Ancient Greek-English Dictionary Language

ἀντιπίπτω

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: ἀντιπίπτω

Structure: ἀντιπίπτ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to fall against, resist

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀντιπίπτω ἀντιπίπτεις ἀντιπίπτει
Dual ἀντιπίπτετον ἀντιπίπτετον
Plural ἀντιπίπτομεν ἀντιπίπτετε ἀντιπίπτουσιν*
SubjunctiveSingular ἀντιπίπτω ἀντιπίπτῃς ἀντιπίπτῃ
Dual ἀντιπίπτητον ἀντιπίπτητον
Plural ἀντιπίπτωμεν ἀντιπίπτητε ἀντιπίπτωσιν*
OptativeSingular ἀντιπίπτοιμι ἀντιπίπτοις ἀντιπίπτοι
Dual ἀντιπίπτοιτον ἀντιπιπτοίτην
Plural ἀντιπίπτοιμεν ἀντιπίπτοιτε ἀντιπίπτοιεν
ImperativeSingular ἀντίπιπτε ἀντιπιπτέτω
Dual ἀντιπίπτετον ἀντιπιπτέτων
Plural ἀντιπίπτετε ἀντιπιπτόντων, ἀντιπιπτέτωσαν
Infinitive ἀντιπίπτειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀντιπιπτων ἀντιπιπτοντος ἀντιπιπτουσα ἀντιπιπτουσης ἀντιπιπτον ἀντιπιπτοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀντιπίπτομαι ἀντιπίπτει, ἀντιπίπτῃ ἀντιπίπτεται
Dual ἀντιπίπτεσθον ἀντιπίπτεσθον
Plural ἀντιπιπτόμεθα ἀντιπίπτεσθε ἀντιπίπτονται
SubjunctiveSingular ἀντιπίπτωμαι ἀντιπίπτῃ ἀντιπίπτηται
Dual ἀντιπίπτησθον ἀντιπίπτησθον
Plural ἀντιπιπτώμεθα ἀντιπίπτησθε ἀντιπίπτωνται
OptativeSingular ἀντιπιπτοίμην ἀντιπίπτοιο ἀντιπίπτοιτο
Dual ἀντιπίπτοισθον ἀντιπιπτοίσθην
Plural ἀντιπιπτοίμεθα ἀντιπίπτοισθε ἀντιπίπτοιντο
ImperativeSingular ἀντιπίπτου ἀντιπιπτέσθω
Dual ἀντιπίπτεσθον ἀντιπιπτέσθων
Plural ἀντιπίπτεσθε ἀντιπιπτέσθων, ἀντιπιπτέσθωσαν
Infinitive ἀντιπίπτεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀντιπιπτομενος ἀντιπιπτομενου ἀντιπιπτομενη ἀντιπιπτομενης ἀντιπιπτομενον ἀντιπιπτομενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • διότι παρέβητε τὸ ρῆμά μου ἐν τῇ ἐρήμῳ Σὶν ἐν τῷ ἀντιπίπτειν τὴν συναγωγὴν ἁγιάσαι με. οὐχ ἡγιάσατέ με ἐπὶ τῷ ὕδατι ἔναντι αὐτῶν . (Septuagint, Liber Numeri 27:14)
  • "ὃ, δ’ ἰσχυρότατόν ἐστι τῶν ἀντιπιπτόντων, πότερον ἔτυχέ τινοσ παραμυθίασ ἢ παρῆλθεν ἡμῶν τὸν ἑταῖρον; (Plutarch, De faciae quae in orbe lunae apparet, section 17 1:1)
  • τὰσ δὲ περὶ ταύτην καὶ τὸν υἱὸν αὐτοῦ δυστυχίασ, ἐπεὶ μηδὲν ἀντιπίπτει πίπτει παρὰ τῶν ἱστορικῶν τοῖσ τραγικοῖσ, οὕτωσ ἔχειν θετέον ὡσ ἐκεῖνοι πεποιήκασιν ἅπαντεσ. (Plutarch, chapter 28 2:2)
  • ταῦτα δ’ ἡμῶν εἰσ τὸ προκείμενον εὑρησιλογούντων, ἐδόκει τὸ τῆσ ὄψεωσ σ ἀντιπίπτειν. (Plutarch, Quaestiones Convivales, book 1, 1:1)
  • ταῦτα τοῦ Φίρμου διεξιόντοσ, ὁ Σενεκίων ἔφη τὴν τελευταίαν τῶν εἰκόνων αὐτῷ πρώτην ἀντιπίπτειν. (Plutarch, Quaestiones Convivales, book 2, 16:1)

Synonyms

  1. to fall against

Related

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION