Hellas Alive Dictionary - αχωριστος

Ancient Greek-English Dictionary

ἀχώριστος

First/Second declension Adjective; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: ἀχώριστος ἀχώριστη ἀχώριστον

Structure: ἀ (Prefix) + χωριστ (Stem) + ος (Ending)

Etym.: xwri/zw

Sense

not parted, not divided
with no place assigned one

Declension

First/Second declension

		Masculine	Feminine	Neuter
Singular	Nominative	ἀχώριστος	ἀχώρίστη	ἀχώριστον
	Genitive	ἀχωρίστου	ἀχώρίστης	ἀχωρίστου
	Dative	ἀχωρίστῳ	ἀχώρίστῃ	ἀχωρίστῳ
	Accusative	ἀχώριστον	ἀχώρίστην	ἀχώριστον
	Vocative	ἀχώριστε	ἀχώρίστη	ἀχώριστον
Dual	N/A/V	ἀχωρίστω	ἀχώρίστᾱ	ἀχωρίστω
Dual	G/D	ἀχωρίστοιν	ἀχώρίσταιν	ἀχωρίστοιν
Plural	Nominative	ἀχώριστοι	ἀχώ́ρισται	ἀχώριστα
	Genitive	ἀχωρίστων	ἀχώριστῶν	ἀχωρίστων
	Dative	ἀχωρίστοις	ἀχώρίσταις	ἀχωρίστοις
	Accusative	ἀχωρίστους	ἀχώρίστᾱς	ἀχώριστα
	Vocative	ἀχώριστοι	ἀχώ́ρισται	ἀχώριστα

	Positive	Comparative	Superlative
Adjective	ἀχώριστος ἀχωρίστου	ἀχωριστότερος ἀχωριστοτέρου	ἀχωριστότατος ἀχωριστοτάτου
Adverb	ἀχωρίστως	ἀχωριστότερον	ἀχωριστότατα

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

ὁ Ζήνων ἀπολείπει πλείονασ κατὰ διαφοράσ, ὥσπερ ὁ Πλάτων, οἱο͂ν φρόνησιν ἀνδρείαν σωφροσύνην δικαιοσύνην, ὡσ ἀχωρίστουσ μὲν οὔσασ ἑτέρασ δὲ καὶ διαφερούσασ ἀλλήλων. (Plutarch, De Stoicorum repugnantiis, section 72)
ταῦτα δὲ πότερον διώρισται καθάπερ τὰ τοῦ σώματοσ μόρια καὶ πᾶν τὸ μεριστόν, ἢ τῷ λόγῳ δύο ἐστὶν ἀχώριστα πεφυκότα καθάπερ ἐν τῇ περιφερείᾳ τὸ κυρτὸν καὶ τὸ κοῖλον, οὐθὲν διαφέρει πρὸσ τὸ παρόν. (Aristotle, Nicomachean Ethics, Book 1 139:4)
πολλάκισ δ’ ὁ τοιοῦτοσ καὶ διαιρουμένων τοὺσ ἀντισφαιριοῦντασ ἀχώριστοσ περιγίγνεται, καὶ ἐν χοροῖσ δ’ εἰσ τὰσ ἐπονειδίστουσ χώρασ ἀπελαύνεται, καὶ μὴν ἐν ὁδοῖσ παραχωρητέον αὐτῷ καὶ ἐν θάκοισ καὶ ἐν τοῖσ νεωτέροισ ὑπαναστατέον, καὶ τὰσ μὲν προσηκούσασ κόρασ οἴκοι θρεπτέον, καὶ ταύταισ τῆσ ἀνανδρίασ αἰτίαν ὑφεκτέον, γυναικὸσ δὲ κενὴν ἑστίαν οὐ περιοπτέον καὶ ἅμα τούτου ζημίαν ἀποτειστέον, λιπαρὸν δὲ οὐ πλανητέον οὐδὲ μιμητέον τοὺσ ἀνεγκλήτουσ, ἢ πληγὰσ ὑπὸ τῶν ἀμεινόνων ληπτέον. (Xenophon, Minor Works, , chapter 9 6:1)
συμπεφύκασι γὰρ αἱ ἀρεταὶ τῷ ζῆν ἡδέωσ, καὶ τὸ ζῆν ἡδέωσ τούτων ἐστὶν ἀχώριστον. (Diogenes Laertius, Lives of Eminent Philosophers, I, EPIKOUROS 132:4)
καὶ τὴν πόλιν δὲ παντὸσ ἐκάθηραν μιάσματοσ εἰδώλων, τάσ τε καθημερινὰσ θυσίασ ὁ βασιλεὺσ ἐκ τῶν ἰδίων ἐπιτελεῖσθαι διέταξε κατὰ τὸν νόμον, καὶ τοῖσ ἱερεῦσι καὶ Ληουίταισ τὰσ δεκάτασ ὡρ́ισε παρὰ τοῦ πλήθουσ δίδοσθαι καὶ τὰσ ἀπαρχὰσ τῶν καρπῶν, ἵν’ ἀεὶ τῇ θρησκείᾳ παραμένωσι καὶ τῆσ θεραπείασ ὦσιν ἀχώριστοι τοῦ θεοῦ. (Flavius Josephus, Antiquitates Judaicae, Book 9 337:1)

Synonyms

not parted
- δυωδεκάμοιρος (divided into twelve parts)
- διαιρετέος (to be divided)
with no place assigned one
- ἀπονεμητέος (one must assign)
- κατοικικός (assigned to κάτοικοι)

ἀπονεμητέος (one must assign)
ὑπομενετέος (one must sustain)
παιδευτικός (of or for teaching)
παιδευτέος (to be educated)
ἀναπλήρωσις (a filling up)
ἠθοποιός (forming character)
προσρητέος (to be addressed)
συντείνω (to stretch together)
αἱρετέος (to be taken)
οἰκοδόμησις (the act or manner)
κοινωνητέος (one must give a share)
χαριεντισμός (wittiness)
διανοητικός (of or for thinking)
οἰκοδομικός (practised or skilful in building)
εὐποιητικός (beneficent)
συνακτέος (one must bring together)
παιδογονία (a begetting of children)
διάκρισις (separation)
πολυπειρία (great experience)
ἀπονίᾱ (laziness)
σκιαγραφία (a sketch or rough painting)
μαχητικός (inclined to battle or war)
κυβεία (dice-playing)
νοητικός (intelligent)
ἀνόνητος (unprofitable)
ἐμμενετικός (disposed to abide)
ὁριστέος (one must determine)
ἀναγώνιστος (without conflict)
μεταδοτέος (one must give a share)
εὑρετικός (inventive)

Derived

χωριστός (separated, separable, separate or separable)

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

English

한국어

ἀχώριστος

Sense

Declension

Examples

Synonyms

not parted

with no place assigned one

Related

Derived

Similar forms

SEARCH

MENU NAVIGATION

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language English 한국어

ἀχώριστος

Sense

Declension

Examples

Synonyms

not parted

with no place assigned one

Related

Derived

Similar forms

SEARCH

MENU NAVIGATION

Ancient Greek-English Dictionary Language

English

한국어