Sense

1. superstitious
2. (Koine Greek) god-fearing: pious or superstitious.

Examples

• ἐδέδετο οὖν ὁ ἄθλιοσ Ἀντίφιλοσ πολὺν ἤδη χρόνον, ἁπάντων ὅσοι ἦσαν κακοῦργοι ἐν τῷ δεσμωτηρίῳ μιαρώτατοσ εἶναι δοκῶν, καὶ ὁ ἐπὶ τῶν δεσμῶν Αἰγύπτιοσ, δεισιδαίμων ἄνθρωποσ, ᾤετο χαριεῖσθαι καὶ τιμωρήσειν τῷ θεῷ βαρὺσ τῷ Ἀντιφίλῳ ἐφεστώσ. (Lucian, Toxaris vel amicitia, (no name) 28:1)
• ὁρῶμεν δὲ καὶ δούλουσ νεωνήτουσ περὶ τοῦ πριαμένου πυνθανομένουσ, οὐκ εἰ δεισιδαίμων οὐδ’ εἰ φθονερὸσ ἀλλ’ εἰ θυμώδησ καὶ ὅλωσ σὺν ὀργῇ μηδὲ σωφροσύνην ἄνδρασ γυναικῶν μηδ’ ἔρωτα γυναῖκασ ἀνδρῶν ὑπομένειν δυναμένασ μηδὲ συνήθειαν ἀλλήλων φίλουσ. (Plutarch, De cohibenda ira, section 13 18:1)
• περὶ τοῦ πριαμένου πυνθανομένουσ, οὐκ εἰ δεισιδαίμων οὐδ’ εἰ φθονερὸσ ἀλλ’ εἰ θυμώδησ· (Plutarch, De cohibenda ira, section 13 6:5)
• ἐοίκε γὰρ ὁ μὲν ἄθεοσ ἀκίνητοσ εἶναι πρὸσ τὸ θεῖον, ὁ δὲ δεισιδαίμων κινούμενοσ ὡσ οὐ προσήκει διαστρέφεσθαι. (Plutarch, De superstitione, section 2 2:2)
• ὁ δὲ δεισιδαίμων ταῦτα μάλιστα φρίττει καὶ φοβεῖται καὶ δέδοικεν, ἐν οἷσ οἱ φοβούμενοι τὰ δεινότατα τὰσ ἐλπίδασ ἔχουσι. (Plutarch, De superstitione, section 4 8:1)

Similar forms

• δεισιδαιμονίας (63)
• δεισιδαιμονίαν (47)
• δεισιδαιμονία (19)
• δεισιδαίμων (12)
• δεισιδαιμονίᾳ (10)
• δεισιδαίμονες (8)
• δεισιδαίμονα (7)
• δεισιδαιμόνων (3)
• δεισιδαίμονας (3)
• δεισιδαίμονι (2)
• δεισιδαίμονος (2)
• δεισιδαιμονεῖν (1)
• δεισιδαιμονίην (1)
• δεισιδαιμο (1)
• δεισιδαιμονίαι (1)
• δεισιδαιμονῶσι (1)
• δεισιδαιμόνως (1)

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary