Sense

1. disposed to pardon, indulgent, disposed to forgive
2. pardoned, deserving pardon or indulgence, allowable

Examples

• καὶ ἐν μὲν τῷ κριτικὸσ εἶναι περὶ ὧν ὁ φρόνιμοσ, συνετὸσ καὶ εὐγνώμων ἢ συγγνώμων· (Aristotle, Nicomachean Ethics, Book 6 80:4)
• ἀλλὰ σὺ μέν, ὦ Κῦρε, καὶ ταῦτα ὅμοιοσ εἶ οἱο͂́σπερ καὶ τἆλλα, πρᾷόσ τε καὶ συγγνώμων τῶν ἀνθρωπίνων ἁμαρτημάτων· (Xenophon, Cyropaedia, , chapter 1 45:2)

Similar forms

• συγγνώμην (266)
• συγγνώμης (140)
• συγγνώμη (64)
• συγγνώμῃ (7)
• συγγνώμονα (4)
• συγγνώμονας (3)
• συγγνώμονες (3)
• συγγνωμονικά (3)
• σύγγνωμον (2)
• συγγνώμων (2)
• συγγνώμονάς (2)
• συγγνωμονικὰ (1)
• συγγνωμόνων (1)
• συγγνώμη‧ (1)
• συγγνώ]μην (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.