Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

προσρητέος

First/Second declension Adjective; Transliteration:

Principal Part: προσρητέος προσρητέᾱ προσρητέον

Structure: προσρητε (Stem) + ος (Ending)

Etym.: 분사형

Sense

  1. to be addressed, called
  2. one must call

Declension

First/Second declension
Masculine Feminine Neuter
SingularNominative προσρητέος προσρητέᾱ προσρητέον
Genitive προσρητέου προσρητέᾱς προσρητέου
Dative προσρητέῳ προσρητέᾱͅ προσρητέῳ
Accusative προσρητέον προσρητέᾱν προσρητέον
Vocative προσρητέε προσρητέᾱ προσρητέον
DualN/A/V προσρητέω προσρητέᾱ προσρητέω
G/D προσρητέοιν προσρητέαιν προσρητέοιν
PluralNominative προσρητέοι προσρητέαι προσρητέα
Genitive προσρητέων προσρητεῶν προσρητέων
Dative προσρητέοις προσρητέαις προσρητέοις
Accusative προσρητέους προσρητέᾱς προσρητέα
Vocative προσρητέοι προσρητέαι προσρητέα
Positive Comparative Superlative
Adjective προσρητέος προσρητέου προσρητεότερος προσρητεοτέρου προσρητεότατος προσρητεοτάτου
Adverb προσρητέως προσρητεότερον προσρητεότατα

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • καὶ τὸ μηδετέρου τῶν ἄκρων μετέχον, ὡσ ἀγαθοῦ καὶ κακοῦ τὸ ἀδιάφορον, τούτων μὲν οὐδενὶ τῶν τρόπων ἡ ἀρετὴ προσρητέα μεσότησ. (Plutarch, De virtute morali, section 6 2:2)
  • ἐπεὶ δὲ πολλαχῶσ τὸ μέσον καὶ γὰρ τὸ κεκραμένον τῶν ἀκράτων μέσον, ὡσ λευκοῦ καὶ μέλανοσ τὸ φαιόν καὶ τὸ περιέχον καὶ περιεχόμενον τοῦ περιεχομένου καὶ περιέχοντοσ, ὡσ τῶν δώδεκα καὶ τεττάρων τὰ ὀκτώ καὶ τὸ μηδετέρου τῶν ἄκρων μετέχον, ὡσ ἀγαθοῦ καὶ κακοῦ τὸ ἀδιάφορον, τούτων μὲν οὐδενὶ τῶν τρόπων ἡ ἀρετὴ προσρητέα μεσότησ· (Plutarch, De virtute morali, section 61)
  • ταὐτὸν αὐτὴν ἀεὶ προσρητέον· (Plato, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, 208:1)
  • οὕτωσ οὖν αὐτὰ προσρητέον· (Plato, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, 326:1)
  • πᾶν οὖν ὅτι πάσχων τισ πάθοσ ὁπότερον αὐτῶν ἴσχει, νόσον προσρητέον, ἡδονὰσ δὲ καὶ λύπασ ὑπερβαλλούσασ τῶν νόσων μεγίστασ θετέον τῇ ψυχῇ· (Plato, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, 452:3)
  • ἆρ’ οὖν οὐ μετὰ τὸν γραμματιστὴν ὁ κιθαριστὴσ ἡμῖν προσρητέοσ; (Plato, Laws, book 7 150:2)

Synonyms

  1. one must call

Related

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION