Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

διόπερ ὁ Νικίασ, καὶ φύσει δεισιδαίμων ὑπάρχων καὶ διὰ τὴν ἐν τῷ στρατοπέδῳ νόσον εὐλαβῶσ διακείμενοσ, συνεκάλεσε τοὺσ μάντεισ.
(디오도로스 시켈로스, Library, book xiii, chapter 10 22:2)
ἐδέδετο οὖν ὁ ἄθλιοσ Ἀντίφιλοσ πολὺν ἤδη χρόνον, ἁπάντων ὅσοι ἦσαν κακοῦργοι ἐν τῷ δεσμωτηρίῳ μιαρώτατοσ εἶναι δοκῶν, καὶ ὁ ἐπὶ τῶν δεσμῶν Αἰγύπτιοσ, δεισιδαίμων ἄνθρωποσ, ᾤετο χαριεῖσθαι καὶ τιμωρήσειν τῷ θεῷ βαρὺσ τῷ Ἀντιφίλῳ ἐφεστώσ.
(루키아노스, Toxaris vel amicitia, (no name) 28:1)
περὶ τοῦ πριαμένου πυνθανομένουσ, οὐκ εἰ δεισιδαίμων οὐδ’ εἰ φθονερὸσ ἀλλ’ εἰ θυμώδησ·
(플루타르코스, De cohibenda ira, section 13 6:5)
ὁρῶμεν δὲ καὶ δούλουσ νεωνήτουσ περὶ τοῦ πριαμένου πυνθανομένουσ, οὐκ εἰ δεισιδαίμων οὐδ’ εἰ φθονερὸσ ἀλλ’ εἰ θυμώδησ καὶ ὅλωσ σὺν ὀργῇ μηδὲ σωφροσύνην ἄνδρασ γυναικῶν μηδ’ ἔρωτα γυναῖκασ ἀνδρῶν ὑπομένειν δυναμένασ μηδὲ συνήθειαν ἀλλήλων φίλουσ.
(플루타르코스, De cohibenda ira, section 13 18:1)
ἐοίκε γὰρ ὁ μὲν ἄθεοσ ἀκίνητοσ εἶναι πρὸσ τὸ θεῖον, ὁ δὲ δεισιδαίμων κινούμενοσ ὡσ οὐ προσήκει διαστρέφεσθαι.
(플루타르코스, De superstitione, section 2 2:2)
ὁ δὲ δεισιδαίμων ταῦτα μάλιστα φρίττει καὶ φοβεῖται καὶ δέδοικεν, ἐν οἷσ οἱ φοβούμενοι τὰ δεινότατα τὰσ ἐλπίδασ ἔχουσι.
(플루타르코스, De superstitione, section 4 8:1)
ὁ δὲ δεισιδαίμων βούλεται μὲν οὐ δύναται δὲ χαίρειν οὐδ’ ἥδεσθαι, πόλισ δ’ ὁμοῦ μὲν θυμιαμάτων γέμει, ὁμοῦ δὲ παιάνων τε καὶ στεναγμάτων ἡ ψυχὴ τοῦ δεισιδαίμονοσ.
(플루타르코스, De superstitione, section 9 3:2)
Φίλιππον, Χαιρέασ Γάιον, ἀλλ’ ἕκαστοσ τούτων ἔλεγε παρακολουθῶν ἦ σ’ ἂν τισαίμην, εἴ μοι δύναμίσ γε παρείη Οὐκ οἰέται θεοὺσ εἶναι ὁ ἄθεοσ, ὁ δὲ δεισιδαίμων οὐ βούλεται, πιστεύει δ’ ἄκων φοβεῖται γὰρ ἀπιστεῖν.
(플루타르코스, De superstitione, section 11 2:1)
νυνὶ δὲ τῷ μὲν ἀθέῳ δεισιδαιμονίασ οὐδὲν μέτεστιν, ὁ δὲ δεισιδαίμων τῇ προαιρέσει ἄθεοσ ὢν ἀσθενέστερόσ ἐστιν ἢ ὥστε δοξάζειν περὶ θεῶν ὃ βούλεται.
(플루타르코스, De superstitione, section 11 4:1)
ἐν δὲ τοῖσ φαύλοισ οὐ παρίησι τὸ πρωτεῖον, ἀλλά φησιν, ἂν ἐκεῖνοσ δύσκολοσ, αὑτὸν εἶναι μελαγχολικὸν ἂν ἐκεῖνοσ δεισιδαίμων, αὑτὸν θεοφόρητον·
(플루타르코스, Quomodo adulator ab amico internoscatur, chapter, section 10 3:2)
τὸ δαιμόνιον, ὁ δὲ δεισιδαίμων τοιοῦτόσ τισ, οἱο͂σ ἐπιχρωνῆν ἀπονιψάμενοσ τὰσ χεῖρασ καὶ περιρρανάμενοσ ἀπὸ ἱεροῦ δάφνην εἰσ τὸ στόμα λαβὼν οὕτω τὴν ἡμέραν περιπατεῖν.
(테오프라스토스, Characters, Δεισιδαιμονίασ Ισ’ 2:1)
αἰεὶ δὲ δεισιδαίμων ἦν, νομίζων τοὺσ μὲν καλῶσ ζῶντασ οὔπω εὐδαίμονασ, τοὺσ δὲ εὐκλεῶσ τετελευτηκότασ ἤδη μακαρίουσ.
(크세노폰, Minor Works, Ἀγησίλαος, chapter 11 9:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION