Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

προσιτέος

First/Second declension Adjective; Transliteration:

Principal Part: προσιτέος προσιτέον

Structure: προσιτε (Stem) + ος (Ending)

Etym.: pro/seimi의 분사형

Sense

  1. one must go to or approach

Declension

First/Second declension
M/F Neuter
SingularNominative προσιτέος προσίτεον
Genitive προσιτέου προσιτέου
Dative προσιτέῳ προσιτέῳ
Accusative προσιτέον προσίτεον
Vocative προσιτέε προσίτεον
DualN/A/V προσιτέω προσιτέω
G/D προσιτέοιν προσιτέοιν
PluralNominative προσιτέοι προσίτεα
Genitive προσιτέων προσιτέων
Dative προσιτέοις προσιτέοις
Accusative προσιτέους προσίτεα
Vocative προσιτέοι προσίτεα
Positive Comparative Superlative
Adjective προσιτέος προσιτέου προσιτεώτερος προσιτεωτέρου προσιτεώτατος προσιτεωτάτου
Adverb προσιτέως προσιτεώτερον προσιτεώτατα

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • πλὴν ἀλλὰ προσιτέον γε αὐτῷ. (Lucian, Necyomantia, (no name) 1:6)
  • ὅμωσ μέντοι προσιτέον, ὅταν ἔχῃ οὕτωσ, καὶ ἐπιδεικτέον τὴν εὐψυχίαν, δι’ ἣν εἵλοντο ἐκπονεῖν τὴν ἐπιθυμίαν ταύτην. (Xenophon, Minor Works, , chapter 10 24:3)
  • προσιτέον οὖν ἐγγυτέρω, ὡσ ὁ ὑπὲρ Πρωταγόρου λόγοσ ἐπέταττε, καὶ σκεπτέον τὴν φερομένην ταύτην οὐσίαν διακρούοντα εἴτε ὑγιὲσ εἴτε σαθρὸν φθέγγεται· (Plato, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, 228:1)
  • " οὐχ ἱκανὸν δ’ οἶμαι τοῦτο, ἀλλὰ τὸ κρίνειν καλῶσ οἷσ μᾶλλον προσιτέον. (Strabo, Geography, book 1, chapter 2 4:3)

Synonyms

  1. one must go to or approach

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION