Ancient Greek-English Dictionary Language

ὑπομενετέος

First/Second declension Adjective; Transliteration:

Principal Part: ὑπομενετέος ὑπομενετέον

Structure: ὑπομενετε (Stem) + ος (Ending)

Etym.: u(pome/nw의 분사형

Sense

  1. one must sustain, abide, endure

Examples

  • ἐοίκε δὲ καὶ Ζήνων εἰσ τοῦτό πωσ ὑποφέρεσθαι ὁ Κιτιεύσ, ὁριζόμενοσ τὴν φρόνησιν ἐν μὲν ἀπονεμητέοισ δικαιοσύνην ἐν δ’ αἱρετέοισ σωφροσύνην ἐν δ’ ὑπομενετέοισ ἀνδρείαν· (Plutarch, De virtute morali, section 2 5:1)
  • ἐοίκε δὲ καὶ Ζήνων εἰσ τοῦτό πωσ ὑποφέρεσθαι ὁ Κιτιεύσ, ὁριζόμενοσ τὴν φρόνησιν ἐν μὲν ἀπονεμητέοισ δικαιοσύνην, ἐν δ’ αἱρετέοισ σωφροσύνην, ἐν δ’ ὑπομενετέοισ ἀνδρείαν ἀπολογούμενοι δ’ ἀξιοῦσιν ἐν τούτοισ τὴν ἐπιστήμην φρόνησιν ὑπὸ τοῦ Ζήνωνοσ ὠνομάσθαι. (Plutarch, De virtute morali, section 2 2:2)
  • πάλιν δὲ ὁριζόμενοσ αὐτῶν ἑκάστην τὴν μὲν ἀνδρείαν φησὶ φρόνησιν εἶναι ἑν ὑπομενετέοισ τὴν δὲ σωφροσύνην φρόνησιν ἐν αἱρετέοισ τὴν δὲ δικαιοσύνην φρόνησιν ἐν ἀπονεμητέοισ, ὡσ μίαν οὖσαν ἀρετὴν ταῖσ δὲ πρὸσ τὰ πράγματα σχέσεσι κατὰ τὰσ ἐνεργείασ διαφέρειν δοκοῦσαν. (Plutarch, De Stoicorum repugnantiis, section 7 1:1)
  • "ἡ δ’ ἰσχὺσ αὕτη καὶ τὸ κράτοσ, ὅταν μὲν ἑν τοῖσ φανεῖσιν ἐμμενετέοισ ἐγγένηται, ἐγκράτειά ἐστιν, ὅταν δ’ ἐν τοῖσ ὑπομενετέοισ, ἀνδρεία· (Plutarch, De Stoicorum repugnantiis, section 7 4:1)
  • ἔστι δὲ χαλεπὸν ἐνίοτε διακρῖναι ποῖον ἀντὶ ποίου αἱρετέον καὶ τί ἀντὶ τίνοσ ὑπομενετέον, ἔτι δὲ χαλεπώτερον ἐμμεῖναι τοῖσ γνωσθεῖσιν· (Aristotle, Nicomachean Ethics, Book 3 10:3)

Related

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION