Sense

1. a being taken two together
2. a coupling, pairing

Examples

• προέβαλλον γὰρ παρὰ τοὺσ πότουσ οὐχ ὥσπερ οἱ νῦν ἐρωτῶντεσ ἀλλήλουσ, τίσ τῶν ἀφροδισιαστικῶν συνδυασμῶν ἢ τίσ ἢ ποῖοσ ἰχθὺσ ἥδιστοσ ἢ τίσ ἀκμαιότατοσ, ἔτι δὲ τίσ μετ’ Ἀρκτοῦρον ἢ μετὰ Πλειάδα ἢ τίσ μετὰ Κύνα μάλιστα βρωτόσ. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 10, book 10, chapter 86 1:1)
• ἔνιοι δὲ τῶν κεστρέων οὐ γίνονται ἐκ συνδυασμοῦ, ἀλλὰ φύονται ἐκ τῆσ ἰλύοσ καὶ τῆσ ἄμμου. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 7, book 7, chapter 77 2:3)
• διαφοραί λέγω δ’ οἱο͂ν στόματόσ τινα πλείω γένη καὶ κοιλίασ καὶ τῶν αἰσθητηρίων, ἔτι δὲ καὶ τῶν κινητικῶν μορίων, ὁ τῆσ συζεύξεωσ τῆσ τούτων ἀριθμὸσ ἐξ ἀνάγκησ ποιήσει πλείω γένη ζῴων οὐ γὰρ οἱο͂́ν τε ταὐτὸν ζῷον ἔχειν πλείουσ στόματοσ διαφοράσ, ὁμοίωσ δὲ οὐδ’ ὤτων, ὥσθ’ ὅταν ληφθῶσι τούτων πάντεσ οἱ ἐνδεχόμενοι συνδυασμοί, ποιήσουσιν εἴδη ζῴου, καὶ τοσαῦτ’ εἴδη τοῦ ζῴου ὅσαι περ αἱ συζεύξεισ τῶν ἀναγκαίων μορίων εἰσίν ‐ τὸν αὐτὸν δὴ τρόπον καὶ τῶν εἰρημένων πολιτειῶν. (Aristotle, Politics, Book 4 52:1)
• εἷσ μὲν οὖν οὗτοσ τοῦ συνδυασμοῦ τρόποσ, ἕτεροσ δὲ τὸ <τὸ> μέσον λαμβάνειν ὧν ἑκάτεροι τάττουσιν, οἱο͂ν ἐκκλησιάζειν οἱ μὲν ἀπὸ τιμήματοσ οὐθενὸσ ἢ μικροῦ πάμπαν, οἱ δ’ ἀπὸ μακροῦ τιμήματοσ, κοινὸν δέ γε οὐδέτερον, ἀλλὰ τὸ μέσον ἑκατέρου τίμημα τούτων. (Aristotle, Politics, Book 4 137:1)
• ὥστε δώδεκα οἱ τρόποι γίνονται χωρὶσ τῶν δύο συνδυασμῶν. (Aristotle, Politics, Book 4 268:1)
• ἔστι δ’ ὁ τῶν νέων συνδυασμὸσ φαῦλοσ πρὸσ τὴν τεκνοποιίαν· (Aristotle, Politics, Book 7 278:1)

Similar forms

• συνδυασμοῦ (2)
• συνδυασμῶν (2)
• συνδυασμούς (1)
• συνδυασμοί (1)
• συνδυασμὸς (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.