Plutarch, De E apud Delphos, section 1

(플루타르코스, De E apud Delphos, section 1)

στιχιδίοισ τισὶν οὐ φαύλωσ ἔχουσιν, ὦ φίλε Σαραπίων, ἐνέτυχον πρῴην, ἃ Δικαίαρχοσ Εὐριπίδην οἰέται πρὸσ Ἀρχέλαον εἰπεῖν· ’οὐ βούλομαι πλουτοῦντι. δωρεῖσθαι πένησ, μὴ μ’ ἄφρονα κρίνῃσ ἢ διδοὺσ αἰτεῖν δοκῶ. χαρίζεται; μὲν γὰρ οὐδὲν ὁ διδοὺσ ἀπ’ ὀλίγων μικρὰ τοῖσ πολλὰ κεκτημένοισ, ἀπιστούμενοσ δ’ ἀντὶ μηδενὸσ διδόναι κακοηθείασ καὶ ἀνελευθερίασ προσλαμβάνει δόξαν.

ὁρ́α δὴ ὅσον ἐλευθεριότητι καὶ κάλλει τὰ χρηματικὰ δῶρα λείπεται τῶν ἀπὸ λόγου σοφίασ, ἃ καὶ διδόναι καλόν ἐστι καὶ διδόντασ ἀνταιτεῖν ὅμοια παρὰ τῶν λαμβανόντων.

ἐγὼ γοῦν πρὸσ σὲ καὶ διὰ σὲ τοῖσ αὐτόθι φίλοισ τῶν Πυθικῶν λόγων ἐνίουσ ὥσπερ ἀπαρχὰσ;

προσδοκᾶν ἑτέρουσ καὶ πλείονασ καὶ βελτίονασ παρ’ ὑμῶν, ἅτε δὴ καὶ πόλει χρωμένων μεγάλῃ καὶ σχολῆσ μᾶλλον ἐν βιβλίοισ πολλοῖσ καὶ παντοδαπαῖσ διατριβαῖσ εὐπορούντων.

ὁ δ’ οὖν φίλοσ Ἀπόλλων ἐοίκε τὰσ μὲν περὶ τὸν βίον ἀπορίασ ἰᾶσθαι καὶ διαλύειν θεμιστεύων τοῖσ χρωμένοισ, τὰσ δὲ περὶ τὸν λόγον αὐτὸσ ἐνιέναι καὶ προβάλλειν τῷ φύσει φιλοσόφῳ, τῆ ψυχῇ ὄρεξιν ἐμποιῶν ἀγωγὸν ἐπὶ τὴν ἀλήθειαν, ὡσ ἄλλοισ τε πολλοῖσ δῆλόν ἐστι καὶ τῇ τοῦ καθιερώσει.

τοῦτο γὰρ εἰκὸσ οὐ κατὰ τύχην οὐδ’ οἱο͂ν ἀπὸ κλήρου τῶν γραμμάτων μόνον ἐν προεδρίᾳ παρὰ τῷ θεῷ γενέσθαι καὶ λαβεῖν ἀναθήματοσ τάξιν ἱεροῦ καὶ θεάματοσ ἀλλ’ ἢ δύναμιν αὐτοῦ κατιδόντασ ἰδίαν καὶ περιττὴν ἢ συμβόλῳ χρωμένουσ πρὸσ ἕτερόν τι τῶν ἀξίων σπουδῆσ τοὺσ ἐν ἀρχῇ περὶ τὸν θεὸν φιλοσοφήσαντασ, οὕτω προσέσθαι.

οὖν ἄλλοτε τὸν λόγον ἐν τῇ σχολῇ προβαλλόμενον ἐκκλίνασ ἀτρέμα καὶ παρελθὼν , ἔναγχοσ ὑπὸ τῶν υἱῶν ἐλήφθην ξένοισ τισὶ συμφιλοτιμούμενοσ, οὓσ εὐθὺσ ἐκ Δελφῶν ἀπαίρειν μέλλοντασ οὐκ ἦν εὐπρεπὲσ παράγειν οὐδὲ παραιτεῖσθαι, πάντωσ ἀκοῦσαί τι προθυμουμένουσ.

ὡσ δὲ καθίσασ παρὰ τὸν νεὼν τὰ μὲν αὐτὸσ ἠρξάμην ζητεῖν, τὰ δ’ ἐκείνουσ ἐρωτᾶν, ὑπὸ τοῦ τόπου καὶ τῶν λόγων αὐτῶν ·

διεξιόντων, ἐνταῦθα τῆσ αὐτῆσ ἀπορίασ ὁμοίωσ ἐμπεσούσησ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION