뜻

1. a being taken two together
2. a coupling, pairing

예문

• προέβαλλον γὰρ παρὰ τοὺς πότους οὐχ ὥσπερ οἱ νῦν ἐρωτῶντες ἀλλήλους, τίς τῶν ἀφροδισιαστικῶν συνδυασμῶν ἢ τίς ἢ ποῖος ἰχθὺς ἥδιστος ἢ τίς ἀκμαιότατος, ἔτι δὲ τίς μετ Ἀρκτοῦρον ἢ μετὰ Πλειάδα ἢ τίς μετὰ Κύνα μάλιστα βρωτός. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 10, book 10, chapter 86 1:1)

  (아테나이오스, The Deipnosophists, Book 10, book 10, chapter 86 1:1)

• ἔνιοι δὲ τῶν κεστρέων οὐ γίνονται ἐκ συνδυασμοῦ, ἀλλὰ φύονται ἐκ τῆς ἰλύος καὶ τῆς ἄμμου. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 7, book 7, chapter 77 2:3)

  (아테나이오스, The Deipnosophists, Book 7, book 7, chapter 77 2:3)

• διαφοραί λέγω δ οἱο῀ν στόματός τινα πλείω γένη καὶ κοιλίας καὶ τῶν αἰσθητηρίων, ἔτι δὲ καὶ τῶν κινητικῶν μορίων, ὁ τῆς συζεύξεως τῆς τούτων ἀριθμὸς ἐξ ἀνάγκης ποιήσει πλείω γένη ζῴων οὐ γὰρ οἱό῀ν τε ταὐτὸν ζῷον ἔχειν πλείους στόματος διαφοράς, ὁμοίως δὲ οὐδ ὤτων, ὥσθ ὅταν ληφθῶσι τούτων πάντες οἱ ἐνδεχόμενοι συνδυασμοί, ποιήσουσιν εἴδη ζῴου, καὶ τοσαῦτ εἴδη τοῦ ζῴου ὅσαι περ αἱ συζεύξεις τῶν ἀναγκαίων μορίων εἰσίν - τὸν αὐτὸν δὴ τρόπον καὶ τῶν εἰρημένων πολιτειῶν. (Aristotle, Politics, Book 4 52:1)

  (아리스토텔레스, 정치학, Book 4 52:1)

• εἷς μὲν οὖν οὗτος τοῦ συνδυασμοῦ τρόπος, ἕτερος δὲ τὸ <τὸ> μέσον λαμβάνειν ὧν ἑκάτεροι τάττουσιν, οἱο῀ν ἐκκλησιάζειν οἱ μὲν ἀπὸ τιμήματος οὐθενὸς ἢ μικροῦ πάμπαν, οἱ δ ἀπὸ μακροῦ τιμήματος, κοινὸν δέ γε οὐδέτερον, ἀλλὰ τὸ μέσον ἑκατέρου τίμημα τούτων. (Aristotle, Politics, Book 4 137:1)

  (아리스토텔레스, 정치학, Book 4 137:1)

• ὥστε δώδεκα οἱ τρόποι γίνονται χωρὶς τῶν δύο συνδυασμῶν. (Aristotle, Politics, Book 4 268:1)

  (아리스토텔레스, 정치학, Book 4 268:1)

• ἔστι δ ὁ τῶν νέων συνδυασμὸς φαῦλος πρὸς τὴν τεκνοποιίαν: (Aristotle, Politics, Book 7 278:1)

  (아리스토텔레스, 정치학, Book 7 278:1)

유사 형태

• συνδυασμῶν (2)
• συνδυασμοῦ (2)
• συνδυασμὸς (1)
• συνδυασμούς (1)
• συνδυασμοί? (1)

출처: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.