Ancient Greek-English Dictionary Language

φιλόκαινος

First/Second declension Adjective; Transliteration:

Principal Part: φιλόκαινος φιλόκαινον

Structure: φιλοκαιν (Stem) + ος (Ending)

Sense

  1. loving novelty or innovation, love of novelty

Examples

  • πρῶτον μὲν τὸ φιλόκαινον, ὃ φύσει πᾶσιν ἀνθρώποισ ὑπάρχει, καὶ τὸ ἁψίκορον, ἔπειτα δὲ τὸ πρὸσ τὰ παράδοξα τῶν ἀκουσμάτων ἑπόμενον. (Lucian, Calumniae non temere credundum, (no name) 21:3)
  • "τὸ δὲ φιλόκαινον αὐτῶν ἀκριβῶσ οἶδα, κἂν μὴ λέγῃσ. (Lucian, Icaromenippus, (no name) 24:6)
  • ἔν τε ταῖσ μεταβολαῖσ τοτὲ μὲν τὸ ἀρχαιοπρεπὲσ καὶ αὐστηρόν, τοτὲ δὲ τὸ μελιχρὸν καὶ φιλόκαινον ἐμφαινόμενον. (Dionysius of Halicarnassus, De Demosthene, chapter 48 2:3)
  • Κρέξοσ δὲ καὶ Τιμόθεοσ καὶ Φιλόξενοσ καὶ οἱ κατ’ αὐτοὺσ τὴν ἡλικίαν γεγονότεσ ποιηταὶ φορτικώτεροι καὶ φιλόκαινοι γεγόνασι, τὸν φιλάνθρωπον καὶ θεματικὸν νῦν ὀνομαζόμενον τρόπον διώξαντεσ· (Pseudo-Plutarch, De musica, section 128)
  • τὸ δὲ φιλόκαινον καὶ τὰσ ἐκ τῆσ ταραχῆσ πλεονεξίασ διῶκον ἐπὶ τὸν πόλεμον συνελάμβανον, καταβοαί τ’ ἀλλήλων ἐγίνοντο καὶ χειροκρασίαι καὶ προέβη τὸ νεῖκοσ εἰσ λίθων βολάσ, καὶ τελευτῶντεσ ἐκράτησαν οἱ κακίουσ τῶν κρειττόνων, ὥστε τοὺσ πρέσβεισ τῶν Ῥωμαίων ἀπράκτουσ ἀπελθεῖν. (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, Books X-XX, book 15, chapter 6 10:1)

Related

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION