Ancient Greek Dictionary

  - Greek-English Dictionary
Ancient Greek Dictionary  - Greek-English Dictionary  - Korean-Greek Dictionary  - Dictionary Indices
Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

εὑρετικός?

First/Second declension Adjective; 자동번역 Transliteration: heuretikos

Principal Part: εὑρετικός εὑρετική εὑρετικόν

Structure: εὑρετικ (Stem) + ος (Ending)

Etym.: εὑρεῖν

Sense

  1. inventive, ingenious

Declension

First/Second declension
Masculine Feminine Neuter
SingularNominative εὑρετικός εὑρετική εὑρετικόν
Genitive εὑρετικοῦ εὑρετικῆς εὑρετικοῦ
Dative εὑρετικῷ εὑρετικῇ εὑρετικῷ
Accusative εὑρετικόν εὑρετικήν εὑρετικόν
Vocative εὑρετικέ εὑρετική εὑρετικόν
DualN/A/V εὑρετικώ εὑρετικά εὑρετικώ
G/D εὑρετικοῖν εὑρετικαῖν εὑρετικοῖν
PluralNominative εὑρετικοί εὑρετικαί εὑρετικά
Genitive εὑρετικῶν εὑρετικῶν εὑρετικῶν
Dative εὑρετικοῖς εὑρετικαῖς εὑρετικοῖς
Accusative εὑρετικούς εὑρετικάς εὑρετικά
Vocative εὑρετικοί εὑρετικαί εὑρετικά
Positive Comparative Superlative
Adjective εὑρετικός εὑρετικοῦ εὑρετικότερος εὑρετικοτεροῦ εὑρετικότατος εὑρετικοτατοῦ
Adverb εὑρετικώς εὑρετικότερον εὑρετικότατα

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • εὑρετικὸς γάρ ἐστι τῶν ἐν τοῖς πράγμασιν ἐνόντων λόγων ὁ ἀνήρ, οὐ μόνον ὧν ἅπαντες ἂν εὑρ´οιμεν, ἀλλὰ καὶ ὧν μηθείς. (Dionysius of Halicarnassus, chapter 15 1:2)
  • Εὔβουλος εὑρετικούς φησι τὸ ὕδωρ ποιεῖν τοὺς πίνοντας αὐτὸ μόνον, τὸν δ οἶνον ἡμῶν τῷ φρονεῖν ἐπισκοτεῖν, τὰ αὐτὰ δ ἰαμβεῖα καὶ Ὠφελίων φησί. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 2, book 2, chapter 19 2:3)
  • καὶ φιλόλογος ἀεί τινος αἰτίας εὑρετικὸς ἔσται, δι ἣν οὐκ ἀπὸ τρόπου τῶν λεγόντων ἕκαστον ἐπαινῶν φανεῖται. (Plutarch, De Recta Ratione Audiendi, chapter, section 13 18:3)
  • οὐ γὰρ ὡς ἀγγεῖον ὁ νοῦς ἀποπληρώσεως ἀλλ ὑπεκκαύματος μόνον ὥσπερ ὕλη δεῖται, ὁρμὴν ἐμποιοῦντος εὑρετικὴν καὶ ὄρεξιν ἐπὶ τὴν ἀλήθειαν. (Plutarch, De Recta Ratione Audiendi, chapter, section 18 12:1)
  • φρόνησίν τε καὶ τὴν ἄλλην ἀρετήν - ὧν δή εἰσι καὶ οἱ ποιηταὶ πάντες γεννήτορες καὶ τῶν δημιουργῶν ὅσοι λέγονται εὑρετικοὶ εἶναι: (Plato, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, 411:2)
  • καὶ ὁ μὲν ἀπὸ βραχείας μαθήσεως ἐπὶ πολὺ εὑρετικὸς εἰή οὗ ἔμαθεν, ὁ δὲ πολλῆς μαθήσεως τυχὼν καὶ μελέτης μηδ ἃ ἔμαθε σῴζοιτο· (Plato, Republic, book 5 130:3)

Synonyms

  1. inventive

Related

명사

형용사

동사

Similar forms

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION