Ancient Greek-English Dictionary Language

δύσπειστος

First/Second declension Adjective; Transliteration:

Principal Part: δύσπειστος δύσπειστον

Structure: δυσπειστ (Stem) + ος (Ending)

Etym.: = duspeiqh/s, Xen.

Sense

Examples

  • βουλοίμην δ’ ἂν καὶ ταῦτα ἐνθυμηθῆναι τοὺσ ἔτι δυσπείστωσ ἔχοντασ πρὸσ τὰ εἰρημένα, ὅτι μειράκιον μὲν ἔτι ὄντα καὶ νεωστὶ τοῦ μαθήματοσ ἁπτόμενον αὐτὸν οὐκ ἄλογον ἦν καὶ ταῦτα καὶ τἆλλα πάντα διὰ πολλῆσ ἐπιμελείασ τε καὶ φροντίδοσ ἔχειν, ἐπειδὴ δ’ ἡ χρόνιοσ ἄσκησισ ἕξιν αὐτῷ ἐνεποίησε πολλὴν καὶ τύπουσ ἰσχυροὺσ ἐνειργάσατο τῶν αἰεὶ μελετωμένων, τότε ἀπὸ τοῦ ῥᾴστου τε καὶ τῆσ ἕξεωσ αὐτὸ ποιεῖν. (Dionysius of Halicarnassus, De Demosthene, chapter 521)
  • ὄγκον, ἀλλ’ ἐν ὅσῳ μάλα δίχα φωνῆσ ἐννοηθεὶσ κινεῖ λόγοσ ἀπραγμόνωσ, οὕτωσ οὐκ ἂν οἶμαι δυσπείστωσ ἔχοιμεν ὑπὸ νοῦ κρείσσονοσ νοῦν καὶ ψυχῆσ θειοτέρασ ἂν ἄγεσθαι θύραθεν ἐφαπτομένησ ἣν πέφυκεν ἐπαφὴν λόγοσ ἴσχειν πρὸσ λόγον ὥσπερ φῶσ ἀνταύγειαν. (Plutarch, De genio Socratis, section 20 18:1)
  • ἐοίκε δὲ καὶ τὸ δύσπειστον τῷ Κάτωνι ποιεῖν ἐργωδεστέραν τὴν μάθησιν· (Plutarch, Cato the Younger, chapter 1 4:1)
  • εἰσὶ δέ τινεσ οἳ ἐμμενετικοὶ τῇ δόξῃ εἰσίν, οὓσ καλοῦσιν ἰσχυρογνώμονασ, οἱ δύσπειστοι καὶ οὐκ εὐμετάπειστοι· (Aristotle, Nicomachean Ethics, Book 7 113:3)
  • εἰκὸσ δὲ μὴ δυσπείστουσ εἶναι αὐτοὺσ τὰ τοιαῦτα, οἵ γε φυλαρχεῖν ἐπεθύμησαν δόξησ καὶ τιμῆσ ὀρεγόμενοι, δυνατοὶ δ’ εἰσὶ καὶ τὰ ἐν τῷ νόμῳ πορίσαι καὶ ἄνευ τοῦ αὐτοὶ δαπανᾶν τῷ μισθῷ ἐπαναγκάζοντεσ κατὰ τὸν νόμον ὁπλίζεσθαι. (Xenophon, Minor Works, , chapter 1 29:1)

Related

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION