Ancient Greek-English Dictionary Language

διωκτέος

First/Second declension Adjective; Transliteration:

Principal Part: διωκτέος διωκτέᾱ διωκτέον

Structure: διωκτε (Stem) + ος (Ending)

Etym.: diw/kw의 분사형

Sense

  1. to be pursued
  2. one must pursue

Examples

  • διωκτέοσ δέ· (Aristophanes, Acharnians, Parodos, trochees2)
  • εἰσὶ δὲ καὶ πολέμων ὅμωσ τινὲσ νόμοι τοῖσ ἀγαθοῖσ ἀνδράσι, καὶ τὸ νικᾶν οὐχ οὕτω διωκτέον, ὥστε μὴ φεύγειν τὰσ ἐκ κακῶν καὶ ἀσεβῶν ἔργων χάριτασ ἀρετῇ γὰρ οἰκείᾳ τὸν μέγαν στρατηγόν, οὐκ ἀλλοτρίᾳ θαρροῦντα κακίᾳ χρῆναι στρατεύειν, προσέταξε τοῖσ ὑπηρέταισ τοῦ μέν ἀνθρώπου καταρρηγνύναι τὰ ἱμάτια καὶ τὰσ χεῖρασ ὀπίσω περιάγειν, τοῖσ δὲ παισὶ διαδοῦναι ῥάβδουσ καὶ μάστιγασ, ὅπωσ κολάζοντεσ τὸν προδότην ἐλαύνωσιν εἰσ τὴν πόλιν. (Plutarch, Camillus, chapter 10 4:1)
  • καὶ δὴ καὶ τὰ τῶν περὶ τὰσ ἰατρικὰσ σικύασ παθημάτων αἴτια καὶ τὰ τῆσ καταπόσεωσ τά τε τῶν ῥιπτουμένων, ὅσα ἀφεθέντα μετέωρα καὶ ὅσα ἐπὶ γῆσ φέρεται, ταύτῃ διωκτέον, καὶ ὅσοι φθόγγοι ταχεῖσ τε καὶ βραδεῖσ ὀξεῖσ τε καὶ βαρεῖσ φαίνονται, τοτὲ μὲν ἀνάρμοστοι φερόμενοι δι’ ἀνομοιότητα τῆσ ἐν ἡμῖν ὑπ’ αὐτῶν κινήσεωσ, τοτὲ δὲ σύμφωνοι δι’ ὁμοιότητα. (Plato, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, 408:1)
  • Ταῦτα ἀκούσαντι Ἀλεξάνδρῳ ἀνὰ κράτοσ διωκτέα ἐφαίνετο. (Arrian, Anabasis, book 3, chapter 21 6:1)
  • οὐδὲ γὰρ αὐτὰ <τὰ> πραχθέντα δεῖν λέγειν ἐνίοτε, ἐὰν μὴ εἰκότωσ ᾖ πεπραγμένα, ἀλλὰ τὰ εἰκότα, ἔν τε κατηγορίᾳ καὶ ἀπολογίᾳ, καὶ πάντωσ λέγοντα τὸ δὴ εἰκὸσ διωκτέον εἶναι, πολλὰ εἰπόντα χαίρειν τῷ ἀληθεῖ· (Plato, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, 300:2)

Synonyms

  1. to be pursued

  2. one must pursue

Related

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION