Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

ὑποθετέος

First/Second declension Adjective; Transliteration:

Principal Part: ὑποθετέος ὑποθετέον

Structure: ὑποθετε (Stem) + ος (Ending)

Etym.: 분사형

Sense

  1. one must assume

Declension

First/Second declension
M/F Neuter
SingularNominative ὑποθετέος ὑποθέτεον
Genitive ὑποθετέου ὑποθετέου
Dative ὑποθετέῳ ὑποθετέῳ
Accusative ὑποθετέον ὑποθέτεον
Vocative ὑποθετέε ὑποθέτεον
DualN/A/V ὑποθετέω ὑποθετέω
G/D ὑποθετέοιν ὑποθετέοιν
PluralNominative ὑποθετέοι ὑποθέτεα
Genitive ὑποθετέων ὑποθετέων
Dative ὑποθετέοις ὑποθετέοις
Accusative ὑποθετέους ὑποθέτεα
Vocative ὑποθετέοι ὑποθέτεα
Positive Comparative Superlative
Adjective ὑποθετέος ὑποθετέου ὑποθετεώτερος ὑποθετεωτέρου ὑποθετεώτατος ὑποθετεωτάτου
Adverb ὑποθετέως ὑποθετεώτερον ὑποθετεώτατα

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ἀποδεδειγμένου οὖν τοῦ ὅτι Πλειάδεσ ἦσαν ἐντετορευμέναι τῷ ποτηρίῳ, καθ’ ἕκαστον τῶν ὤτων δύο ὑποθετέον εἴτε βούλεταί τισ ὀρνιθοφυεῖσ κόρασ εἴτ’ αὖ καὶ ἀνθρωποειδεῖσ , ἄστροισ δὲ πεποικιλμένασ. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 11, book 11, chapter 81 1:1)
  • θαυμαστὸν δὲ καὶ τὸ διαπορεῖν, εἴτ’ ἐν τῷ σώματι τὴν γένεσιν αὐτῆσ ὑποθετέον εἴτ’ εὐθὺσ ἔξωθεν ἐν τοῖσ σιτίοισ περιέχεσθαι φατέον, εἰ γὰρ δὴ τοῦτο καλῶσ ἠπόρηται, τί οὐχὶ καὶ περὶ τοῦ αἵματοσ ἐπισκεψόμεθα, πότερον ἐν τῷ σώματι λαμβάνει τὴν γένεσιν ἢ τοῖσ σιτίοισ παρέσπαρται, καθάπερ οἱ τὰσ ὁμοιομερείασ ὑποτιθέμενοί φασι; (Galen, On the Natural Faculties., B, section 85)
  • ὑποθετέον δὴ πρῶτον τίνοσ χάριν συνέστηκε πόλισ, καὶ τῆσ ἀρχῆσ εἴδη πόσα τῆσ περὶ ἄνθρωπον καὶ τὴν κοινωνίαν τῆσ ζωῆσ. (Aristotle, Politics, Book 3 89:1)
  • κοινωνητέον πάντων τούτων ἐνδέχεται γὰρ τοὺσ αὐτοὺσ ἅπαντασ εἶναι καὶ γεωργοὺσ καὶ τεχνίτασ καὶ τοὺσ βουλευομένουσ καὶ δικάζοντασ, ἢ καθ’ ἕκαστον ἔργον τῶν εἰρημένων ἄλλουσ ὑποθετέον, ἢ τὰ μὲν ἴδια τὰ δὲ κοινὰ τούτων ἐξ ἀνάγκησ ἐστίν. (Aristotle, Politics, Book 7 130:1)
  • ὑποθετέον δὴ πρότερον θάτερα, τὰ δ’ ὑποτεθέντα ἐπάνιμεν αὖθισ. (Plato, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, 284:5)

Synonyms

  1. one must assume

Related

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION