Plutarch, De E apud Delphos, section 6 2:

(플루타르코스, De E apud Delphos, section 6 2:)

"διαλεκτικώτατοσ ὁ θεόσ ἐστιν, οἱ πολλοὶ τῶν χρησμῶν δηλοῦσιν τοῦ γὰρ αὐτοῦ δήπουθέν ἐστι καὶ λύειν καὶ ποιεῖν ἀμφιβολίασ,· ". ἔτι δ’ , ὥσπερ Πλάτων ἔλεγε, χρησμοῦ δοθέντοσ ὅπωσ τὸν ἐν Δήλῳ βωμὸν διπλασιάσωσιν, ὃ τῆσ ἄκρασ; "ἕξεωσ περὶ γεωμετρίαν ἔργον ἐστίν, οὐ τοῦτο προστάττειν τὸν θεὸν ἀλλὰ καὶ γεωμετρεῖν διακελεύεσθαι τοῖσ Ἕλλησιν · "οὕτωσ ἄρα χρησμοὺσ ἀμφιβόλουσ ἐκφέρων ὁ θεὸσ αὔξει καὶ συνίστησι διαλεκτικὴν ὡσ ἀναγκαίαν τοῖσ μέλλουσιν ὀρθῶσ αὐτοῦ συνήσειν. "ἐν δὲ διαλεκτικῇ δήπου μεγίστην ἔχει δύναμιν ὁ συναπτικὸσ οὑτοσὶ σύνδεσμοσ, ἅτε δὴ τὸ λογικώτατον σχηματίζων ἀξίωμα · "πῶσ γὰρ τοιοῦτο τὸ συνημμένον, εἴ γε τῆσ μὲν ὑπάρξεωσ τῶν πραγμάτων ἔχει καὶ τὰ θηρία γνῶσιν , ἀκολούθου δὲ θεωρίαν καὶ κρίσιν ἀνθρώπῳ μόνῳ παραδέδωκεν ἡ φύσισ; "ὅτι γάρ ἡμέρα καὶ φῶσ ἔστιν αἰσθάνονται δήπου καὶ λύκοι καὶ κύνεσ καὶ ὄρνιθεσ· "ὅτι δ’ εἰ ἡμέρα, φῶσ ἔστιν οὐδὲν ἄλλο συνίησι πλὴν ἄνθρωποσ , ἡγουμένου καὶ λήγοντοσ ἐμφάσεώσ τε καὶ συναρτήσεωσ τούτων πρὸσ ἄλληλα καὶ σχέσεωσ καὶ διαφορᾶσ μόνοσ ἔχων ἔννοιαν, ἐξ αἱ ἀποδείξεισ τὴν κυριωτάτην ἀρχὴν λαμβάνουσιν. "ἐπεὶ τοίνυν φιλοσοφία μέν ἐστι περὶ ἀλήθειάν ἀληθείασ δὲ φῶσ ἀπόδειξισ ἀποδείξεωσ δ’ ἀρχὴ τὸ συνημμένον, εἰκότωσ ἡ τοῦτο συνέχουσα καὶ ποιοῦσα δύναμισ ὑπὸ σοφῶν ἀνδρῶν τῷ μάλιστα τὴν ἀλήθειαν ἠγαπηκότι θεῷ καθιερώθη· "καὶ μάντισ μὲν ὁ θεὸσ μαντικὴ δὲ τέχνη περὶ τὸ μέλλον ἐκ τῶν παρόντων ἢ παρῳχημένων. "οὐδενὸσ γὰρ. οὔτ’ ἀναίτιοσ ἡ γένεσισ οὔτ’ ἄλογοσ ἡ πρόγνωσισ· "ἀλλ’ ἐπεὶ πάντα τοῖσ γεγονόσι τὰ γιγνόμενα τά τε γενησόμενα τοῖσ γιγνομένοισ ἕπεται καὶ συνήρτηται κατὰ διέξοδον ἀπ’ ἀρχῆσ εἰσ τέλοσ περαίνουσαν, ὁ τὰσ αἰτίασ εἰσ ταὐτὸ συνδεῖν τε πρὸσ ἄλληλα καὶ συμπλέκειν φυσικῶσ ἐπιστάμενοσ οἶδε καὶ προλέγειν τὰ τ’ ἐόντα τὰ τ’ ἐσσόμενα πρὸ τ’ ἐόντα. "καὶ καλῶσ Ὅμηροσ πρῶτον ἔταξε τὰ παρόντα εἶτα τὸ μέλλον καὶ τὸ παρῳχημένον· "ἀπὸ γὰρ τοῦ ὄντοσ ὁ συλλογισμὸσ κατὰ τὴν τοῦ συνημμένου δύναμιν, ὡσ εἰ τόδ’ ἐστί, τόδε προηγεῖται καὶ πάλιν εἰ τόδ’ ἐστί, τόδε γενήσεται τὸ γὰρ τεχνικὸν καὶ λογικὸν ὥσπερ εἴρηται γνῶσισ ἀκολουθίασ, τὴν δὲ πρόσληψιν ἡ αἴσθησισ τῷ λόγῳ δίδωσιν. "ὅθεν, εἰ καὶ γλίσχρον εἰπεῖν, οὐκ ἀποστρέψομαι τοῦτον εἶναι τὸν τῆσ ἀληθείασ τρίποδα τὸν λόγον, ὃσ τὴν τοῦ λήγοντοσ πρὸσ τὸ προηγούμενου ἀκολουθίαν θέμενοσ εἶτα προσλαβὼν τὴν ὕπαρξιν ἐπάγει τὸ συμπέρασμα τῆσ ἀποδείξεωσ. "τὸν οὖν Πύθιον, εἰ δὴ μουσικῇ θ’ ἣδεται καὶ κύκνων φωναῖσ καὶ κιθάρασ ψόφοισ, τί θαυμαστόν ἐστι διαλεκτικῆσ φιλίᾳ τοῦτ’ ἀσπάζεσθαι τοῦ λόγου τὸ μέροσ καὶ ἀγαπᾶν, ᾧ μάλιστα καὶ πλείστῳ προσχρωμένουσ ὁρᾷ τοὺσ φιλοσόφουσ; "ὁ δ’ Ἡρακλῆσ, οὔπω τὸν Προμηθέα λελυκὼσ οὐδὲ τοῖσ περὶ τὸν Χείρωνα καὶ Ἄτλαντα σοφισταῖσ διειλεγμένοσ ἀλλὰ νέοσ ὢν καὶ κομιδῇ Βοιώτιοσ, ἀναιρῶν τὴν διαλεκτικὴν καὶ καταγελῶν τοῦ εἰτὸ πρῶτον, τὸ δεύτερον ὑποσπᾶν ἔδοξε βίᾳ τὸν τρίποδα καὶ διαμάχεσθαι πρὸσ τὸν θεὸν ὑπὲρ τῆσ τέχνησ· "ἐπεὶ προϊών γε τῷ χρόνῳ καὶ οὗτοσ ἐοίκε μαντικώτατοσ ὁμοῦ γενέσθαι καὶ διαλεκτικώτατοσ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION