Ancient Greek-English Dictionary Language

θεῖος

First/Second declension Adjective; Transliteration:

Principal Part: θεῖος θεῖα θεῖον

Structure: θει (Stem) + ος (Ending)

Etym.: comp. and Sup. qeio/teros, -o/tatos, qew/teros being comp. of qeo/s

Sense

  1. of or from the gods or God, divine
  2. belonging or sacred to a god, holy
  3. super-human (used of heroic figures)
  4. Imperial

Declension

First/Second declension

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • καὶ Κύριοσ ἔβρεξεν ἐπὶ Σόδομα καὶ Γόμορρα θεῖον, καὶ πῦρ παρὰ Κυρίου ἐξ οὐρανοῦ (Septuagint, Liber Genesis 19:24)
  • καὶ ἐνέπλησα αὐτὸν πνεῦμα θεῖον σοφίασ καὶ συνέσεωσ καὶ ἐπιστήμησ ἐν παντὶ ἔργῳ διανοεῖσθαι (Septuagint, Liber Exodus 31:3)
  • καὶ ἐνέπλησεν αὐτὸν πνεῦμα θεῖον σοφίασ καὶ συνέσεωσ καὶ ἐπιστήμησ πάντων (Septuagint, Liber Exodus 35:31)
  • θεῖον καὶ ἅλα κατακεκαυμένον, πᾶσα ἡ γῆ αὐτῆσ οὐ σπαρήσεται οὐδὲ ἀνατελεῖ, οὐδὲ μὴ ἀναβῇ ἐπ̓ αὐτὴν πᾶν χλωρόν, ὥσπερ κατεστράφη Σόδομα και Γόμορρα, Ἀδαμὰ καὶ Σεβωί̈μ, ἃσ κατέστρεψε Κύριοσ ἐν θυμῷ καὶ ὀργῇ, (Septuagint, Liber Deuteronomii 29:22)
  • ἀσεβεῖν γὰρ εἰσ τοὺσ θείουσ νόμουσ οὐ ρᾴδιον, ἀλλὰ ταῦτα ὁ ἀκόλουθοσ καιρὸσ δηλώσει. (Septuagint, Liber Maccabees II 4:17)
  • καίτοι εἰ κατὰ ἀλήθειαν μὴ ἦν ὁ νόμοσ ἡμῶν, ὡσ σὺ ὑπολαμβάνεισ, θεῖοσ, οὐδὲ οὕτωσ ἐξὸν ἡμῖν ἦν τὴν ἐπὶ τῇ εὐσεβείᾳ δόξαν ἀκυρῶσαι. (Septuagint, Liber Maccabees IV 5:18)
  • Ἀληθῶσ γὰρ ἦν ἀγὼν θεῖοσ ὁ δι’ αὐτῶν γεγενημένοσ. (Septuagint, Liber Maccabees IV 17:11)
  • καὶ μὴν οὐδ’ ἂν ὁ θεῖοσ πρὸσ μητρὸσ ἡμῖν ὤν, τούτῳ δὲ οὐδὲν προσήκων δήπου τῇ τούτου μητρὶ ἠθέλησεν ἄν, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, μαρτυρῆσαι ψευδῆ μαρτυρίαν, δι’ ἣν ἡμῖν γίνεται βλάβη περιφανήσ, εἴπερ ξένον ὄντα τοῦτον εἰσποιοῦμεν ἀδελφὸν ἡμῖν αὐτοῖσ. (Dionysius of Halicarnassus, chapter 17 2:6)
  • δόξαν, ὦ χρυσαλάκατοι Χάριτεσ, πεισίμβροτον δοίητ’, ἐπεὶ Μουσᾶν γε ϝιοβλεφάρων θεῖοσ προφάτασ εὔτυκοσ Φλειοῦντά τε καὶ Νεμεαίου Ζηνὸσ εὐθαλὲσ πέδον ὑμνεῖν, ὅθι μηλοδαί̈κταν θρέψεν ἁ λευκώλενοσ Ἥρα περικλειτῶν ἀέθλων πρῶτον Ἡρακλεῖ βαρύφθογγον λέοντα. (Bacchylides, , epinicians, ode 9 1:1)
  • ἑζόμενοσ δ’ ὅ γε θεῖοσ ἀνήρ, πεπνυμένα εἰδώσ, ἢ ὅ γε πρὸσ τοῖχον πελάσασ ἐυερκέοσ αὐλῆσ. (Hesiod, Works and Days, Book WD 83:5)

Synonyms

  1. of or from the gods or God

  2. belonging or sacred to a god

  3. super-human

  4. Imperial

Related

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION