뜻

1. one must sustain, abide, endure

예문

• ἐοίκε δὲ καὶ Ζήνων εἰσ τοῦτό πωσ ὑποφέρεσθαι ὁ Κιτιεύσ, ὁριζόμενοσ τὴν φρόνησιν ἐν μὲν ἀπονεμητέοισ δικαιοσύνην ἐν δ’ αἱρετέοισ σωφροσύνην ἐν δ’ ὑπομενετέοισ ἀνδρείαν· (Plutarch, De virtute morali, section 2 5:1)

  (플루타르코스, De virtute morali, section 2 5:1)

• ἐοίκε δὲ καὶ Ζήνων εἰσ τοῦτό πωσ ὑποφέρεσθαι ὁ Κιτιεύσ, ὁριζόμενοσ τὴν φρόνησιν ἐν μὲν ἀπονεμητέοισ δικαιοσύνην, ἐν δ’ αἱρετέοισ σωφροσύνην, ἐν δ’ ὑπομενετέοισ ἀνδρείαν ἀπολογούμενοι δ’ ἀξιοῦσιν ἐν τούτοισ τὴν ἐπιστήμην φρόνησιν ὑπὸ τοῦ Ζήνωνοσ ὠνομάσθαι. (Plutarch, De virtute morali, section 2 2:2)

  (플루타르코스, De virtute morali, section 2 2:2)

• πάλιν δὲ ὁριζόμενοσ αὐτῶν ἑκάστην τὴν μὲν ἀνδρείαν φησὶ φρόνησιν εἶναι ἑν ὑπομενετέοισ τὴν δὲ σωφροσύνην φρόνησιν ἐν αἱρετέοισ τὴν δὲ δικαιοσύνην φρόνησιν ἐν ἀπονεμητέοισ, ὡσ μίαν οὖσαν ἀρετὴν ταῖσ δὲ πρὸσ τὰ πράγματα σχέσεσι κατὰ τὰσ ἐνεργείασ διαφέρειν δοκοῦσαν. (Plutarch, De Stoicorum repugnantiis, section 7 1:1)

  (플루타르코스, De Stoicorum repugnantiis, section 7 1:1)

• "ἡ δ’ ἰσχὺσ αὕτη καὶ τὸ κράτοσ, ὅταν μὲν ἑν τοῖσ φανεῖσιν ἐμμενετέοισ ἐγγένηται, ἐγκράτειά ἐστιν, ὅταν δ’ ἐν τοῖσ ὑπομενετέοισ, ἀνδρεία· (Plutarch, De Stoicorum repugnantiis, section 7 4:1)

  (플루타르코스, De Stoicorum repugnantiis, section 7 4:1)

유사 형태

• ὑπομενετέοις (4)
• ὑπομένετε (3)
• ὑπομενετέον (3)

출처: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.