Epictetus, Works, book 2, Περὶ φιλίασ. 36:

ἔπειτα καὶ ἑτέρῳ, τῷ μὲν ὁμοίῳ παντὶ ἁπλῶσ, τοῦ δ’ ἀνομοίου ἀνεκτικόσ, πρᾷοσ πρὸσ αὐτόν, ἥμεροσ, συγγνωμονικὸσ ὡσ πρὸσ ἀγνοοῦντα, ὡσ πρὸσ διαπίπτοντα περὶ τῶν μεγίστων· οὐδενὶ χαλεπόσ, ἅτ’ εἰδὼσ ἀκριβῶσ τὸ τοῦ Πλάτωνοσ, ὅτι πᾶσα ψυχὴ ἄκουσα στέρεται τῆσ ἀληθείασ.