Hellas Alive Dictionary - δαιμονιος

Ancient Greek-English Dictionary

δαιμόνιος

First/Second declension Adjective; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: δαιμόνιος δαιμονίᾱ δαιμόνιον

Structure: δαιμονι (Stem) + ος (Ending)

Sense

(Homeric) strange, extraordinary, inscrutable; that is, resembling a δαίμων
proceeding from a deity, heaven-sent, divine, miraculous, marvelous

Declension

First/Second declension

		Masculine	Feminine	Neuter
Singular	Nominative	δαιμόνιος	δαιμονίᾱ	δαιμόνιον
	Genitive	δαιμονίου	δαιμονίᾱς	δαιμονίου
	Dative	δαιμονίῳ	δαιμονίᾱͅ	δαιμονίῳ
	Accusative	δαιμόνιον	δαιμονίᾱν	δαιμόνιον
	Vocative	δαιμόνιε	δαιμονίᾱ	δαιμόνιον
Dual	N/A/V	δαιμονίω	δαιμονίᾱ	δαιμονίω
Dual	G/D	δαιμονίοιν	δαιμονίαιν	δαιμονίοιν
Plural	Nominative	δαιμόνιοι	δαιμονίαι	δαιμόνια
	Genitive	δαιμονίων	δαιμονιῶν	δαιμονίων
	Dative	δαιμονίοις	δαιμονίαις	δαιμονίοις
	Accusative	δαιμονίους	δαιμονίᾱς	δαιμόνια
	Vocative	δαιμόνιοι	δαιμονίαι	δαιμόνια

	Positive	Comparative	Superlative
Adjective	δαιμόνιος δαιμονίου	δαιμονιότερος δαιμονιοτέρου	δαιμονιότατος δαιμονιοτάτου
Adverb	δαιμονίως	δαιμονιότερον	δαιμονιότατα

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

ἔθυσαν δαιμονίοισ καὶ οὐ Θεῷ, θεοῖσ, οἷσ οὐκ ᾔδεισαν. καινοὶ καὶ πρόσφατοι ἥκασιν, οὓσ οὐκ ᾔδεισαν οἱ πατέρεσ αὐτῶν. (Septuagint, Liber Deuteronomii 32:17)
ὅτι ἦν δεδομένη ἀνδράσιν ἑπτά, καὶ Ἀσμοδαῖοσ τὸ πονηρὸν δαιμόνιον ἀπέκτεινεν αὐτοὺσ πρὶν ἢ γενέσθαι αὐτοὺσ μετ̓ αὐτῆσ ὡσ ἐν γυναιξί. καὶ εἶπαν αὐτῇ. οὐ συνιεῖσ ἀποπνίγουσά σου τοὺσ ἄνδρασ̣ ἤδη ἑπτὰ ἔσχεσ καὶ ἑνὸσ αὐτῶν οὐκ ὠνομάσθησ. (Septuagint, Liber Thobis 3:8)
καὶ ἀπεστάλη ἰάσασθαι τοὺσ δύο, τοῦ Τωβὶτ λεπίσαι τὰ λευκώματα καὶ Σάρραν τὴν τοῦ Ραγουὴλ δοῦναι Τωβίᾳ τῷ υἱῷ Τωβὶτ γυναῖκα καὶ δῆσαι Ἀσμοδαῖον τὸ πονηρὸν δαιμόνιον, διότι Τωβίᾳ ἐπιβάλλει κληρονομῆσαι αὐτήν. ἐν αὐτῷ τῷ καιρῷ ἐπιστρέψασ Τωβὶτ εἰσῆλθεν εἰσ τὸν οἶκον αὐτοῦ καὶ Σάρρα ἡ τοῦ Ραγουὴλ κατέβη ἐκ τοῦ ὑπερῴου αὐτῆσ. (Septuagint, Liber Thobis 3:17)
καὶ εἶπεν αὐτῷ. ἡ καρδία καὶ τὸ ἧπαρ, ἐάν τινα ὀχλῇ δαιμόνιον ἢ πνεῦμα πονηρόν, ταῦτα δεῖ καπνίσαι ἐνώπιον ἀνθρώπου ἢ γυναικόσ, καὶ οὐκέτι οὐ μὴ ὀχληθῇ. (Septuagint, Liber Thobis 6:8)
καὶ νῦν ἐγὼ μόνοσ εἰμὶ τῷ πατρὶ καὶ φοβοῦμαι μὴ εἰσελθὼν ἀποθάνω καθὼσ καὶ οἱ πρότεροι, ὅτι δαιμόνιον φιλεῖ αὐτήν, ὃ οὐκ ἀδικεῖ οὐδένα πλὴν τῶν προσαγόντων αὐτῇ. καὶ νῦν ἐγὼ φοβοῦμαι μὴ ἀποθάνω καὶ κατάξω τὴν ζωὴν τοῦ πατρόσ μου καὶ τῆσ μητρόσ μου μετ̓ ὀδύνησ ἐπ̓ ἐμοὶ εἰσ τὸν τάφον αὐτῶν. καὶ υἱὸσ ἕτεροσ οὐχ ὑπάρχει αὐτοῖσ, ὃσ θάψει αὐτούσ. (Septuagint, Liber Thobis 6:15)
ἐκεῖνο δὲ ὃ εἴρηκασ ἐν ἀρχῇ, ἴσωσ παραδέξασθαι ἄξιον, ὡσ οὐδὲν ᾔδεισθα τῶν λεγομένων, ἀλλά τισ ἔμπνοια δαιμόνιοσ ἐνεποίει σοι τὰ μέτρα, οὐ πάνυ οὐδὲ ἐκείνη βέβαιοσ οὖσα· (Lucian, 15:2)
ὡσ δὲ ταῦτα εἶπεν ὁ Ἀρίγνωτοσ, ἀνὴρ δαιμόνιοσ τὴν σοφίαν καὶ ἅπασιν αἰδέσιμοσ,^ οὐδεὶσ ἦν ἔτι τῶν παρόντων ὃσ οὐχὶ κατεγίγνωσκέ μου πολλὴν τὴν ἄνοιαν τοῖσ τοιούτοισ ἀπιστοῦντοσ, καὶ ταῦτα Ἀριγνώτου λέγοντοσ. (Lucian, Philopsuedes sive incredulus, (no name) 26:1)
"οὗτοσ οὐ δαιμόνιοσ σάλοσ τῆσ ψυχῆσ; (Plutarch, Amatorius, section 18 4:2)
οὐ Λικύμνιοι ταῦτ’ εἰσὶν οὐδ’ Ἀγάθωνεσ οἱ λέγοντεσ ὕβριν ἤ κύπριν μισθῷ ποθὲν ἢ μόχθον πατρίδων, ἀλλ’ ὁ δαιμόνιοσ ἑρμηνεῦσαι Πλάτων. (Dionysius of Halicarnassus, De Demosthene, chapter 26 2:4)
πολὺσ ἂν εἰή λόγοσ, εἰ τὰσ διαφορὰσ ἁπάσασ βουλοίμην λέγειν, ὅσασ ἐκεῖνοσ ὁ δαιμόνιοσ ἀνὴρ ὁρῶν καὶ πρὸσ χρῶμα ἕκαστον αἰεὶ σχηματίζων τὸν λόγον, ἀνέσει τε καὶ ἐπιτάσει ταμιευόμενοσ τῶν ἁρμονιῶν ἑκατέραν, τοὺσ καλοὺσ ἐκείνουσ λόγουσ ἀνέπλασεν. (Dionysius of Halicarnassus, De Demosthene, chapter 46 1:1)

Synonyms

strange
- ἔκτοπος (out of the way, strange, extraordinary)

δαιμόνιον (the dive Power)
ἐπίπνοια (a breathing upon)
θεοβλάβεια (madness)
θεόπεμπτος (sent by the gods)
σύννους (in deep thought)
παράλογος (beyond calculation)
πταρμός (a sneezing)
ἐπίπνους (breathed upon)
Πυθοχρήστης (sent by the Pythian oracle)
φάσμα (an apparition)
συνεξαμαρτάνω (to have part in a fault)
δύσκριτος (hard to discern or interpret)
μαντικός (of or for a soothsayer or his art)
ἐσφαλμένως (erringly)
αἴσιος (boding well)
θεῖος (of or from the gods or God)
θεῖον (Sulfur)
δυσέλπιστος (unhoped for)
συνεργία (joint working)
δεισιδαίμων (superstitious)
συνέργημα (assistance)
ἱλασμός (a means of appeasing)
ἀλογιστία (thoughtlessness)
καταφρόνησις (contempt)
μήνυμα (an information)
δυσφημία (ill language)
πολυπείρων (with many boundaries)
μαγεία (the theology)
ἀλλόκοτος (of unusual nature or form)
ἀταφία (want of burial)

Similar forms

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

English

한국어

δαιμόνιος

Sense

Declension

Examples

Synonyms

strange

Related

Similar forms

SEARCH

MENU NAVIGATION

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language English 한국어

δαιμόνιος

Sense

Declension

Examples

Synonyms

strange

Related

Similar forms

SEARCH

MENU NAVIGATION

Ancient Greek-English Dictionary Language

English

한국어