Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

μισητέος

First/Second declension Adjective; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: μισητέος μισητέᾱ μισητέον

Structure: μισητε (Stem) + ος (Ending)

Etym.: mise/w의 분사형

Sense

  1. to be hated
  2. one must hate

Declension

First/Second declension
Masculine Feminine Neuter
SingularNominative μισητέος μισητέᾱ μισητέον
Genitive μισητέου μισητέᾱς μισητέου
Dative μισητέῳ μισητέᾱͅ μισητέῳ
Accusative μισητέον μισητέᾱν μισητέον
Vocative μισητέε μισητέᾱ μισητέον
DualN/A/V μισητέω μισητέᾱ μισητέω
G/D μισητέοιν μισητέαιν μισητέοιν
PluralNominative μισητέοι μισητέαι μισητέα
Genitive μισητέων μισητεῶν μισητέων
Dative μισητέοις μισητέαις μισητέοις
Accusative μισητέους μισητέᾱς μισητέα
Vocative μισητέοι μισητέαι μισητέα
Positive Comparative Superlative
Adjective μισητέος μισητέου μισητεότερος μισητεοτέρου μισητεότατος μισητεοτάτου
Adverb μισητέως μισητεότερον μισητεότατα

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • οὐκοῦν τὸν Κάνθαρόν σοι μισητέον. (Lucian, Fugitivi, (no name) 30:6)
  • ἀλλ’ οὐκ ἀπό γε τῶν τοιούτων ὀρχηστῶν ὀρχήσεωσ αὐτῆσ, οἶμαι, καταγνωστέον οὐδὲ τὸ ἔργον αὐτὸ μισητέον, ἀλλὰ τοὺσ μέν, ὥσπερ εἰσίν, ἀμαθεῖσ νομιστέον, ἐπαινετέον δὲ τοὺσ ἐννόμωσ καὶ κατὰ ῥυθμὸν τῆσ τέχνησ ἱκανῶσ ἕκαστα δρῶντασ. (Lucian, De saltatione, (no name) 80:7)
  • καὶ μὴν ὅτι γε οὐ βιάζεται, ἀλλὰ πείθει, διὰ τοῦτο μᾶλλον μισητέοσ. (Xenophon, Works on Socrates, , chapter 8 21:1)

Synonyms

  1. to be hated

  2. one must hate

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION