- καὶ ἦσαν παῖδες αὐτῷ καὶ τοῖς υἱοῖς αὐτοῦ μέχρι τοῦ βασιλεῦσαι Πέρσας εἰς ἀναπλήρωσιν ρήματος τοῦ Κυρίου ἐν στόματι Ἱερεμίου. (Septuagint, Liber Esdrae I 1:54)
(70인역 성경, 에즈라기 1:54)
- καὶ σὺ δεῦρο καὶ ἀναπαύου. ἔτι γὰρ ἡμέραι καὶ ὧραι εἰς ἀναπλήρωσιν συντελείας, καὶ ἀναστήσῃ εἰς τὸν κλῆρόν σου, εἰς συντέλειαν ἡμερῶν.
_____
ΒΗΛ ΚΑΙ ΔΡΑΚΩΝ : ΚΑΙ ὁ βασιλεὺς Ἀστυάγης προσετέθη πρὸς τοὺς πατέρας αὐτοῦ, καὶ παρέλαβε Κῦρος ὁ Πέρσης τὴν βασιλείαν αὐτοῦ. (Septuagint, Prophetia Danielis 12:13)
(70인역 성경, 다니엘서 12:13)
- καὶ ταῦτα μὲν ἔσχε τὸν τῆς ἀμύνης νόμον καὶ γὰρ εἰ δεινὸν ἄνδρας ὁμοφύλους καὶ συγγενεῖς οὕτω μεταχειρίσασθαι δι ὀργήν, ἀλλ ἐν ἀνάγκαις γλυκὺ γίνεται καὶ σκληρόν, κατὰ Σιμωνίδην, ὥσπερ ἀλγοῦντι τῷ θυμῷ καὶ φλεγμαίνοντι θεραπείαν καὶ ἀναπλήρωσιν προσφερόντων. (Plutarch, Aratus, chapter 45 5:1)
(플루타르코스, Aratus, chapter 45 5:1)
- οὔτε γὰρ ἔρως σώματος ἐνεργός, εἰ μὴ μετὰ ζηλοτυπίας ἔνεστιν, οὔτ ἔπαινος ἀρετῆς διάπυρος καὶ δραστήριος ὁ μὴ νύττων μηδὲ κεντρίζων μηδὲ ποιῶν ἀντὶ φθόνου ζῆλον ἐπὶ τοῖς καλοῖς, ἀναπληρώσεως ὀρεγόμενον. (Plutarch, Quomodo quis suos in virtute sentiat profectus, chapter, section 14 3:2)
(플루타르코스, Quomodo quis suos in virtute sentiat profectus, chapter, section 14 3:2)
- ἣν οὖν ὁ Σοφοκλέους Μενέλαος εἰκόνα ταῖς αὑτοῦ τύχαις παρατίθησιν, ἀλλ οὑμὸς ἀεὶ πότμος ἐν πυκνῷ θεοῦ τροχῷ κυκλεῖται καὶ μεταλλάσσει φύσιν, ὥσπερ σελήνης δ ὄψις εὐφρόνας δύο στῆναι δύναιτ ἂν οὔποτ ἐν μορφῇ μιᾷ, ἀλλ ἐξ ἀδήλου πρῶτον ἔρχεται νέα πρόσωπα καλλύνουσα καὶ πληρουμένη, χὥτανπερ αὑτῆς εὐγενεστάτη φανῇ, πάλιν διαρρεῖ κεἰς τὸ μηδὲν ἔρχεται, ταύτῃ μᾶλλον ἄν τις ἀπεικάσαι τὰ Δημητρίου πράγματα καὶ τὰς περὶ αὐτὸν αὐξήσεις καὶ φθίσεις καὶ ἀναπληρώσεις καὶ ταπεινότητας, οὗ γε καὶ τότε παντάπασιν ἀπολείπειν καὶ κατασβέννυσθαι δοκοῦντος ἀνέλαμπεν αὖθις ἡ ἀρχή, καὶ δυνάμεις τινὲς ἐπιρρέουσαι κατὰ μικρὸν ἀνεπλήρουν τὴν ἐλπίδα. (Plutarch, Demetrius, chapter 45 2:1)
(플루타르코스, Demetrius, chapter 45 2:1)
- ἀναπλήρωσις γὰρ τῆς ἐνδείας ἡ φυσικὴ ἐπιθυμία. (Aristotle, Nicomachean Ethics, Book 3 149:3)
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 3 149:3)
- εἰ δή ἐστι τοῦ κατὰ φύσιν ἀναπλήρωσις ἡ ἡδονή, ἐν ᾧ ἡ ἀναπλήρωσις, τοῦτ ἂν καὶ ἥδοιτο: (Aristotle, Nicomachean Ethics, Book 10 26:5)
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 10 26:5)
- οὐδ ἔστιν ἄρα ἡ ἀναπλήρωσις ἡδονή, ἀλλὰ γινομένης μὲν ἀναπληρώσεως ἥδοιτ ἄν τις, καὶ τεμνόμενος λυποῖτο. (Aristotle, Nicomachean Ethics, Book 10 27:3)
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 10 27:3)
- οὐδενὸς γὰρ ἔνδεια γεγένηται, οὗ γένοιτ ἂν ἀναπλήρωσις. (Aristotle, Nicomachean Ethics, Book 10 28:4)
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 10 28:4)