greek Dictionary

  - Greek-English Dictionary
Ancient Greek Dictionary  - Greek-English Dictionary  - Korean-Greek Dictionary  - Dictionary Indices
Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

θέσφατος?

First/Second declension Adjective; 자동번역 Transliteration: thesphatos

Principal Part: θέσφατος θέσφατον

Structure: θεσφατ (Stem) + ος (Ending)

Etym.: θεός, φημί

Sense

  1. spoken by God, decreed, ordained, appointed, ordained, appointed
  2. divine decrees, oracles
  3. divine

Declension

First/Second declension
M/F Neuter
SingularNominative θέσφατος θέσφατον
Genitive θεσφάτου θεσφάτου
Dative θεσφάτῳ θεσφάτῳ
Accusative θέσφατον θέσφατον
Vocative θέσφατε θέσφατον
DualN/A/V θεσφάτω θεσφάτω
G/D θεσφάτοιν θεσφάτοιν
PluralNominative θέσφατοι θέσφατα
Genitive θεσφάτων θεσφάτων
Dative θεσφάτοις θεσφάτοις
Accusative θεσφάτους θέσφατα
Vocative θέσφατοι θέσφατα
Positive Comparative Superlative
Adjective θέσφατος θεσφάτου θεσφατώτερος θεσφατωτέρου θεσφατώτατος θεσφατωτάτου
Adverb θεσφάτως θεσφατώτερον θεσφατώτατα

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • οὕτως μὲν συναγείρουσι τὰ θέσφατα, καὶ οὔτε ἱρὸν πρῆγμα οὐδὲν οὔτε ἴδιον τούτου ἄνευ ποιέουσιν. (Lucian, De Syria dea, (no name) 36:10)
  • ἧς καὶ σὺ φαίνῃ δεκάδος, οὐ σοφὸς γεγώς, ὅστις κόρας μὲν θεσφάτοις Φοίβου ζυγεὶς ξένοισιν ὧδ ἔδωκας ὡς ζώντων θεῶν, λαμπρὸν δὲ θολερῷ δῶμα συμμείξας τὸ σὸν ἥλκωσας οἴκους: (Euripides, Suppliants, episode 4:1)
  • ἔτι δέ μοι τὸ θέσφατον ἐς Ἑλλάδ ἀγαγεῖν μιγάδα βάρβαρον στρατόν. (Euripides, episode 6:14)
  • οὔπω θέσφατον ἦν Εἰρήνης δέσμ ἀναλῦσαι, ἀλλὰ τόδε πρότερον - τοῖσδ ἁλσί γε παστέα ταυτί. (Aristophanes, Peace, Lyric-Scene, dactyls7)
  • οὐ γὰρ τὸ τοῦ θεοῦ γ αἴτιον γενήσεται πεσεῖν ἄχρηστον θέσφατον: (Euripides, Iphigenia in Tauris, episode 6:17)
  • ὦ παῖδες, ἥκει τῷδ ἐπ ἀνδρὶ θέσφατος βίου τελευτὴ κοὐκέτ ἔστ ἀποστροφή. (Sophocles, Oedipus at Colonus, choral, antistrophe 19)
  • ἀμφὶ δ ἄρ Ἀρήτης βάλε γούνασι χεῖρας Ὀδυσσεύς, καὶ τότε δή ῥ αὐτοῖο πάλιν χύτο θέσφατος ἀήρ. (Homer, Odyssey, Book 7 11:5)

Synonyms

  1. divine

Related

명사

형용사

동사

부사

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION