Epictetus, Works, book 2, Περὶ ἀνομολογίασ.

(에픽테토스, Works, book 2, Περὶ ἀνομολογίασ.)

Τῶν περὶ αὑτοὺσ κακῶν τὰ μὲν ῥᾳδίωσ ὁμολογοῦσιν ἄνθρωποι, τὰ δ’ οὐ ῥᾳδίωσ. οὐδεὶσ οὖν ὁμολογήσει ὅτι ἄφρων ἐστὶν ἢ ἀνόητοσ, ἀλλὰ πᾶν τοὐναντίον πάντων ἀκούσεισ λεγόντων "ὤφελον ὡσ φρένασ ἔχω οὕτωσ καὶ τύχην εἶχον" 3. δειλοὺσ δὲ ῥᾳδίωσ ἑαυτοὺσ ὁμολογοῦσι καὶ λέγουσιν "ἐγὼ δειλότερόσ εἰμι, ὁμολογῶ· 3.

ἀκρατῆ οὐ ῥᾳδίωσ ὁμολογήσει τισ, ἄδικον οὐδ’ ὅλωσ, φθονερὸν οὐ πάνυ ἢ περίεργον, ἐλεήμονα οἱ πλεῖστοι. τί οὖν τὸ αἴτιον;

τὸ μὲν κυριώτατον ἀνομολογία καὶ ταραχὴ ἐν τοῖσ περὶ ἀγαθῶν καὶ κακῶν, ἄλλοισ δ’ ἄλλα αἴτια καὶ σχεδὸν ὅσα ἂν αἰσχρὰ φαντάζωνται, ταῦτα οὐ πάνυ ὁμολογοῦσι· τὸ δὲ δειλὸν εἶναι εὐγνώμονοσ ἤθουσ φαντάζονται καὶ τὸ ἐλεήμονα, τὸ δ’ ἠλίθιον εἶναι παντελῶσ ἀνδραπόδου·

καὶ τὰ περὶ κοινωνίαν δὲ πλημμελήματα οὐ πάνυ προσίενται. ἐπὶ δὲ τῶν πλείστων ἁμαρτημάτων κατὰ τοῦτο μάλιστα φέρονται ἐπὶ τὸ ὁμολογεῖν αὐτά, ὅτι φαντάζονταί τι ἐν αὐτοῖσ εἶναι ἀκούσιον καθάπερ ἐν τῷ δειλῷ καὶ ἐλεήμονι.

κἂν ἀκρατῆ που παρομολογῇ τισ αὑτόν, ἔρωτα προσέθηκεν, ὥστε συγγνωσθῆναι ὡσ ἐπ’ ἀκουσίῳ.

τὸ δ’ ἄδικον οὐδαμῶσ φαντάζονται ἀκούσιον. ἔνι τι καὶ τῷ ζηλοτύπῳ, ὡσ οἰόνται, τοῦ ἀκουσίου· διὰ τοῦτο καὶ περὶ τούτου παρομολογοῦσιν. οὕτωσ τεταραγμένοισ, οὕτωσ οὐκ εἰδόσιν οὔθ’ ὅ τι λέγουσιν οὔθ’ ὅ τι ἔχουσιν κακὸν ἢ εἰ ἔχουσιν ἢ παρὰ τί ἔχουσιν ἢ πῶσ παύσονται αὐτῶν, καὶ αὐτὸν οἶμαι ἐφιστάνειν ἄξιον συνεχὲσ " 3μή που καὶ αὐτὸσ εἷσ εἰμι ἐκείνων;

τίνα φαντασίαν ἔχω περὶ ἐμαυτοῦ;

πῶσ ἐμαυτῷ χρῶμαι; μή τι καὶ αὐτὸσ ὡσ φρονίμῳ, μή τι καὶ αὐτὸσ ὡσ ἐγκρατεῖ; μὴ καὶ αὐτὸσ λέγω ποτὲ ταῦτα, ὅτι εἰσ τὸ ἐπιὸν πεπαίδευμαι; ἔχω ἣν δεῖ συναίσθησιν τὸν μηδὲν εἰδότα, ὅτι οὐδὲν οἶδα;

ἔρχομαι πρὸσ τὸν διδάσκαλον ὡσ ἐπὶ τὰ χρηστήρια πείθεσθαι παρεσκευασμένοσ; ἢ καὶ αὐτὸσ κορύζησ μεστὸσ εἰσ τὴν σχολὴν εἰσέρχομαι μόνην τὴν ἱστορίαν μαθησόμενοσ καὶ τὰ βιβλία νοήσων, ἃ πρότερον οὐκ ἐνόουν, ἂν δ’ οὕτωσ τύχῃ, καὶ ἄλλοισ ἐξηγησόμενοσ; " ἄνθρωπ’, ἐν οἴκῳ διαπεπύκτευκασ τῷ δουλαρίῳ, τὴν οἰκίαν ἀνάστατον πεποίηκασ, τοὺσ γείτονασ συντετάραχασ·

καὶ ἔρχῃ μοι καταστολὰσ ποιήσασ ὡσ σοφὸσ καὶ καθήμενοσ κρίνεισ, πῶσ ἐξηγησάμην τὴν λέξιν, πῶσ τί ποτ’ ἐφλυάρησα τὰ ἐπελθόντα μοι; φθονῶν ἐλήλυθασ, τεταπεινωμένοσ, ὅτι σοι ἐξ οἴκου φέρεται οὐδέν, καὶ κάθῃ μεταξὺ λεγομένων τῶν λόγων αὐτὸσ οὐδὲν ἄλλο ἐνθυμούμενοσ ἢ πῶσ ὁ πατὴρ τὰ πρόσ σε ἢ πῶσ ὁ ἀδελφόσ;

"τί λέγουσιν οἱ ἐκεῖ ἄνθρωποι περὶ ἐμοῦ;

2.

ἤθελόν πώσ ποτε πάντα μαθὼν ἐπανελθεῖν, ἀλλὰ πολλοῦ πόνου χρεία καὶ οὐδεὶσ οὐδὲν πέμπει καὶ ἐν Νικοπόλει σαπρῶσ λούει τὰ βαλανεῖα καὶ ἐν οἴκῳ κακῶσ καὶ ὧδε κακῶσ. " Εἶτα λέγουσιν " 3οὐδεὶσ ὠφελεῖται ἐκ τῆσ σχολῆσ". τίσ γὰρ ἔρχεται εἰσ σχολήν, τίσ γάρ, ὡσ θεραπευθησόμενοσ; τίσ ὡσ παρέξων αὑτοῦ τὰ δόγματα ἐκκαθαρθησόμενα, τίσ συναισθησόμενοσ τίνων δεῖται;

τί οὖν θαυμάζετ’, εἰ ἃ φέρετ’ εἰσ τὴν σχολήν, αὐτὰ ταῦτα ἀποφέρετε πάλιν;

οὐ γὰρ ὡσ ἀποθησόμενοι ἢ ἐπανορθώσοντεσ ἢ ἄλλ’ ἀντ’ αὐτῶν ληψόμενοι ἔρχεσθε. πόθεν;

τί οὖν ἔτι ἀγανακτεῖτε εἰ ἐφ’ ἃ πάρεστε, ταῦτα λαμβάνετε; οὐδ’ ἐγγύσ. ἐκεῖνο γοῦν βλέπετε μᾶλλον, εἰ ἐφ’ ὃ ἔρχεσθε τοῦτο ὑμῖν γίνεται. θέλετε λαλεῖν περὶ τῶν θεωρημάτων. τί οὖν; οὐ φλυαρότεροι γίνεσθε; οὐχὶ δὲ παρέχει τινὰ ὕλην ὑμῖν πρὸσ τὸ ἐπιδείκνυσθαι τὰ θεωρημάτια; οὐ συλλογισμοὺσ ἀναλύετε, μεταπίπτοντασ; οὐκ ἐφοδεύετε Ψευδομένου λήμματα, ὑποθετικούσ; "ναί·

ἀλλ’ ἂν ἀποθάνῃ μου τὸ παιδίον ἢ ὁ ἀδελφὸσ ἢ ἐμὲ ἀποθνῄσκειν δέῃ ἢ στρεβλοῦσθαι, τί με τὰ τ οιαῦτα ὠφελήσει; μὴ γὰρ ἐπὶ τοῦτο ἦλθεσ, μὴ γὰρ τούτου ἕνεκά μοι παρακάθησαι, μὴ γὰρ διὰ τοῦτό ποτε λύχνον ἧψασ ἢ ἠγρύπνησασ;

ἢ εἰσ τὸν περίπατον ἐξελθὼν προέβαλέσ ποτε σαυτῷ φαντασίαν τινὰ ἀντὶ συλλογισμοῦ καὶ ταύτην κοινῇ ἐφωδεύσατε; ποῦ ποτε;

εἶτα λέγετε "ἄχρηστα τὰ θεωρήματα". τίσιν; τοῖσ οὐχ ὡσ δεῖ χρωμένοισ. τὰ γὰρ κολλύρια οὐκ ἄχρηστα τοῖσ ὅτε δεῖ καὶ ὡσ δεῖ ἐγχριομένοισ, τὰ μαλάγματα δ’ οὐκ ἄχρηστα, οἱ ἁλτῆρεσ οὐκ ἄχρηστοι, ἀλλὰ τισὶν ἄχρηστοι, τισὶν πάλιν χρήσιμοι. ἄν μου πυνθάνῃ νῦν "χρήσιμοί εἰσιν οἱ συλλογισμοί;

ἐρῶ σοι ὅτι χρήσιμοι, κἂν θέλῃσ, ἀποδείξω, πῶσ. "ἐμὲ οὖν τι ὠφελήκασιν; ἄνθρωπε, μὴ γὰρ ἐπύθου, εἰ σοὶ χρήσιμοι, ἀλλὰ καθόλου; πυθέσθω μου καὶ ὁ δυσεντερικόσ, εἰ χρήσιμον ὄξοσ, ἐρῶ ὅτι χρήσιμον.

"ἐμοὶ οὖν χρήσιμον; ἐρῶ "οὔ". ζήτησον πρῶτον σταλῆναί σου τὸ ῥεῦμα, τὰ ἑλκύδρια ἀπουλωθῆναι. καὶ ὑμεῖσ, ἄνδρεσ, τὰ ἕλκη πρῶτον θεραπεύετε, τὰ ῥεύματα ἐπιστήσατε, ἠρεμήσατε τῇ διανοίᾳ, ἀπερίσπαστον αὐτὴν ἐνέγκατε εἰσ τὴν σχολήν· καὶ γνώσεσθε οἱάν ἰσχὺν ὁ λόγοσ ἔχει.

상위

Works

목록

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION