Ancient Greek Dictionary

  - Greek-English Dictionary
Ancient Greek Dictionary  - Greek-English Dictionary  - Korean-Greek Dictionary  - Dictionary Indices
Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

συγγνωμονικός?

First/Second declension Adjective; Transliteration: syngnōmonikos

Principal Part: συγγνωμονικός συγγνωμονική συγγνωμονικόν

Structure: συγγνωμονικ (Stem) + ος (Ending)

Etym.: from συγγνώμων

Sense

  1. inclined to pardon, indulgent
  2. pardonable

Declension

First/Second declension
Masculine Feminine Neuter
SingularNominative συγγνωμονικός συγγνωμονική συγγνωμονικόν
Genitive συγγνωμονικοῦ συγγνωμονικῆς συγγνωμονικοῦ
Dative συγγνωμονικῷ συγγνωμονικῇ συγγνωμονικῷ
Accusative συγγνωμονικόν συγγνωμονικήν συγγνωμονικόν
Vocative συγγνωμονικέ συγγνωμονική συγγνωμονικόν
DualN/A/V συγγνωμονικώ συγγνωμονικά συγγνωμονικώ
G/D συγγνωμονικοῖν συγγνωμονικαῖν συγγνωμονικοῖν
PluralNominative συγγνωμονικοί συγγνωμονικαί συγγνωμονικά
Genitive συγγνωμονικῶν συγγνωμονικῶν συγγνωμονικῶν
Dative συγγνωμονικοῖς συγγνωμονικαῖς συγγνωμονικοῖς
Accusative συγγνωμονικούς συγγνωμονικάς συγγνωμονικά
Vocative συγγνωμονικοί συγγνωμονικαί συγγνωμονικά
Positive Comparative Superlative
Adjective συγγνωμονικός συγγνωμονικοῦ συγγνωμονικότερος συγγνωμονικοτεροῦ συγγνωμονικότατος συγγνωμονικοτατοῦ
Adverb συγγνωμονικώς συγγνωμονικότερον συγγνωμονικότατα

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ἔστι δὲ ἀρετῆς καὶ τὸ εὐεργετεῖν τοὺς ἀξίους, καὶ τὸ φιλεῖν τοὺς ἀγαθούς, καὶ τὸ μήτε κολαστικὸν εἶναι μήτε τιμωρητικόν, ἀλλὰ ἵλεων καὶ εὐμενικὸν καὶ συγγνωμονικόν. (Aristotle, Virtues and Vices 45:1)
  • ἔν τε γὰρ τοῖς ἄλλοις φιλάνθρωπος ἦν καὶ πρᾷος καὶ τοῖς ἁμαρτάνουσι συγγνωμονικός, καὶ δὴ καὶ τοῖς ἀπόροις προεδάνειζε χρήματα πρὸς τὰς ἐργασίας, ὥστε διατρέφεσθαι γεωργοῦντας. (Aristotle, Athenian Constitution, work Ath. Pol., chapter 16 2:2)
  • καὶ τοὺς μὴ συγγνωμονικοὺς τοῖς φαινομένοις ἁμαρτάνειν: (Aristotle, Rhetoric, Book 2, chapter 6 19:3)
  • οὐ γὰρ τιμωρητικὸς ὁ πρᾶος, ἀλλὰ μᾶλλον συγγνωμονικός. (Aristotle, Nicomachean Ethics, Book 4 108:2)
  • τῶν δ ἀκουσίων τὰ μέν ἐστι συγγνωμονικὰ τὰ δ οὐ συγγνωμονικά. (Aristotle, Nicomachean Ethics, Book 5 117:2)
  • ἦν γὰρ ὁ δυνάστης οὗτος καθ ὑπερβολὴν ἐπιεικὴς καὶ συγγνωμονικός, ἔτι δ εὐεργετικός. (Diodorus Siculus, Bibliotheca Historica, Books XVIII-XX, book 19, chapter 86 3:1)
  • ἔπειτα καὶ ἑτέρῳ, τῷ μὲν ὁμοίῳ παντὶ ἁπλῶς, τοῦ δ ἀνομοίου ἀνεκτικός, πρᾷος πρὸς αὐτόν, ἥμερος, συγγνωμονικὸς ὡς πρὸς ἀγνοοῦντα, ὡς πρὸς διαπίπτοντα περὶ τῶν μεγίστων: (Epictetus, Works, book 2, 36:1)

Synonyms

  1. inclined to pardon

  2. pardonable

Related

명사

형용사

동사

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION