Ancient Greek Dictionary

  - Greek-English Dictionary
Ancient Greek Dictionary  - Greek-English Dictionary  - Korean-Greek Dictionary  - Dictionary Indices
Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

θεῖος?

First/Second declension Adjective; Transliteration: theios

Principal Part: θεῖος θεῖα θεῖον

Structure: θει (Stem) + ος (Ending)

Etym.: comp. and Sup. θειότερος, -ότατος, θεώτερος being comp. of θεός

Sense

  1. of or from the gods or God, divine
  2. belonging or sacred to a god, holy
  3. super-human (used of heroic figures)
  4. Imperial

Declension

First/Second declension
Masculine Feminine Neuter
SingularNominative θεῖος θεία θεῖον
Genitive θείου θείας θείου
Dative θείῳ θείᾳ θείῳ
Accusative θεῖον θείαν θεῖον
Vocative θεῖε θεία θεῖον
DualN/A/V θείω θεία θείω
G/D θείοιν θείαιν θείοιν
PluralNominative θεῖοι θεῖαι θεῖα
Genitive θείων θειῶν θείων
Dative θείοις θείαις θείοις
Accusative θείους θείας θεῖα
Vocative θεῖοι θεῖαι θεῖα
Positive Comparative Superlative
Adjective θεῖος θείου θειώτερος θειωτέρου θειώτατος θειωτάτου
Adverb θείως θειώτερον θειώτατα

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • καὶ Κύριος ἔβρεξεν ἐπὶ Σόδομα καὶ Γόμορρα θεῖον, καὶ πῦρ παρὰ Κυρίου ἐξ οὐρανοῦ (Septuagint, Liber Genesis 19:24)
  • καὶ ἐνέπλησα αὐτὸν πνεῦμα θεῖον σοφίας καὶ συνέσεως καὶ ἐπιστήμης ἐν παντὶ ἔργῳ διανοεῖσθαι (Septuagint, Liber Exodus 31:3)
  • καὶ ἐνέπλησεν αὐτὸν πνεῦμα θεῖον σοφίας καὶ συνέσεως καὶ ἐπιστήμης πάντων (Septuagint, Liber Exodus 35:31)
  • θεῖον καὶ ἅλα κατακεκαυμένον, πᾶσα ἡ γῆ αὐτῆς οὐ σπαρήσεται οὐδὲ ἀνατελεῖ, οὐδὲ μὴ ἀναβῇ ἐπ᾿ αὐτὴν πᾶν χλωρόν, ὥσπερ κατεστράφη Σόδομα και Γόμορρα, Ἀδαμὰ καὶ Σεβωΐμ, ἃς κατέστρεψε Κύριος ἐν θυμῷ καὶ ὀργῇ, (Septuagint, Liber Deuteronomii 29:22)
  • ἀσεβεῖν γὰρ εἰς τοὺς θείους νόμους οὐ ρᾴδιον, ἀλλὰ ταῦτα ὁ ἀκόλουθος καιρὸς δηλώσει. (Septuagint, Liber Maccabees II 4:17)
  • καίτοι εἰ κατὰ ἀλήθειαν μὴ ἦν ὁ νόμος ἡμῶν, ὡς σὺ ὑπολαμβάνεις, θεῖος, οὐδὲ οὕτως ἐξὸν ἡμῖν ἦν τὴν ἐπὶ τῇ εὐσεβείᾳ δόξαν ἀκυρῶσαι. (Septuagint, Liber Maccabees IV 5:18)
  • Ἀληθῶς γὰρ ἦν ἀγὼν θεῖος ὁ δι αὐτῶν γεγενημένος. (Septuagint, Liber Maccabees IV 17:11)
  • καὶ μὴν οὐδ ἂν ὁ θεῖος πρὸς μητρὸς ἡμῖν ὤν, τούτῳ δὲ οὐδὲν προσήκων δήπου τῇ τούτου μητρὶ ἠθέλησεν ἄν, ὦ ἄνδρες δικασταί, μαρτυρῆσαι ψευδῆ μαρτυρίαν, δι ἣν ἡμῖν γίνεται βλάβη περιφανής, εἴπερ ξένον ὄντα τοῦτον εἰσποιοῦμεν ἀδελφὸν ἡμῖν αὐτοῖς. (Dionysius of Halicarnassus, chapter 17 2:6)
  • δόξαν, ὦ χρυσαλάκατοι Χάριτες, πεισίμβροτον δοίητ, ἐπεὶ Μουσᾶν γε ϝιοβλεφάρων θεῖος προφάτας εὔτυκος Φλειοῦντά τε καὶ Νεμεαίου Ζηνὸς εὐθαλὲς πέδον ὑμνεῖν, ὅθι μηλοδαΐκταν θρέψεν ἁ λευκώλενος Ἥρα περικλειτῶν ἀέθλων πρῶτον Ἡρακλεῖ βαρύφθογγον λέοντα. (Bacchylides, , epinicians, ode 9 1:1)
  • ἑζόμενος δ ὅ γε θεῖος ἀνήρ, πεπνυμένα εἰδώς, ἢ ὅ γε πρὸς τοῖχον πελάσας ἐυερκέος αὐλῆς. (Hesiod, Works and Days, Book WD 83:5)

Synonyms

  1. of or from the gods or God

  2. belonging or sacred to a god

  3. super-human

  4. Imperial

Related

명사

형용사

동사

Similar forms

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION