Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

τιμωρητέος

First/Second declension Adjective; Transliteration:

Principal Part: τιμωρητέος τιμωρητέον

Structure: τιμωρητε (Stem) + ος (Ending)

Etym.: timwre/w의 분사형

Sense

  1. one must assist
  2. one must visit with vengeance, punish
  3. that ought to be punished

Declension

First/Second declension
M/F Neuter
SingularNominative τιμωρητέος τιμωρήτεον
Genitive τιμωρητέου τιμωρητέου
Dative τιμωρητέῳ τιμωρητέῳ
Accusative τιμωρητέον τιμωρήτεον
Vocative τιμωρητέε τιμωρήτεον
DualN/A/V τιμωρητέω τιμωρητέω
G/D τιμωρητέοιν τιμωρητέοιν
PluralNominative τιμωρητέοι τιμωρήτεα
Genitive τιμωρητέων τιμωρητέων
Dative τιμωρητέοις τιμωρητέοις
Accusative τιμωρητέους τιμωρήτεα
Vocative τιμωρητέοι τιμωρήτεα
Positive Comparative Superlative
Adjective τιμωρητέος τιμωρητέου τιμωρητεότερος τιμωρητεοτέρου τιμωρητεότατος τιμωρητεοτάτου
Adverb τιμωρητέως τιμωρητεότερον τιμωρητεότατα

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • προσήκειν μέντοι τούτῳ μὴ ταῦτα λέγειν ἡγοῦμαι νυνί, ἀλλ’ ὡσ οὐ πεποίηκέ τι τούτων ὧν αὐτοῦ κατηγόρηκα διδάσκειν, ἐὰν δὲ μὴ δύνηται, διὰ ταῦτ’ ἀπολωλέναι πολὺ μᾶλλον, εἰ γὰρ τηλικοῦτόσ τίσ ἐστιν ὥστε τοιαῦτα ποιῶν δύνασθαι καθ’ ἕν’ ἕκαστον ἡμῶν ἀποστερεῖν τοῦ δίκησ παρ’ αὐτοῦ τυχεῖν, κοινῇ νῦν, ἐπειδήπερ εἴληπται, πᾶσιν ὑπὲρ ἁπάντων ἐστὶ τιμωρητέοσ ὡσ κοινὸσ ἐχθρὸσ τῇ πολιτείᾳ. (Demosthenes, Speeches 21-30, 188:1)
  • Μάλα μὲν οὖν τὰ πλεῖστα παραπλήσιαί εἰσιν αἱ τιμωρίαι τοῖσί τε ὅλῃσι τῇσι πτισάνῃσι χρεομένοισι, τοῖσί τε τῷ χυλῷ αὐτέῳ‧ τοῖσι δὲ μηδετέρῳ τουτέων, ἀλλὰ ποτῷ μοῦνον, ἔστιν ὅπη καὶ διαφερόντωσ τιμωρητέον. (Hippocrates, Oeuvres Completes D'Hippocrate., , 6.1)
  • Τιμωρητέον δὲ τοιόνδε τι μέροσ τῷ ἐναντίῳ λόγῳ‧ μεταβολὴ τῆσ διαίτησ τουτέοισιν ἐγένετο, οὐ μεταβάλλοντοσ τοῦ σώματοσ οὔτε ἐπὶ τὴν Ῥώμην, ὥστε προσθέσθαι δεῖν σιτία, οὔτε ἐπὶ τὴν ἀῤῬωστίην, ὥστε ἀφαιρεθῆναι‧ προστεκμαρτέα δὴ καὶ ἡ ἰσχὺσ καὶ ὁ τρόποσ τοῦ νουσήματοσ ἑκάστου, καὶ τῆσ φύσιοσ τοῦ ἀνθρώπου, καὶ τοῦ ἔθεοσ τῆσ διαίτησ τοῦ κάμνοντοσ, οὐ μοῦνον σιτίων, ἀλλὰ καὶ ποτῶν. (Hippocrates, Oeuvres Completes D'Hippocrate., , 11.1)
  • τὸ γὰρ εἰκὸσ μείζονι κακῷ μειζόνωσ, τὸ δ’ ἐλάττονι τιμωρητέον ἐλαττόνωσ. (Plato, Laws, book 9 89:2)
  • ἀλλὰ τιμωρητέον εἰή ἐσ τὸ δυνατώτατον. (Herodotus, The Histories, book 7, chapter 168 2:6)

Synonyms

  1. one must assist

  2. one must visit with vengeance

Related

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION