- ἢ τὰ πρῶτα ταῦτα, τί διαφέρει σχέσις ἕξεως · (Lucian, Symposium, (no name) 23:5)
(루키아노스, Symposium, (no name) 23:5)
- ἡμεῖς δὲ γελῶμεν ἐπὶ τούτοις, καὶ μάλιστα ὅταν ἐπιβυσάμενος τὰ ὦτα μελετᾷ πρὸς αὑτὸν ἕξεις τινὰς καὶ σχέσεις καὶ καταλήψεις καὶ φαντασίας καὶ τοιαῦτα πολλὰ ὀνόματα διεξιών. (Lucian, 169:3)
(루키아노스, 169:3)
- μόνη γοῦν ἡ κατ οὐρανὸν σχέσις αὐτή τε πρὸς ἑαυτὴν κατὰ πάντα τεταγμένη πρός τε τὴν γῆν καὶ πρὸς τὰ ἐπίγεια πάντα διὰ μακρῶν περιόδων πάλιν ἐπανήξει ποτέ: (Plutarch, De fato, section 3 6:1)
(플루타르코스, De fato, section 3 6:1)
- "ὅτι δ εἰ ἡμέρα, φῶς ἔστιν οὐδὲν ἄλλο συνίησι πλὴν ἄνθρωπος , ἡγουμένου καὶ λήγοντος ἐμφάσεώς τε καὶ συναρτήσεως τούτων πρὸς ἄλληλα καὶ σχέσεως καὶ διαφορᾶς μόνος ἔχων ἔννοιαν, ἐξ αἱ ἀποδείξεις τὴν κυριωτάτην ἀρχὴν λαμβάνουσιν. (Plutarch, De E apud Delphos, section 6 2:9)
(플루타르코스, De E apud Delphos, section 6 2:9)
- διάπυρος γὰρ οὖσ1 ἔτι ἕλξει δι αὑτῆς νοτίδα καὶ ζυμουμένη ὥσπερ κίσηρις λήψεται διεξόδους σομφάς, δι ὧν τὴν ὑγρασίαν ἐκδέξεται τὰ κρεᾴδι ἔσται τ οὐκ ἀπεξηραμμένα, ἔγχυλα δ ἀτρεμεὶ καὶ δροσώδη τὴν σχέσιν. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 9, book 9, chapter 30 2:3)
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 9, book 9, chapter 30 2:3)
- ἔτι δὲ ἡ τῆς ὁπλίσεως αὐτῶν σχέσις ἀσπίδων καὶ δοράτων, οἷς ἡμεῖς πρῶτοι τῶν περὶ τὴν Ἀσίαν ὡπλίσμεθα, τῆς θεοῦ καθάπερ ἐν ἐκείνοις τοῖς τόποις παρ ὑμῖν πρώτοις ἐνδειξαμένης. (Plato, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, 45:1)
(플라톤, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, 45:1)
- Ὅταν δὲ φλέβα τάμῃς, ἐπειδὰν τοῦ αἵματος ἀφῇς καὶ λύσῃς τὴν ταινίην, καὶ μὴ ἵστηται, τὰ ἀντία ὅκως ἂν ὁ Ῥοῦς γίνηται τοῦ αἵματος, ἐχέτω, ἤν τε χεὶρ, ἤν τε σκέλος ᾖ, ὡσεὶ χωρέοντος τοῦ αἵματος ὀπίσω, καὶ οὕτως ὑπομείνας χρόνον πλείω ἢ ἐλάσσω κατακείμενος, ἔπειτα ἐπιδῆσαι αὐτὸν οὕτως ἔχοντα, μὴ ἐνεόντος τινὸς θρόμβου ἐν τῇ τομῇ, [ἔπειτα] σπληνίον διπλόον προσθείς, τέγξας οἴνῳ, καὶ ἄνωθεν εἴριον ἐλαιώσας καθαρόν‧ κἢν γὰρ ἐπίῤῬυσις τοῦ αἵματος ἐῄ βιαίη, σχέσις γίνεται ἐπιῤῬέοντος‧ κἢν, θρόμβου ἐπὶ τῇ τομῇ γενομένου, οὕτω φλεγμήνῃ, διαπυΐσκεται. (Hippocrates, Oeuvres Completes D'Hippocrate., , 26.1)
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., , 26.1)
- Διαφέρει μέντοι τι καὶ σχέσις τοῦ σώματος‧ τοῖσι μὲν γὰρ εὖ ἔχουσι τὸ γυῖον καὶ σεσαρκωμένοισιν ἐκπίπτει τε ἧσσον, ἐμπίπτει τε χαλεπώτερον‧ ὅταν δὲ αὐτοὶ σφέων αὐτῶν λεπτότεροι καὶ ἀσαρκότεροι ἐώσι, τότε ἐκπίπτει τε μᾶλλον, ἐμπίπτει τε Ῥᾷον. (Hippocrates, Oeuvres Completes D'Hippocrate., , 8.3)
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., , 8.3)
