Epictetus, Works, book 2, Πρὸσ Νάσωνα.

(에픽테토스, Works, book 2, Πρὸσ Νάσωνα.)

Εἰσελθόντοσ τινὸσ τῶν Ῥωμαικῶν μετὰ υἱοῦ καὶ ἐπακούοντοσ ἑνὸσ ἀναγνώσματοσ Οὗτοσ, ἔφη, ὁ τρόποσ ἐστὶ τῆσ διδασκαλίασ καὶ ἀπεσιώπησεν. ἀξιοῦντοσ δ’ ἐκείνου εὑρεῖν τὰ ἑξῆσ Κόπον ἔχει, ἔφη, πᾶσα τέχνη τῷ ἰδιώτῃ καὶ ἀπείρῳ αὐτῆσ, ὅταν παραδιδῶται.

καὶ τὰ μὲν ἀπὸ τῶν τεχνῶν γινόμενα τήν τε χρείαν εὐθὺσ ἐνδείκνυται πρὸσ ὃ γέγονεν καὶ τὰ πλεῖστα αὐτῶν ἔχει τι καὶ ἀγωγὸν καὶ ἐπίχαρι.

καὶ γὰρ σκυτεὺσ πῶσ μὲν μανθάνει τισ παρεῖναι καὶ παρακολουθεῖν ἀτερπέσ, τὸ δ’ ὑπόδημα χρήσιμον καὶ ἰδεῖν ἄλλωσ οὐκ ἀηδέσ.

καὶ τέκτονοσ ἡ μὲν μάθησισ ἀνιαρὰ μάλιστα τῷ ἰδιώτῃ παρατυγχάνοντι, τὸ δ’ ἔργον ἐπιδείκνυσι τὴν χρείαν τῆσ τέχνησ.

πολὺ δὲ μᾶλλον ἐπὶ μουσικῆσ ὄψει αὐτό·

ἂν γὰρ παρῇσ τῷ διδασκομένῳ, φανεῖταί σοι πάντων ἀτερπέστατον τὸ μάθημα, τὰ μέντοι ἀπὸ τῆσ μουσικῆσ ἡδέα καὶ ἐπιτερπῆ τοῖσ ἰδιώταισ ἀκούειν. καὶ ἐνταῦθα τὸ μὲν ἔργον τοῦ φιλοσοφοῦντοσ τοιοῦτόν τι φανταζόμεθα, ὅτι δεῖ τὴν αὑτοῦ βούλησιν συναρμόσαι τοῖσ γινομένοισ, ὡσ μήτε τι τῶν γινομένων ἀκόντων ἡμῶν γίνεσθαι μήτε τῶν μὴ γινομένων θελόντων ἡμῶν μὴ γίνεσθαι.

ἐξ οὗ περίεστι τοῖσ συστησαμένοισ αὐτὸ ἐν ὀρέξει μὴ ἀποτυγχάνειν, ἐν ἐκκλίσει δὲ μὴ περιπίπτειν, ἀλύπωσ, ἀφόβωσ, ἀταράχωσ διεξάγειν καθ’ αὑτὸν μετὰ τῶν κοινωνῶν τηροῦντα τὰσ σχέσεισ τάσ τε φυσικὰσ καὶ ἐπιθέτουσ, τὸν υἱόν, τὸν πατέρα, τὸν ἀδελφόν, τὸν πολίτην, τὸν ἄνδρα, τὴν γυναῖκα, τὸν γείτονα, τὸν σύνοδον, τὸν ἄρχοντα, τὸν ἀρχόμενον.

Τὸ ἔργον τοῦ φιλοσοφοῦντοσ τοιοῦτόν τι φανταζόμεθα.

λοιπὸν ἐφεξῆσ τούτῳ ζητοῦμεν, πῶσ ἔσται τοῦτο. ὁρῶμεν οὖν ὅτι ὁ τέκτων μαθών τινα γίνεται τέκτων, ὁ κυβερνήτησ μαθών τινα γίνεται κυβερνήτησ. μή ποτ’ οὖν καὶ ἐνθάδε οὐκ ἀπαρκεῖ τὸ βούλεσθαι καλὸν καὶ ἀγαθὸν γενέσθαι, χρεία δὲ καὶ μαθεῖν τινα;

ζητοῦμεν οὖν τίνα ταῦτα. λέγουσιν οἱ φιλόσοφοι, ὅτι μαθεῖν δεῖ πρῶτον τοῦτο, ὅτι ἔστι θεὸσ καὶ προνοεῖ τῶν ὅλων καὶ οὐκ ἔστι λαθεῖν αὐτὸν οὐ μόνον ποιοῦντα, ἀλλ’ οὐδὲ διανοούμενον ἢ ἐνθυμούμενον·

εἶτα ποῖοί τινεσ εἰσίν. οἱοῖ γὰρ ἂν ἐκεῖνοι εὑρεθῶσιν, τὸν ἐκείνοισ ἀρέσοντα καὶ πεισθησόμενον ἀνάγκη πειρᾶσθαι κατὰ δύναμιν ἐξομοιοῦσθαι ἐκείνοισ·

εἰ πιστόν ἐστι τὸ θεῖον, καὶ τοῦτον εἶναι πιστόν·

εἰ ἐλεύθερον, καὶ τοῦτον ἐλεύθερον· εἰ εὐεργετικόν, καὶ τοῦτον εὐεργετικόν· εἰ μεγαλόφρον, καὶ τοῦτον μεγαλόφρονα· ὡσ θεοῦ τοίνυν ζηλωτὴν τὰ ἑξῆσ πάντα καὶ ποιεῖν καὶ λέγειν. Πόθεν οὖν ἄρξασθαι δεῖ; ‐ Ἂν συγκαθῇσ, ἐρῶ σοι ὅτι πρῶτον δεῖ σε τοῖσ ὀνόμασι παρακολουθεῖν.

‐ Ὥστ’ ἐγὼ νῦν οὐ παρακολουθῶ τοῖσ ὀνόμασιν; ‐ Οὐ παρακολουθεῖσ.

‐ Πῶσ οὖν χρῶμαι αὐτοῖσ; ‐ Οὕτωσ ὡσ οἱ ἀγράμματοι ταῖσ ἐγγραμμάτοισ φωναῖσ, ὡσ τὰ κτήνη ταῖσ φαντασίαισ· ἄλλο γάρ ἐστι χρῆσισ, ἄλλο παρακολούθησισ. εἰ δ’ οἰεί παρακολουθεῖν, φέρε ὃ θέλεισ ὄνομα καὶ βασανίσωμεν αὑτούσ, εἰ παρακολουθοῦμεν.

‐ Ἀλλ’ ἀνιαρὸν τὸ ἐξελέγχεσθαι πρεσβύτερον ἄνθρωπον ἤδη κἂν οὕτωσ τύχῃ τὰσ τρεῖσ στρατείασ ἐστρατευμένον.

‐ Οἶδα κἀγώ.

νῦν γὰρ σὺ ἐλήλυθασ πρὸσ ἐμὲ ὡσ μηδενὸσ δεόμενοσ. τίνοσ δ’ ἂν καὶ φαντασθείησ ὡσ ἐνδέοντοσ; πλουτεῖσ, τέκνα ἔχεισ τυχὸν καὶ γυναῖκα καὶ οἰκέτασ πολλούσ, ὁ Καῖσάρ σε οἶδεν, ἐν Ῥώμῃ πολλοὺσ φίλουσ κέκτησαι, τὰ καθήκοντα ἀποδίδωσ, οἶδασ τὸν εὖ ποιοῦντα ἀντευποιῆσαι καὶ τὸν κακῶσ ποιοῦντα κακῶσ ποιῆσαι. τί σοι λείπει;

ἂν οὖν σοι δείξω, ὅτι τὰ ἀναγκαιότατα καὶ μέγιστα πρὸσ εὐδαιμονίαν καὶ ὅτι μέχρι δεῦρο πάντων μᾶλλον ἢ τῶν προσηκόντων ἐπιμεμέλησαι, καὶ τὸν κολοφῶνα ἐπιθῶ· καὶ τὸ μὲν τῶν ἄλλων ἴσωσ ἀνεκτόν, ὅτι δ’ αὐτὸσ αὑτὸν ἀγνοεῖσ, πῶσ δύνασαι ἀνασχέσθαι μου καὶ ὑποσχεῖν τὸν ἔλεγχον καὶ παραμεῖναι;

οὐδαμῶσ, ἀλλ’ εὐθὺσ ἀπαλλάσσῃ χαλεπῶσ ἔχων.

καίτοι τί σοι ἐγὼ κακὸν πεποίηκα; εἰ μὴ καὶ τὸ ἔσοπτρον τῷ αἰσχρῷ, ὅτι δεικνύει αὐτὸν αὐτῷ οἱο͂́σ ἐστιν· εἰ μὴ καὶ ὁ ἰατρὸσ τὸν νοσοῦντα [ὅταν αὐτὸν] ὑβρίζει, ὅταν εἴπῃ αὐτῷ "ἄνθρωπε, δοκεῖσ μηδὲν ἔχειν, πυρέσσεισ δέ· ἀσίτησον σήμερον, ὕδωρ πίε"· 3.

ἐὰν δέ τινι εἴπῃσ "αἱ ὀρέξεισ σου φλεγμαίνουσιν, αἱ ἐκκλίσεισ ταπειναί εἰσιν, αἱ ἐπιβολαὶ ἀνομολογούμεναι, αἱ ὁρμαὶ ἀσύμφωνοι τῇ φύσει, αἱ ὑπολήψεισ εἰκαῖαι καὶ ἐψευσμέναι", εὐθὺσ ἐξελθὼν λέγει "ὕβρισέν με". Τοιαῦτά ἐστι τὰ ἡμέτερα ὡσ ἐν πανηγύρει. τὰ μὲν κτήνη π[α]ραθησόμενα ἄγεται καὶ οἱ βόεσ, οἱ δὲ πολλοὶ τῶν ἀνθρώπων οἱ μὲν ὠνησόμενοι οἱ δὲ πωλήσοντεσ·

ὀλίγοι δέ τινέσ εἰσιν οἱ κατὰ θέαν ἐρχόμενοι τῆσ πανηγύρεωσ, πῶσ τοῦτο γίνεται καὶ διὰ τί καὶ τίνεσ οἱ τιθέντεσ τὴν πανήγυριν καὶ ἐπὶ τίνι. οὕτωσ καὶ ἐνθάδ’ ἐν τῇ πανηγύρει ταύτῃ·

οἱ μέν τινεσ ὡσ κτήνη οὐδὲν πλέον πολυπραγμονοῦσι τοῦ χόρτου· ὅσοι γὰρ περὶ κτῆσιν καὶ ἀγροὺσ καὶ οἰκέτασ καὶ ἀρχάσ τινασ ἀναστρέφεσθε, ταῦτα οὐδὲν ἄλλο ἢ χόρτοσ ἐστίν· ὀλίγοι δ’ εἰσὶν οἱ πανηγυρίζοντεσ ἄνθρωποι φιλοθεάμονεσ.

"τί ποτ’ οὖν ἐστιν ὁ κόσμοσ, τίσ αὐτὸν διοικεῖ. οὐδείσ; καὶ πῶσ οἱο͂́ν τε πόλιν μὲν ἢ οἶκον μὴ δύνασθαι διαμένειν μηδ’ ὀλιγοστὸν χρόνον δίχα τοῦ διοικοῦντοσ καὶ ἐπιμελομένου, τὸ δ’ οὕτωσ μέγα καὶ καλὸν κατασκεύασμα εἰκῇ καὶ ὡσ ἔτυχεν οὕτωσ εὐτάκτωσ οἰκονομεῖσθαι;

ἔστιν οὖν ὁ διοικῶν.

ποῖόσ τισ καὶ πῶσ ὁ διοικῶν; ἡμεῖσ δὲ τίνεσ ὄντεσ ὑπ’ αὐτοῦ γεγόναμεν καὶ πρὸσ τί ἔργον; ἆρά γ’ ἔχομέν τινα ἐπιπλοκὴν πρὸσ αὐτὸν καὶ σχέσιν ἢ οὐδεμίαν; " ταῦτ’ ἔστιν ἃ πάσχουσιν οὗτοι οἱ ὀλίγοι·

καὶ λοιπὸν τούτῳ μόνῳ σχολάζουσι τῷ τὴν πανήγυριν ἱστορήσαντασ ἀπελθεῖν. τί οὖν;

καταγελῶνται ὑπὸ τῶν πολλῶν· καὶ γὰρ ἐκεῖ οἱ θεαταὶ ὑπὸ τῶν ἐμπόρων· καὶ εἰ τὰ κτήνη συναίσθησίν τινα εἶχεν, κατεγέλα τῶν ἄλλο τι τεθαυμακότων ἢ τὸν χόρτον.

상위

Works

목록

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION