Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

πλευστέος

First/Second declension Adjective; Transliteration:

Principal Part: πλευστέος πλευστέον

Structure: πλευστε (Stem) + ος (Ending)

Etym.: ple/w의 분사형

Sense

  1. one must sail

Declension

First/Second declension
M/F Neuter
SingularNominative πλευστέος πλεύστεον
Genitive πλευστέου πλευστέου
Dative πλευστέῳ πλευστέῳ
Accusative πλευστέον πλεύστεον
Vocative πλευστέε πλεύστεον
DualN/A/V πλευστέω πλευστέω
G/D πλευστέοιν πλευστέοιν
PluralNominative πλευστέοι πλεύστεα
Genitive πλευστέων πλευστέων
Dative πλευστέοις πλευστέοις
Accusative πλευστέους πλεύστεα
Vocative πλευστέοι πλεύστεα
Positive Comparative Superlative
Adjective πλευστέος πλευστέου πλευστεότερος πλευστεοτέρου πλευστεότατος πλευστεοτάτου
Adverb πλευστέως πλευστεότερον πλευστεότατα

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ὅπου δὲ ποικίλον οὐδὲν οὐδ’ ἀπόρρητον οὐδὲ δεινόν, ἀλλ’ ἐπὶ πράγμασι μικροῖσ καὶ δημοτικοῖσ ἐρωτήσεισ οἱο͂ν ἐν σχολῇ προτάσεισ εἰ γαμητέον εἰ πλευστέον εἰ δανειστέον τὰ δὲ μέγιστα πόλεων μαντεύματα φορᾶσ καρπῶν πέρι καὶ βοτῶν ἐπιγονῆσ καὶ σωμάτων ὑγιείασ· (Plutarch, De Pythiae oraculis, section 282)
  • πρῶτον μὲν τοίνυν, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, τριήρεισ πεντήκοντα παρασκευάσασθαι φημὶ δεῖν, εἶτ’ αὐτοὺσ οὕτω τὰσ γνώμασ ἔχειν ὡσ, ἐάν τι δέῃ, πλευστέον εἰσ ταύτασ αὐτοῖσ ἐμβᾶσιν. (Demosthenes, Speeches, 20:1)
  • διδάσκουσί γε καὶ πείθουσιν ἐξ ἀρχῆσ πότε καὶ ποῖ πλευστέον· (Aristides, Aelius, Orationes, 90:10)

Synonyms

  1. one must sail

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION