Ancient Greek-English Dictionary Language

καταφρόνησις

Third declension Noun; Feminine 자동번역 Transliteration:

Principal Part: καταφρόνησις καταφρόνησεως

Structure: καταφρονησι (Stem) + ς (Ending)

Etym.: from katafrone/w

Sense

  1. contempt, disdain

Examples

  • καὶ ἐθαύμαζον ἐπὶ τῷ κάλλει αὐτῆσ καὶ ἐθαύμαζον τοὺσ υἱοὺσ Ἰσραὴλ ἀπ̓ αὐτῆσ, καὶ εἶπεν ἕκαστοσ πρὸσ τὸν πλησίον αὐτοῦ. τίσ καταφρονήσει τοῦ λαοῦ τούτου, ὃσ ἔχει ἐν ἑαυτῷ γυναῖκασ τοιαύτασ̣ ὅτι οὐ καλόν ἐστιν ὑπολείπεσθαι ἐξ αὐτῶν ἄνδρα ἕνα, οἳ ἀφεθέντεσ δυνήσονται κατασοφίσασθαι πᾶσαν τὴν γῆν. (Septuagint, Liber Iudith 10:19)
  • οἱ δὲ ἐκ τῶν οἰκιῶν ἀγεληδὸν ἐξεπήδων ἐπὶ πάνδημον ἱκετείαν, διὰ τὸ μέλλειν εἰσ καταφρόνησιν ἔρχεσθαι τὸν τόπον. (Septuagint, Liber Maccabees II 3:18)
  • σὺ δέ μοι καὶ ἀνοητότερον ποιήσειν δοκεῖσ, εἰ κενοδοξῶν περὶ τὸ ἀληθὲσ ἔτι κἀμοῦ καταφρονήσεισ ἐπὶ τῇ ἰδίᾳ τιμωρίᾳ. (Septuagint, Liber Maccabees IV 5:9)
  • ἔξω γὰρ ὀλίγων τινῶν Ἀσιανῶν πόλεων, αἷσ δι’ ἀμαθίαν βραδεῖά ἐστιν ἡ τῶν καλῶν μάθησισ, αἱ λοιπαὶ πέπαυνται τοὺσ φορτικοὺσ καὶ ψυχροὺσ καὶ ἀναισθήτουσ ἀγαπῶσαι λόγουσ, τῶν μὲν πρότερον μέγα ἐπ’ αὐτοῖσ φρονούντων αἰδουμένων ἤδη καὶ κατὰ μικρὸν ἀπαυτομολούντων πρὸσ τοὺσ ἑτέρουσ, εἰ μή τινεσ παντάπασιν ἀνιάτωσ ἔχουσι, τῶν δὲ νεωστὶ τοῦ μαθήματοσ ἁπτομένων εἰσ καταφρόνησιν ἀγόντων τοὺσ λόγουσ καὶ γέλωτα ποιουμένων τὴν ἐπ’ αὐτοῖσ σπουδήν. (Dionysius of Halicarnassus, De antiquis oratoribus, chapter 2 1:1)
  • καταφρόνησισ δέ, ὃσ ἂν καὶ γνώμῃ πιστεύῃ τῶν ἐναντίων προέχειν· (Dionysius of Halicarnassus, , chapter 464)
  • οὕτωσ ἄρα δεινὸν μὲν ἡ ἀπιστία πρὸσ τὰ θεῖα καὶ καταφρόνησισ αὐτῶν, δεινὴ δὲ αὖθισ ἡ δεισιδαιμονία, ἡ, δίκην ὕδατοσ ἀεὶ πρὸσ τὸ ταπεινούμενον καταρρέοντοσ, ἀνεπλήρου ἀβελτερίασ κατάφοβον τὸν Ἀλέξανδρον γενόμενον. (Plutarch, Alexander, chapter 75 2:1)
  • ὅσα δὲ μηδέν τι ἢ μικρόν, οὐδενὸσ ἄξια ὑπολαμβάνομεν, τρία ἐστὶν εἴδη ὀλιγωρίασ, καταφρόνησίσ τε καὶ ἐπηρεασμὸσ καὶ ὕβρισ· (Aristotle, Rhetoric, Book 2, chapter 2 3:2)
  • αἴτιον δ’ ὅτι ἀναισχυντία τὸ τὰ φανερὰ ἀρνεῖσθαι, ἡ δ’ ἀναισχυντία ὀλιγωρία καὶ καταφρόνησισ· (Aristotle, Rhetoric, Book 2, chapter 3 5:5)
  • ἐναντίον γὰρ ζήλῳ καταφρόνησίσ ἐστι, καὶ τῷ ζηλοῦν τὸ καταφρονεῖν. (Aristotle, Rhetoric, Book 2, chapter 11 7:3)

Synonyms

  1. contempt

Related

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION