헬라어 문장 검색 - ΕπιξτέΩορκσ́04́04́

(에픽테토스, Works, book 2, Πρὸσ τὸν ἐπὶ μοιχείᾳ ποτὲ κατειλημμένον.)

Λέγοντοσ αὐτοῦ ὅτι Ὁ ἄνθρωποσ πρὸσ πίστιν γέγονεν καὶ τοῦτο ὁ ἀνατρέπων ἀνατρέπει τὸ ἴδιον τοῦ ἀνθρώπου ἐπεισῆλθέν τισ τῶν δοκούντων φιλολόγων, ὃσ κατείληπτό ποτε μοιχὸσ ἐν τῇ πόλει. ὁ δ’ Ἀλλ’ ἄν, φησίν, ἀφέντεσ τοῦτο τὸ πιστόν, πρὸσ ὃ πεφύκαμεν, ἐπιβουλεύωμεν τῇ γυναικὶ τοῦ γείτονοσ, τί ποιοῦμεν;

τί γὰρ ἄλλο ἢ ἀπόλλυμεν καὶ ἀναιροῦμεν; τίνα; τὸν πιστόν, τὸν αἰδήμονα, τὸν ὅσιον. ταῦτα μόνα;

γειτνίασιν δ’ οὐκ ἀναιροῦμεν, φιλίαν δ’ οὔ, πόλιν δ’ οὔ; εἰσ τίνα δὲ χώραν αὑτοὺσ κατατάσσομεν; ὡσ τίνι σοι χρῶμαι, ἄνθρωπε; ὡσ γείτονι, ὡσ φίλῳ; ποίῳ τινί; ὡσ πολίτῃ; τί σοι πιστεύσω; εἶτα σκευάριον μὲν εἰ ἦσ οὕτωσ σαπρόν, ὥστε σοι πρὸσ μηδὲν δύνασθαι χρῆσθαι, ἔξω ἂν ἐπὶ τὰσ κοπρίασ ἐρρίπτου καὶ οὐδ’ ἐκεῖθεν ἄν τίσ σε ἀνῃρεῖτο·

εἰ δ’ ἄνθρωποσ ὢν οὐδεμίαν χώραν δύνασαι ἀποπληρῶσαι ἀνθρωπικήν, τί σε ποιήσομεν;

ἔστω γάρ, φίλου οὐ δύνασαι τόπον ἔχειν· δούλου δύνασαι; καὶ τίσ σοι πιστεύσει; οὐ θέλεισ οὖν ῥιφῆναί που καὶ αὐτὸσ ἐπὶ κοπρίαν ὡσ σκεῦοσ ἄχρηστον, ὡσ κόπριον; εἶτα ἐρεῖσ "οὐδείσ μου ἐπιστρέφεται, ἀνθρώπου φιλολόγου";

κακὸσ γὰρ εἶ καὶ ἄχρηστοσ. οἱο͂ν εἰ οἱ σφῆκεσ ἠγανάκτουν, ὅτι οὐδεὶσ αὐτῶν ἐπιστρέφεται, ἀλλὰ φεύγουσι πάντεσ κἄν τισ δύνηται, πλήξασ κατέβαλεν. σὺ κέντρον ἔχεισ τοιοῦτον, ὥστε ὃν ἂν πλήξῃσ εἰσ πράγματα καὶ ὀδύνασ ἐμβάλλειν.

τί σε θέλεισ ποιήσωμεν; οὐκ ἔχεισ ποῦ τεθῇσ. Τί οὖν; οὐκ εἰσὶν αἱ γυναῖκεσ κοιναὶ φύσει;

κἀγὼ λέγω. καὶ γὰρ τὸ χοιρίδιον κοινὸν τῶν κεκλημένων· ἀλλ’ ὅταν μέρη γένηται, ἄν σοι φανῇ, ἀνάρπασον ἀπελθὼν τὸ τοῦ παρακατακειμένου μέροσ, λάθρᾳ κλέψον ἢ παρακαθεὶσ τὴν χεῖρα λίχνευε, κἂν μὴ δύνῃ τοῦ κρέωσ ἀποσπάσαι, λίπαινε τοὺσ δακτύλουσ καὶ περίλειχε. καλὸσ συμπότησ καὶ σύνδειπνοσ Σωκρατικόσ. ἄγε, τὸ δὲ θέατρον οὐκ ἔστι κοινὸν τῶν πολιτῶν;

ὅταν οὖν καθίσωσιν, ἐλθών, ἄν σοι φανῇ, ἔκβαλέ τινα αὐτῶν. οὕτωσ καὶ αἱ γυναῖκεσ φύσει κοιναί.

ὅταν δ’ ὁ νομοθέτησ ὡσ ἑστιάτωρ διέλῃ αὐτάσ, οὐ θέλεισ καὶ αὐτὸσ ἴδιον μέροσ ζητεῖν, ἀλλὰ τὸ ἀλλότριον ὑφαρπάζεισ καὶ λιχνεύεισ; 3ἀλλὰ φιλόλογόσ εἰμι καὶ Ἀρχέδημον νοῶ.

" Ἀρχέδημον τοίνυν νοῶν μοιχὸσ ἴσθι καὶ ἄπιστοσ καὶ ἀντὶ ἀνθρώπου λύκοσ ἢ πίθηκοσ. τί γὰρ κωλύει;

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Epictetus, Works, book 2, Πρὸσ τὸν ἐπὶ μοιχείᾳ ποτὲ κατειλημμένον.

(에픽테토스, Works, book 2, Πρὸσ τὸν ἐπὶ μοιχείᾳ ποτὲ κατειλημμένον.)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION